Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫаврӑнать (тĕпĕ: ҫаврӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫаксенчен пуринчен те пуҫ ҫаврӑнать, ҫапах та ку манӑҫми туйӑм; ҫаврӑнтӑрах ара, вӑйлӑран та вӑйлӑ ҫаврӑнтӑр.

От всего этого кружится голова, но это несказанно приятно, — пусть кружится все сильнее и сильнее.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

…Ҫӗр ҫинче шурӑ тусан ҫаврӑнать.

…По земле крутилась белая пыль.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Сирӗнни пек каласан — гут, пирӗнни пек каласан — шаккаҫҫӗ!» — тесе вӑл ҫаврӑнать те хӑй ҫине хыҫалтан сиксе ларасшӑн пулнӑ нимӗҫе ҫатлаттарса ярать.

«По-вашему — гут, по-нашему — бьют!» — говорит он и, обернувшись, бьет наотмашь немца, собирающегося прыгнуть на него сзади.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хура тилӗ вара ҫапла тунӑ: сунарҫӑ ун йӗрӗпе пырать, тилли аякран ҫаврӑнать те татах сунарҫӑ йӗрӗ ҫине тухать.

А чёрная лисица делала так: охотник идёт за ней, а она даст круг и выйдет на его след.

Хура тилӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 19–20 с.

Трактор хыҫҫӑн пысӑк комбайн кӗмсӗртеттерсе ҫаврӑнать.

С лязганьем, потрескивая, поворачивалось за трактором громоздкое тело комбайна.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫамрӑкланнӑ, яп-яка хырӑннӑ кил хуҫи ирхине илӗм-тилӗмлех тӑрса хуҫалӑха пӑхса ҫаврӑнать, тӳрех мӗн япаларан тытӑнмаллине асӑрхаса хурать.

Наутро помолодевший, чисто выбритый хозяин вставал чуть свет, оглядывал хозяйство, примечал, за что надо взяться сразу.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫӑмра тӗрлӗрен салхуллӑ шухӑш ҫаврӑнать.

В голове у меня были очень мрачные мысли.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Слава, мӗне пула ҫаврӑнать санӑн пуҫу?

Слава, от какой заботы у тебя болит голова?

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ҫыннӑн кунта тӗрлӗ шухӑшпа пуҫ ҫаврӑнать, эсӗ тата хӑвӑн ухмахла ыйтӑвусемпех тинкене кӑларатӑн!

У человека голова болит от заботы, а он со своими дурацкими вопросами!

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Унтан вӑл вӑрт ҫаврӑнать те ҫамрӑк чӑрӑш хушшине кӗрсе ҫухалать.

Потом она круто повернулась и скрылась среди молодых елочек.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Катушки васкамасӑр ҫаврӑнать, тӗттӗм шӑплӑхра чӗриклетсе пушанать, вӗсем хыҫҫӑн сывлӑм ӳкнӗ курӑк ҫине пралук тӑсӑлса юлать.

Катушка медленно вертелась, чуть поскрипывая в ночной тишине, и черный саперный провод ложился на мокрую от росы траву.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

«Ӑмӑрткайӑкӑн» вара пуҫӗ ҫаврӑнать, куҫӗ умӗ хурала-хурала килет, урисем халь-халь тӗшӗрӗлсе анас пек тайӑла-тайӑла каяҫҫӗ, ҫавна пула айри ҫирӗп урай, хумсем ҫинче чӳхенекен пӗчӗк карап евӗр, таҫта тухса тарасшӑн талпӑнать.

А у «орла» кружилась голова, черными пятнами застилало глаза, подкашивались ноги, и крепкий деревянный пол норовил ускользнуть из-под него, словно качающийся на волнах утлый плотишко.

12 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Чарӑнмасӑр ҫаврӑнать.

Крутится без остановки.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Каллех пуҫ ҫаврӑнать

Опять у меня голова кружится…

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫ ҫаврӑнать манӑн.

Голова у меня кружится.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗнле чӗлхӳ ҫаврӑнать сан куна калама, намӑссӑр пит? —

И поворачивается у тебя язык, у бессовестной?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫ ҫаврӑнать тата, пӗшкӗнсен е мӗн те пулин йывӑртарах йӑтсан, куҫ хуралса килет.

Голова кружится, и, ежли нагнусь или подыму что, в глазах темнеет.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл пӗтӗмпех урӑхла пулать пуль тесе шухӑшланӑччӗ — ашшӗ, пиччӗшӗ, пиччӗшӗн ывӑлӗсем килеҫҫӗ те, вӑл вӗсене пурне те пӑхса ҫаврӑнать, пурин ҫинчен те ыйтса пӗлет, халӗ вара вӑл тӑванӗсене ыррӑн сывлӑх та сунаймарӗ: тӳсӗмсӗр кӳршисем хӗссе лартнӑ пирки ашшӗ те ун патне аран-аран ҫитрӗ, анчах ку ӑна нимӗн чухлӗ те кӳрентермерӗ, кӳрентерме мар, хаваслантарчӗ, пулас.

Она-то думала, что все будет по-другому — придут отец, брат, племянники, она всех оглядит, порасспросит обо всем, а тут толком не смогла даже поздороваться с родными: отец, оттесненный нетерпеливыми, разбитными соседями, и то еле добрался до нее, хотя, похоже, это нисколько его не огорчало, а скорее радовало.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ман халӗ унсӑрах пуҫ ҫаврӑнать.

Мне сейчас не до березки!

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Анчах эсир мана ан васкатӑр тата ан пӳлӗр-ха, атту ман ахалех пуҫ ҫаврӑнать, — терӗ те Авдотья, шухӑшӗсене пуҫтарнӑ пек, кӑштах чӗнмесӗр тӑчӗ.

— Вы только не торопите меня и не перебивайте, у меня и так голова кругом идет, — попросила Авдотья и немного помолчала, как бы собираясь с мыслями.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех