Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫенӗхе тухсан, Иннокентий пӑртак юр нӑтӑртатнине итлесе тӑчӗ, сасартӑк ҫирӗппӗн туйса илчӗ: алӑк умӗнче Ксени мар, такам урӑххи, темӗнле ырӑ мар ҫын тӑрать иккен.

Выйдя в сени, Иннокентий с минуту постоял, прислушиваясь к сочному похрустыванию снега, и вдруг со странной уверенностью почувствовал, что за дверью стоит не Ксения, а какой-то другой, неприятный для него человек.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алӑк ҫемҫен хупӑнсан, Коробин ун патне пычӗ те аллине ун хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ.

Когда дверь мягко захлопнулась, Коробин подошел к нему и опустил руку на его плечо.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин сӗтел хушшинчен тухрӗ те, палас тӑрӑх чупса тенӗ пекех алӑк патне ҫитсе, каялла ҫаврӑнчӗ, вашаклӑн каласа пӗтерчӗ:

Он вышел из-за стола и, почти пробежав по ковровой дорожке до двери и обратно, нервно досказал:

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл пӗр сӑмах та каламарӗ, кинне хулпуҫҫинчен тытрӗ те, ӑна алӑк патнелле кӑлт-кӑлт тӗккелесе, кухньӑна кӑларса ячӗ, хӑй каялла, малти пӳлӗме, кӗчӗ.

Ни слова не говоря, он взял Серафиму за плечи и стал легонько подталкивать к двери; выдворив невестку, он вернулся.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей кухньӑран пиччӗшне чӗнчӗ, Ворожнев, ҫуллӑ тутисене шӑлкаласа, хӑй ӑшӗнче кулса, пӗчӗк алӑк урати урлӑ каҫрӗ.

Аникей позвал из кухни брательника, и Ворожнев, вытирая масленые губы, ухмыляясь, перешагнул через низкий порожек.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑватӑ арҫын Аникее хулпуҫҫисемпе урисенчен ерипен йӑтса алӑк патнелле илсе кайма пуҫласанах, кладовщик хыҫалтан пыракансем хушшине хӗсӗнсе кӗчӗ те, кирлӗ мар пулин те, председателе аттинчен ярса тытрӗ.

Как только четверо мужчин, осторожно подняв Аникея за плечи и ноги, понесли его к выходу, кладовщик протиснулся между теми, кто шел сзади, и, хотя в том не было никакой нужды, стал поддерживать председателя за сапог.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алӑк патӗнче кӑпӑш юрпа витӗннӗ, аллине чӑпӑркка тытнӑ Шалымов курӑнчӗ.

В дверях показался Шалымов с кнутом в руках, запорошенный пушистым снегом.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл алӑк патнелле мар, каялла, халӑх хушшинелле, утса кӗчӗ те унта типӗ ҫырана ҫапса кӑларнӑ хум пек ҫухалчӗ.

Она шагнула не к выходу, а назад, в самую гущу собрания, вошла, растворилась в народе, как волна, выплеснувшаяся на сухой берег.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алӑк патне ҫитсен вӑл, куҫҫуль тулли кусӗсене ялкӑштарса, каялла ҫаврӑнчӗ.

У самого порога она обернулась, сверкая полными слез глазами.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ кайсан сирӗн пурнӑҫ лайӑхланать тетӗр-им! — кӑшкӑрчӗ сывлӑшӗ пӳлӗнсе ҫитнӗ Авдотья, трибунӑ ҫинчен анчӗ те сирӗлсе тӑнӑ колхозниксем хушшипе алӑк патнелле утрӗ.

— Я уйду — вам радости тоже не прибавится! — задыхаясь, выкрикнула Авдотья и, покинув трибуну, пошла к двери между расступившимися колхозниками.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шаккасан, вӑл таврӑнасса алӑк патенчех кӗтсе тӑнӑ пек, Аниҫҫе хӑвӑрт уҫрӗ.

Анисья на стук быстро открыла, словно все время стояла за дверью и ждала его возвращения.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ларура ял Совечӗн председателӗ Екатерина Черкашина та, мӑнтӑр та сарлака хулпуҫҫиллӗ хӗрарӑм пулнӑ, вӑл алӑк патнех пӗччен ларнӑ, Черкашина Егор пуринчен малтан курчӗ те савӑнса кайрӗ, ӑна кӑчӑк туртса хӑй патне чӗнчӗ.

Особняком держалась на заседании и председатель сельского Совета Екатерина Черкашина — дородная, крутоплечая женщина, пристроившаяся у самой двери, она первая увидела Егора и оживилась, поманив его пальцем.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Аниҫҫе! — кӑшкӑрчӗ вӑл хӑйӑлтатса, арӑмне куричченех, хӑй, йывӑррӑн сывласа, алӑк янаххинчен ярса тытрӗ.

— Анисья! — хрипло закричал он, еще не видя жены, и, тяжело дыша, схватился за косяк.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл тӗттӗм кӑвак плащне тӑхӑнчӗ, картусне пусарах лартрӗ, портфельне хул хушшине хӗстерчӗ те, алӑк патне ҫитсен, Мажарова хулпуҫҫинчен тытрӗ.

Он натянул томно-синий прорезиненный плащ, надел поглубже фуражку, сунул под мышку портфель и уже у порога тронул Мажарова за плечо.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ кансӗрлеместӗп-и сире? — ыйтрӗ Константин, алӑк патӗнче чарӑнса тӑрса, ҫак чаплӑ саманта ирӗксӗррӗн хисеплеме пуҫласа.

— Я не помешаю вам? — невольно задерживаясь в дверях, спросил Константин.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин, сывлама чарӑнса, алӑк хӑлӑпӗ ҫине ерипен пусрӗ те тинӗс шывӗ пек симӗсрех те тӗттӗмрех пӳлӗмелле кӗчӗ.

Почти не дыша, Константин осторожно нажал на ручку двери и шагнул в зеленоватый, как морская вода, полумрак комнаты.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ҫенӗхе кӗрсе, алӑк патне ҫитме те ӗлкӗреймерӗ, ун умне ватник тӑхӑннӑ сарлака та кӑшт курпун карчӑк тухса тӑчӗ.

И не успел Мажаров пройти в сени и приблизиться к порожку, как рядом с ним выросла сгорбленная ширококостная старуха в стеганом ватнике.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗтӗмпех ытти станцисем патне ҫитнӗ чухнехи пекех пулчӗ — пассажирсем ансӑр хушша михӗсемпе, чӑматансемпе, ҫыхӑсемпе тултарма тытӑнчӗҫ, проводницӑ вӗсем урлӑ алӑк патне аран-аран каҫса кайрӗ.

Все было как перед другими станциями — на последнем перегоне пассажиры стали забивать узкий проход мешками, чемоданами, корзинами, узлами, так что проводница с трудом пробралась через этот завал к выходу.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ашшӗ юратнӑ хӗрне вӗлернӗ те, ун ҫинчен пӗтӗм ҫемье никама пӗр сӑмах шарламан, тӑван амӑшӗ, ӑна ҫав путсӗр те тискер ҫыншӑн пӑрахса, таҫта тухса кайма хатӗрленнӗ, кӑвак шинеллӗ, пачах та палламан хаяртарах сӑнлӑ ҫын вара, темскерпе ашшӗпе аса илтерекенскер, Костьӑна аллинчен тытнӑ та ӑна алӑк уҫса панӑ, ҫӗнӗ, тен, татах та йывӑртарах тӗнчене илсе тухнӑ…

Отец убивал любимую дочь, и вся семья молча скрывала это, родная мать бросала его ради этого подлого озверевшего человека и уходила неизвестно куда, а совсем незнакомый суровый человек в серой шинели, чем-то напоминавший отца, властно брал Костю за руку, распахивал перед ним двери и выводил в новый, может быть, еще более трудный мир…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫенӗке тухма алӑк уҫнӑ чухне вӑл ҫапла каланине илтнӗ:

Уже открывая двери в сени, услышал:

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех