Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрӑхсӑр сăмах пирĕн базăра пур.
юрӑхсӑр (тĕпĕ: юрӑхсӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Запаслӑх пӗр листа та ҫук пулӗ-ха, ачасене кантӑк ваттармалла мар — ку ниме юрӑхсӑр япала, факт!

Наверное, нет в запасе ни одного листа, а чтобы ребята не колотили стекла — это же невозможное дело, факт!

XVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кунта вара эпӗ тарӑхса кайрӑм: турпаса ӑна тыттартӑм та калатӑп ҫакна: «Акӑ санӑн «пуля», музее пама юрӑхсӑр вӑл.

Но тут уж досада меня разобрала: сунул я ему щепку в руки, говорю: «Вот твоя «пуля», в музей такая не годится.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Егорова, чӑннипе калам сана, ниме юрӑхсӑр организатор.

Егорова, я тебе говорю всерьез, никудышний организатор.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ытах та вӗсене кӗскен туртса ҫавӑрсан, эсӗ вӗсен мӑйӗсене сӳсменпе шӑйӑрса пӗтеретӗн, вара вӑкӑру пӗтсе те ларчӗ, сухалама юрӑхсӑр!

Ежели круто их поворачивать, так им шеи побьешь ёрмами, и — готов бык, негож пахать!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗнер эпир ӑна, вӑл пӳсӗрпе аптранине кура, пӑтӑ пӗҫерекенни туса та пӑхрӑмӑр ӗнтӗ, анчах вӑл унта та юрӑхсӑр, шуйттан!

Мы уже его вчера в кашевары определили, через его грызь, но он и там негожий и вредный!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑй ӑшӗнче вӑл Макар ҫапла калаҫнӑшӑн, Макар унӑн хуйхи-суйхине ӑнланса ӑна ырӑ сӑмах калас вырӑнне савӑнса ӳкнине кӑтартнӑшӑн тата, Андрей шухӑшӗпе, авланас пирки ниҫта юрӑхсӑр сӑмахсем каласа тултарнӑшӑн, ун ҫине хытӑ кӳренчӗ.

Он в душе был обижен словами Макара, тем, что тот не только не посочувствовал его горю, но даже выказал прямую радость и нес, по мнению Андрея, несусветную чушь относительно женитьбы.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫавна пулах эпӗ салтака кайма та юрӑхсӑр пулса юлтӑм.

Через это и вышел я на призыве бракованным.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Пӗр юрӑхсӑр япаласене ӗҫе юрӑхлӑ турӗ.

— Из негодности обратно привел в годность.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ку вӑл ниме юрӑхсӑр ӗҫ-ҫке-ха!

Это же безобразие!

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр икӗ кунтан Щукарь мучи, кил хуҫи хӗрарӑмӗ умӗнче Андрейӗн ниме юрӑхсӑр ӗҫне тирке-тирке, пӳрт ҫине вистесе, тепӗр хут витсе пачӗ.

Через два дня хату перекрывал дед Щукарь, хуля перед хозяйкой никудышнюю работу Андрея.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кичемлӗхрен хӑтӑлма мӗн-мӗн тумаҫҫӗ-ши провинцире пирӗн, киревсӗр, юрӑхсӑр ӗҫсем мӗн чухлӗ пулса иртмеҫҫӗ-ши?

Чего только не делается у нас в провинции от скуки, сколько ненужного, вздорного!

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Ниме юрӑхсӑр япала!

— Ни на что не похоже.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Мӗнле-ха эсӗ нимӗнле хӑмӑта та юрӑхсӑр мӑйпа ҫуралнӑ? — ытахальтен тенӗ пек ҫеҫ ыйтрӗ хохол, вӗреме кӗнӗ чейнике вутран туртса кӑларса.

— А зачем родился с такой шеей, на которую ни одно ярмо не подходит? — равнодушно спросил хохол, вынимая из огня вскипевший чайник.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Вӑл ӗҫ уншӑн юрӑхсӑр, те…

Не подходящее это ему…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пӗр енчен, ун шухӑшӗпе, вӗсем ирӗклӗ пурнӑҫ тума пултармаллах праваллӑ ҫынсем, тепӗр енчен — вӗсем темле халсӑр, имшеркке, пӗрне пӗри ӳпкелеме пултарнисӗр пуҫне, нимӗне те юрӑхсӑр ҫынсем пулса тӑраҫҫӗ.

С одной стороны, они в его представлении являлись вполне правоспособными к устройству свободной жизни, с другой — они какие-то слабые, хлипкие и решительно не способные ни на что, кроме жалоб друг на друга.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Вӑл — ачанни пек уҫӑ куҫлӑ пысӑк ҫын — хӑйне ҫӑмӑллӑнах пурнӑҫран кӑларса пӑрахать те, салхуллӑн кулкаласа, пурнӑҫа юрӑхсӑр, ҫавӑнпа та пӗтмелле ҫынсем хушшине тӑратать, эпӗ ҫын хӑйне ҫапла пӗтерме пултарнӑран ҫав тери тӗлӗнсе кайрӑм, мӗнпуринчен татӑлнӑ, йӑлтах хирӗҫлекен, кирек мӗн тӗлӗшӗнчен те хӑйсен хаярлӑхне кӑтартма хатӗр нумай босяксем шухӑшланине халиччен курманччӗ эпӗ.

Он — этот большой человек с ясными глазами ребенка — с таким легким духом выделял себя из жизни в разряд людей, для нее ненужных и потому подлежащих искоренению, с такой смеющейся грустью, что я был положительно ошеломлен этим самоуничижением, до той поры еще невиданным мною у босяка, в массе своей существа от всего оторванного, всему враждебного и над всем готового испробовать силу своего озлобленного скептицизма.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Эсӗ, — тенӗ вӗсем, — ниме юрӑхсӑр ҫын, пирӗншӗн сиенлӗ ҫын!

— Ты, — сказали они, — ничтожный и вредный человек для нас!

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

— Кавалерине юрӑхлӑ мар эсӗ, Саня, мӗн тесен те юрӑхсӑр, — кулса ячӗ Маша.

— Ой, не годишься ты в кавалерию, Саня, совсем неспособный, — засмеялась Маша.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эрех ниме юрӑхсӑр! — терӗ Штольц.

— Вино никуда не годится! — сказал Штольц.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ку ром мар, ӗҫме юрӑхсӑр! — терӗ те пальто кӗсйинчен хӑйӗн бутылкине туртса кӑларчӗ, ӑна уҫса тарҫа шӑршлаттарчӗ.

— Это не ром, а гвозди! — сказал он и, вынув из кармана пальто свою бутылку, откупорил и дал понюхать половому.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех