Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗткеленсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫирӗм ҫула яхӑн эпир суялӑх танатинче вӗткеленсе пурӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ася малтан пирӗн умра вӗткеленсе ҫӳрерӗ, унтан сасартӑк чарӑнчӗ, тимлеме тытӑнса, ман ҫума хуллен пырса ларчӗ, ҫапла эпӗ вуласа пӗтеричченех итлерӗ.

Ася сперва все только шныряла мимо нас, потом вдруг остановилась, приникла ухом, тихонько подсела ко мне и прослушала чтение до конца.

VI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Халӑх урамсем тӑрӑх тӗлсӗррӗн вӗткеленсе чупма тытӑннӑ.

По улицам забегал, засуетился народ.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юлашки вӑхӑтра вӗсем пӗр-пӗрин вырӑнӗпе улшӑнчӗҫ тейӗн: Григорий ватӑлса кайнӑ ашшӗне мӗн ӗҫ те пулин хушса хӑтӑрса тӑкрӗ, Пантелей Прокофьевич вара, унӑн команда панӑ чухнехи пек хӑр-хартарах сассине илтсе, вӗткеленсе ӳкрӗ, аманса пӗтнӗ урипе уксахласа тӗнкӗлтетрӗ, юрама тӑрӑшрӗ…

За последнее время они как бы поменялись ролями: Григорий покрикивал на постаревшего отца, а тот, слыша в голосе его командную хрипотцу, суетился, хромал, припадая на искалеченную ногу, старался угодить…

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳрт мӑрйинчен ҫутӑ кӑвак тӗтӗм йӑсӑрланса тухать, хуранай вӗҫерме типӗ шанкӑ пухса, картиш тӑрӑх Дуняшка вӗткеленсе ҫӳрет.

Из трубы куреня вился сиреневый дымок, по базу бегала Дуняшка, собирая сухой хворост на поджижки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро вӗткеленсе ӳкрӗ, хывнӑ ҫӑм чӑлхасене атӑ кунчи ӑшне тӗркелесе чиксе, тӳрленсе тӑчӗ те юр ҫинче сарӑрах шурӑ тӗслӗ курӑнакан ҫара урисемпе кӗрӗк пиншак ҫинчен юр ҫине анса тӑчӗ.

Петро засуетился, скомкал снятые с ног шерстяные чулки, сунул их в голенища, выпрямившись, ступил с полушубка на снег босыми, на снегу шафранно-желтыми догами.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Площадь тӑрӑх ҫынсем унӑн-кунӑн вӗткеленсе чупрӗҫ.

По площади забегали люди.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Авдеич Брех картиш тӑрӑх хыпӑнчӑклӑн утса ҫӳрерӗ, ним ахальтенех ҫӑлалла пӑхрӗ, е ҫӗрте выртакан пӗр-пӗр хӑйӑ татӑкне ҫӗклерӗ, унтан каллех, тарпа йӗпеннӗ панулми пек ҫаврака хӗрлӗ питне ҫаннипе шӑлса илсе, крыльца патӗнчен калинкке еннелле вӗткеленсе утса кайрӗ.

Авдеич Брех суетливо ходил по двору, то бесцельно заглядывал в колодец, то поднимал какую-нибудь щепку и опять метался от крыльца к калитке, утирая рукавом налитое, как яблоко, багровое, мокрое от пота лицо.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хаваслӑ та телейлӗ сӑн-пичӗ, вӑл сӗтел патӗнче вӗткеленсе тӑни тата ҫавӑн пек хӑпартланса калаҫни Григоришӗн ӑнланмаллах пулмарӗ.

Его оживленное, счастливое лицо, суетня возле стола и эта восторженная речь были непонятны Григорию.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Артиллеристсем вӗткеленсе ӳкрӗҫ, гимнастеркисемпе шӑлаварӗсем ҫинчи тусана шӑлкаласа, ура ҫине сике-сике тӑчӗҫ.

Артиллеристы засуетились, повставали, обметая пыль с гимнастерок и шаровар.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл темле айванларах вӗткеленсе ӳкрӗ, ура ҫине сиксе тӑчӗ, кӗсйинчен пысӑк мар ҫыхӑ туртса кӑларчӗ те, чӗтрекен пӳрнисене итлеттереймесӗр, ҫыхха ниҫта кайса кӗрейми хыпаланса салтрӗ, унтан сулӑллӑ кӗмӗл сехет тата йӳнӗ йышши кӑвак чултан тӑракан куҫлӑ ҫӗрӗ кӑларчӗ…

Он как-то нелепо засуетился, вскочил, достал из кармана небольшой сверточек и, жадно срывая с него тряпку, не владея дрожащими пальцами, извлек серебряные дамские часы-браслет и кольцо с дешевым голубым камешком…

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья, тем ырӑ мара сиснӗ пекех, ҫамрӑк арӑма юрама тӑрӑшрӗ, йӑшлтатса калаҫрӗ, ӑна мӗн кирлине пурне те виҫесӗр вӗткеленсе турӗ.

Аксинья, словно предчувствуя плохое, старалась угодить молодой хозяйке, была заискивающе покорна и не в меру услужлива.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишкӑн ҫан-ҫурӑмӗ сӳлетсе кайрӗ, пуҫӗнчи шухӑшсем, ҫӑлӑнӑҫ шыраса, пахматсӑррӑн вӗткеленсе чупрӗҫ.

Мишка похолодел, и мысль его, ища выхода, заметалась отчаянно.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кам валли? — вӗткеленсе ӳкрӗ ҫавӑнтах Солдатов.

— Кому? — с живостью встрепенулся Солдатов.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫулӗсемпе аслӑрах казаксем, таврӑнма хатӗрленсе, вӗткеленсе ӳкрӗҫ.

Казаки старших годов засуетились, собираясь в обратную дорогу.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Маска тӑхӑннӑ офицерсемпе ҫывӑхра тӑракан казаксем вӗткеленсе ӳкрӗҫ, Подтелковӑн вӑйсӑрланнӑ йывӑр кӗлеткине, мекеҫленкелесе, аран-аран пукан ҫине хӑпартса тӑратрӗҫ.

Офицеры в масках и ближние казаки затомашились, с трудом подняли на табурет обессилевшее тяжелое тело.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑчӑ! — кӑшкӑрса ячӗ те хӗр, вӗткеленсе ӳксе, макӑрса ячӗ:

Жарко! — крикнула она и заметалась, заплакала:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кошевой чӑтӑмсӑррӑн йӑшаланнине курса, вӗткеленсе ӳкрӗ вӑл.

 — Заторопился он, уловив нетерпеливое движение Кошевого.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Абрамсон, пӳлӗм тӑрӑх кумкаласа ҫӳренӗ май, утнӑ ҫӗртех арча хыҫӗнчен Гарин-Михайловскин тусанпа витӗннӗ томне илчӗ те вӗткеленсе ӳкрӗ, сыв пуллашма тытӑнчӗ.

Абрамсон походил по комнате, на ходу поднял из-за сундука запыленный томик Гарина-Михайловского и, встрепенувшись, начал прощаться.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпир кӗтрӗмӗр сире: яшка вӗри, тӳрех кӑвар ҫинчен, — вӗткеленсе ӳкрӗ Ильинична, кашӑкӗсене шӑкӑртаттарса.

А мы ждали: щи горячие, прямо с пылу, — суетилась Ильинична, гремя ложками.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех