Шырав
Шырав ĕçĕ:
Туй пулнӑ каҫ ун патӗнчен тухса тарса пире вӑл мӗнле тӗлӗнтернине эпӗ астӑватӑп-ха: шурса кайнӑскер, куҫҫульпе йӗпеннӗскер, мӗнпур кӗлеткипе чӗтресе, вӑл хӑйӗн упӑшки мӗн ыйтнине (ун пирки калама та пултараймасть) ниепле те, ниепле те тума пултарайманни ҫинчен каларӗ.
XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
— Ҫынсем ытла та вӗреннисем кайрӗҫ ҫав хальхи саманара, — майра ҫине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса тата вӑл ыйтнине хуравламасӑрах хӑварса тепӗр хут каларӗ купца.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ӑна сӳрӗккӗн итленӗ, хута кӗнӗ пек пулса, вӑл ыйтнине тума пулнӑ, лӑплантарнӑ, анчах хӑйсем нимӗн те туман.Его слушали невнимательно, с грустными улыбками, обещали, успокаивали и ничего не делали.
XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Сергей Усть-Невинскине юлма ыйтнине аса илчӗ вӑл — ун чухне ҫакӑн ҫинчен калаҫни те шӳтле япала пек туйӑннӑ ӑна; паян унӑн чӗри шӑпах хӑйне хӑй: «юлатӑп!» — тесе каланине пула савӑнӑҫлӑн та кӑмӑллӑн тапнӑ.
II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ку вара эпӗ санран мӗн ҫинчен ыйтнине пӗлтермест-и вара?
XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ҫавӑнпа та вӑл, комбат ыйтнине илтсенех, чи малтан икӗ утӑм малалла тухса тӑчӗ.И поэтому, услышав вопрос комбата, он первым сделал два шага вперед.
XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Анчах услови кӑларса тӑрататӑп: эпӗ мӗн ыйтнине сирӗн пурне те тӳррипе, тӗрӗс каласа памалла!Но при одном условии: вы должны правдиво, точно отвечать на все мои вопросы!
VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Унӑн ҫавӑн пек кӑлтӑк пуррине пӗлсе тӑрса, хӑраса ӳкнӗ хӗрарӑмсем унтан хӑйсем ыйтаҫҫӗ, Яша вӗсене хирӗҫ ответлет кӑна, хӑй ырӑ кӑмӑллӑ пулнӑ пирки ответлессине те вӑл юрама хӑтланса, ҫын ыйтнине майлӑ ҫеҫ ответлесе ларать.
X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Юлашкинчен вара, вырӑс пики мӗн ыйтнине ӑнланса илсен, вӑл хӑй сӑмахӗсене пӗр-пӗринчен уҫҫӑнах уйӑрса ҫапла ыйтрӗ:Поняв наконец, чего требует от него русская красавица, он спросил, отчетливо разделяя слова:
III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Вӑр-вар ҫеҫ, ҫӑмӑллӑн ҫаврӑнкалаканскер, вӑл хӑйне, пикене, тем тусан та йӑлтах каҫарасса пӗлсе тӑнӑ пек, ахаль ҫеҫ мар, ҫине тӑрсах ыйтать, тата хӑй мӗн ыйтнине тӑвасах тесе, ҫав тери хӑрамасӑр, хӗрӳллӗн ыйтать, ҫавӑнпа ун ҫинчен ниепле те куҫ илме пулмасть.
III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Тыткӑна лекнӗ ҫын вырӑсла лайӑх ӑнланнине вӗсем пӗлеҫҫӗ ӗнтӗ, полк командирӗн заместителӗ унтан епле тӗпчесе ыйтнине нумайӑшӗ тӗмӗсем хушшинче илтсе тӑнӑ.
XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Отделени командирӗ — Матвей Юргин сержант, ҫӳлӗ те хура сӑнлӑскер, салху Ҫӗпӗр ҫынни, Андрей мӗн ҫинчен ыйтнине лайӑхах ӑнланса илчӗ пулин те, ӑна хирӗҫ хурлӑхлӑн ҫапла каларӗ:
I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
— Вӑл мӗн ҫинчен ыйтнине ман ӑҫтан пӗлес, Александр Федорович?— А откуда же я знаю, Александр Федорович, насчет того, что он спрашивает?
Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Тӗксӗм, сӑнран ӳкнӗ, ывӑннӑ разведчиксем, штрекра ҫул парса тӑракан партизансем ыйтнине хирӗҫ чӗнмесӗр, штаба иртсе кайрӗҫ.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Хӑйне мӑн ҫын пек тытма хӑтланакан штаб председателӗ ҫине Володя кулкаласа пӑхса, ыйтнине пӗр такӑнмасӑр каласа пычӗ.Володя отвечал без запинки, насмешливо поглядывая на серьезничавшую председательницу штаба.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Тен эсӗ, эп унран мӗн ҫинчен ыйтнине илтрӗн пулӗ?— Но, может быть, ты слышал хотя бы, о чем я его спрашивала?
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Амӑшӗ унран тем ҫинчен шӑппӑн ыйтнине илтрӗ Володя, Валентина.Володя слышал, как мать спросила ее о чем-то шепотом и Валентина
Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Эсӗ мӗн ыйтнине кала, мана ан тӗпче! — ҫилленчӗ Гриценко мучи.— Ты отвечай, что спрашивают, а меня уж не пытай! — рассердился дядя Гриценко.
Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Чжан Пэй-цзюнь халь ӗнтӗ пачах ҫухалса кайрӗ, вӑл Бай Вэнь-шане рецепт ҫырса пама мӗнле ыйтнине те астумасть, тухса утрӗ.Пэй-цзюнь так растерялся, что уже не знал, стоит ли напоминать Бай Вэнь-шаню о рецепте.
Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.
— Эпӗ виҫӗмкун мӗн ыйтнине, — терӗ Оленин, ун хӑлхи патне пӗшкӗнсе.— Чего я третьего дня спрашивал, — сказал Оленин, нагибаясь к ее уху.
XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.