Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

карчӑкне (тĕпĕ: карчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл аяккарах каять те, хыттӑн чупса пырса, сӗт чӗресне пырса ҫапать, сӗтне те тӑкса ярать, карчӑкне те амантать.

Он отошел к сторонке, разбежался, ударил в подойник, разлил молоко и зашиб старуху.

Ӗнепе качака таки // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӑл сӗтел хушшине кӗрсе ларать, карчӑкне: «Эрех пар!» — тесе кӑшкӑрса ярать.

Сел за стол и крикнул на старушку: «Давай вина».

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ӑҫта пуҫна пырса чикетӗн? — тарӑхса ятларӗ вӑл карчӑкне.

— Куда сунулась, — сердито отчитывал он жену.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ҫавӑт лашана, — Элентей кил хуҫи карчӑкне пӑхса илчӗ.

— Разворачивай лошадь, — Элендей взглянул на растерянную хозяйку Бикмурзы.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ҫуна ҫинчен сиксе анчӗ, карчӑкне анма пулӑшрӗ.

Кандюк спрыгнул с саней, помог сойти старухе.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫамрӑк чух хамӑр та вӗсем пекех савӑннӑ, вӗсем пек кӑна-и… — тет те вӑл, мӑйӑхне шӑлкаласа, карчӑкне пӑхать.

Когда сами были молоды, тоже было весело, как им, а может, и веселей, — говорит он, потирая усы, и лукаво смотрит на жену.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Серьга, карчӑкне ӳкӗте кӗртсех ҫитересрен хӑраса, — карчӑк юлашки самантра та хӑйӗн шухӑшне улӑштарма пултарать-ҫке, ун пекки час-часах пулкалать унӑн, — тек тилмӗрмерӗ.

Серьга, боясь пересолить в усердии, в силу чего бабка в последнюю минуту может передумать — такое случалось с ней частенько, больше уж не уговаривал.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хӑйсен влаҫ тытса тӑракан кӗрӳшӗ Выселкӑри чи япӑх пӳртре пурӑнни, унӑн пахчи те ялта чи начарри пулни, Иван пурнӑҫа аран-аран сыпӑнтарса пыни хунӗпе хунь карчӑкне нимӗн чухлӗ те шухӑшлаттармасть.

Тестя и тешу нимало не смущает, что у этого их власть предержащего зятя самая никудышная хатенка в Выселках, самый паршивый огородишко, да и вообще Иван едва сводит концы с концами.

Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Пӗр лавне Евдокине парас, тепӗрне — Самойлов карчӑкне.

Можно одну телегу Евдокии отдать, другую — Самойлихе.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Вӑтӑр тенкӗ парса вӑл ӗнерех балалайка илчӗ, пӑртак арӑмне пачӗ, пӑртак хуняма карчӑкне пачӗ.

За тридцатку он вчера купил балалайку, сколько-то отдал жене, сколько-то теще.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

«Енюшка мана хӑратать», — шӑппӑн калама тытӑнчӗ вӑл арӑмне: «вӑл — те кӑмӑлсӑр, те ҫилленет, анчах ку нимӗнех те марччӗ-ха; вӑл кӳренет, хурлӑхлӑ — акӑ мӗн хӑрушӑ. Ҫаплах чӗнмест, иксӗмӗре ятлаҫинччӗ хӑть, начарлансах пырать, сӑн-пичӗ ҫав тери аван мар», — тесе пӗлтерет вӑл карчӑкне.

«Енюша меня сокрушает, — жаловался он втихомолку жене, — он не то что недоволен или сердит, это бы еще ничего; он огорчен, он грустен — вот что ужасно. Все молчит, хоть бы побранил нас с тобою; худеет, цвет лица такой нехороший».

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Василий Иванович хӑйӗн карчӑкне мӗнле хуйхӑ пуласса каҫа хирӗҫ калас темерӗ.

Василий Иванович пожалел свою старушку; он не захотел сказать ей на ночь, какое горе ее ожидало.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Хӑй хушнипе арӑмӗ праҫникре тӑхӑнакан кӗпине, шӑлаварӗпе аттине илсе панӑ, вӑл вара тумланнӑ, хӑйӗн айван карчӑкне чуптунӑ та, Степкӑна хулпуҫҫинчен ҫупӑрласа илсе, нимӗҫсем патне кайнӑ.

Приказав жене достать праздничные рубаху, брюки и сапоги, он оделся, растроганно поцеловал свою глупую бабу, похлопал Степку по плечу и пошел к немцам.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ермаковпа Рябчиков вара — иккӗшӗ те самай хӗрӗнкӗскерсем — кил хуҫи карчӑкне ӳсӗрӗлсе кайиччен ӗҫтерсе лартрӗҫ те купӑсҫӑ тупас пирки калаҫма тытӑнчӗҫ.

А Ермаков и Рябчиков — сами вполпьяна — напоили до отказа старуху хозяйку и уже поговаривали о том, чтобы пойти разыскать где-нибудь гармониста.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ унпа ача тӗне кӗртмен, ним ӗҫ те ҫук ман унта ҫӳреме! — хӑр-хар хӑтӑрса тӑкрӗ карчӑкне Пантелей Прокофьевич.

Я с ним детей не крестил, и нечего мне с ним прощаться! — свирепо огрызнулся Пантелей Прокофьевич.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ну, турӑ пулӑштӑр ӗнтӗ! — текелесе, кил хушшинчен тухрӗ, карчӑкне тилхепе тыттарса, хапхана кайса хупрӗ те, урапапа юнашар утнӑ май, сӑрт тӗмески патне ҫитичченех сӑмсине шӑнкарта-шӑнкарта, сӑхман ҫаннипе куҫҫульне шӑлкаласа пычӗ.

— Ну теперь — с богом! — выехал со двора, передал вожжи старухе, закрыл ворота и до самого бугра сморкался и вытирал рукавом чекменя слезы, шагая рядом с арбочкой.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич, ӗҫ ҫине алӑ сулса, тумне улӑштарчӗ, таса кӗпе, лампаслӑ пустав шӑлаварпа тахҫан Григорий парнеленӗ карттус тӑхӑнчӗ те, карчӑкне Дарйӑна Дуняшка патне шывпа апат-ҫимӗҫ леҫсе партарма хытарса, мӑнаҫлӑн майдана лӑкӑштатрӗ.

Пантелей Прокофьевич, махнув рукой на работу, принарядился, надел чистую рубаху, суконные шаровары с лампасами, фуражку, некогда привезенную Григорием в подарок, и степенно захромал на майдан, наказав старухе, чтобы отправила с Дарьей воду и харчи Дуняшке.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ман куҫ умӗнчех пӑвса вӗлерчӗҫ шеремет карчӑкне, унтан лашисем ҫине утланчӗҫ те тӑкӑрлӑк витӗр правлени еннелле кайрӗҫ.

На моих глазах и задушили бедную старуху, а после вскочили на коней и поехали по проулку, должно, к правлению.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сиксе чӗтрекен Пантелей Прокофьевич карчӑкне хулӗнчен пырса тытрӗ.

Под руки подхватил ее дрожавший Пантелей Прокофьевич.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн Дарья хӑйне чӑрсӑррӑн тыткаласа кулчӗ, сехри хӑпнӑ Пантелей Прокофьевич, хӑйма варринче тытнӑ кушак аҫи евӗр, шӑп та лӑп пӗр эрне шикленӳллӗн именсе ҫӳрерӗ; карчӑкне вӑл пулни-иртни ҫинчен шӑпӑрт та шарламарӗ, чиркӗве ҫылӑх каҫарттарма кайсан та, ҫав пӑтӑрмахлӑ ӗҫпе ун хыҫҫӑн хӑйӗн пуҫне пырса кӗнӗ ҫылӑхлӑ шухӑшӗсем ҫинчен Виссарион пупран пурне те пытарчӗ.

Дарья после торжествующе посмеивалась, а старик целую неделю ходил смущенный, растерянный, будто нашкодивший кот; старухе он не сказал о случившемся и даже на исповеди утаил от отца Виссариона и случай этот и греховные свои мысли после него.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех