Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗтнипе (тĕпĕ: кӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл тахҫантанпах ӗнтӗ Сталин хӑйӗн койки патне пырасса кӗтет, ҫак телейлӗ минута тӳсеймесӗр кӗтнипе тарласа кайнӑ.

Он давно ждал, когда Сталин подойдет к его койке, с нетерпением ждал этой счастливой минуты и оттого вспотел.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Снаряд ҫурӑласса кӗтнипе пӗтӗм чун-чӗри тӑвӑнса тӑрать пулин те, таҫта шалта, чунӗ тӗпӗнче, пӗчӗкҫеҫ ҫӑлкуҫӗ пек, ҫаплах-ха шанчӑк пекки, хуллен ҫеҫ пулин те, тапса тӑрать, ҫакӑ хӑрушлӑх чиперех иртсе каясса шанатех вӑл — унтан вара…

Но хотя все его существо и замирало от ожидания, где-то в глубине души, как родничок, все струилась и струилась надежда, что все кончится благополучно, и тогда…

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑрҫӑ-харкашу хыҫҫӑн килӗшӳллӗн, лӑпкӑн пурӑнчӗҫ; анчах кашни кунах ҫиҫӗм ҫиҫсе аслати кӗмсӗртетсе кайма пултарнӑ, мӗн пулас-килессе кӗтнипе Верочка чӗри тапма чарӑнас патнех ҫитет, — паян мар пулсан, ыран ӗнтӗ е Михаил Иваныч, е Марья Алексевна килӗшме ыйтса калаҫма пуҫлаҫҫӗ, — ӗмӗр тӑршшӗпех чӑтса тӑрас ҫук вӗт вӗсем.

Было перемирие, было спокойствие, но с каждым днем могла разразиться гроза, и у Верочки замирало сердце от тяжелого ожидания — не нынче, так завтра или Михаил Иваныч, или Марья Алексевна приступят с требованием согласия, — ведь не век же они будут терпеть.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Педагогсен советӗнче асӑрханса калаҫнипе, тем сиксе тухасса кӗтнипе тата хупӑлчаллӑ шухӑшӗсемпе пире просто пуссах антаратчӗ.

А на педагогических советах он просто угнетал нас своею осторожностью, мнительностью и своими чисто футлярными соображениями насчет того, что

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ҫаксем пурте хам пурнӑҫра чи лӑйӑххине кӗтнипе ҫыхӑнатчӗҫ, анчах мӗнле те, мӗншӗн ҫапла иккенне сире ӑнлантарса парас та ҫук.

Всё это относилось к моему ожиданию самого лучшего в жизни, но как и почему — этого я бы не мог объяснить.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Питӗ ӗҫлӗ ҫын пек курӑнчӗ вӑл ҫак каҫхине, ахӑрнех Катя килессе кӗтнипе пуль, хӑй канӑҫсӑрлӑхне ман умра палӑртасшӑн та марччӗ пулас.

Он был очень серьёзен в этот вечер — должно быть, немного волновался, поджидая Катю, и не хотел, чтобы я догадался об этом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑрушӑ хыпар каласса кӗтнипе арӑмӗн сӑнӗ хут пек шурса кайнине тӗксӗм пӳлӗмре те палӑрать.

Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех