Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

капланса (тĕпĕ: каплан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑп ҫав вӑхӑтра тӗксӗм ҫумӑр пӗлӗчӗсем капланса килчӗҫ, ҫумӑр вӗттӗн пӗрӗхе пуҫларӗ, вайланса пычӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Тинех ҫитрӗ ун ӑсне мӑшкӑлпа хурлану капланса, кашкӑр евӗр уласа макӑрса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

«Аҫа ҫаптӑр вӗсене, асат хуҫтӑр шӑмми-шаккисене!» — тулхӑрчӗ вӑл капланса килнӗ ҫиллипе.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Унӑн пырне темле чӑмака капланса килчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кукка туйӑмӗсем капланса килнипе ӑна ытлашши мухтаса тӑкрӗ пулмалла.

Это дядя в порыве добрых чувств перехватил, пожалуй, лишку.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Пӑхатӑн та шухӑшлатӑн: тен, нимӗн те, вӑкӑр та, лаша та ҫук, ҫӑра та сӑрӑ ӑвӑслӑхра ахаль, темӗскер пысӑк япала капланса тӑрать, тетӗн.

Смотришь и думаешь: а может быть, и нет ничего — ни быка, ни коня, а так складывается что-то большое, серое, в частом сером осиннике.

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн шурӑ тӗтре капланса килсе, йӑлтӑртатакан ӑшӑ хӗвеле пӗтӗмпех хупласа хучӗ.

Тогда серая хмарь плотно надвинулась и закрыла все солнце, со всеми его живительными лучами.

IV // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Йӑвари мӗнпур кӑткӑсем ҫӳле тухнӑ, кӑткӑсен пӗтӗм государстви смалаллӑ ункӑ тавра йӑшӑлтатакан сий пулса капланса тӑнӑ.

Весь муравейник вылез наверх, и все государство, в полном составе, тяжелым шевелящимся пластом собралось вокруг смолистого кольца.

Кӑткӑсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 73–74 с.

Ку мӗне пӗлтернине тавҫӑрса илмесӗрех, нимӗнле шухӑшсӑр савӑнӑҫ капланса килнипе, вӑл крыльца ҫине чупса тухрӗ…

Не давая себе отчета, что бы это могло значить, в порыве какой-то бессмысленной радости, он выбежал на крыльцо…

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Аякра йывӑр пӗлӗт кӳмерккисем ҫаплах капланса тӑраҫҫӗ-ха, хушӑран ҫиҫӗм вӑрӑммӑн ялтӑртатса илет; ҫапах пирӗн ҫире тӗксӗм кӑвак тӳпе курӑнать, хӑвӑрт шуса иртекен сайра пӗлӗтсем витӗр ҫӑлтӑрсем мӗлтлетеҫҫӗ.

В отдалении еще толпились тяжелые громады туч, изредка вспыхивали длинные молнии; но над нашими головами уже виднелось кое-где темно-синее небо, звездочки мерцали сквозь жидкие, быстро летевшие облака.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Пуҫ асар-писер ҫаврӑнчӗ манӑн: пӗр тӑруках ытла нумай шухӑш-туйӑм капланса тулчӗ ӑна.

Голова у меня ходила кругом: слишком много впечатлений в нее нахлынуло разом.

XIV // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Эпӗ йӑлтах ӑнсӑртлӑхӑн лӑпкӑ вӑййине, капланса килекен туйӑмсене парӑнтӑм, вӗсем пӗр-пӗринне майӗпен ылмашӑнса ман чун витӗр тухрӗҫ, юлашкинчен вара манӑн ӑшра пӗр-пӗтӗмӗшле туйӑм сыхланса юлчӗ.

Я отдал себя всего тихой игре случайности, набегавшим впечатлениям: неторопливо сменяясь, протекали они по душе и оставили в ней, наконец, одно общее чувство.

VII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Калама ҫук тарӑху Фабий кӑкӑрне капланса тулчӗ.

Несказанное бешенство залило грудь Фабия внезапно нахлынувшей волной.

IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Вӗсем пӗчӗк е пысӑк пӑрлӑ утравсем туса вӗсене айӑн-ҫийӗн ҫавӑраҫҫӗ, кӗпер патнелле капланса пыраҫҫӗ, пӑр татӑкӗсем кӗленче пек ванса аяккинелле сапаланаҫҫӗ.

Они кружили на себе большие и маленькие ледяные островки, швыряли их на обломки моста, и льдины, точно стекло, разлетались на мелкие куски, в пыль.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Капланса килнӗ туйӑмсенчен хӳтӗленнӗ пек пулса, вӑл тӗттӗм те сивӗ пӳртсенче макӑракан ачасем ҫинчен, йӗплӗ пралукпа тытса ҫавӑрнӑ карта ӑшӗнче асапланакан амӑшӗсем ҫинчен шухӑшласшӑн хӑтланса пӑхрӗ, анчах йӗри-тавра вӑрман шавлать, ун шавӗнче: — Манӑн сенкер куҫлӑ тусӑм! — тени ачашлӑн та хӗрӳллӗн янӑраса тӑрать.

Как бы желая защититься от захлестнувшего ее чувства, она попыталась думать о детишках, плачущих в холодных и темных избах, о их матерях, терзающихся за колючей проволокой, но вокруг шумел лес, и в этом шуме слышался страстный, нежный шепот: — Сказка моя голубоглазая!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

– сасартӑк капланса килнӗ ҫилӗпе шутларӗ вӑл.

— подумал он с вдруг нахлынувшим озлоблением.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пуҫӑма юн капланса килчӗ… —

Кровь в голову хлынула…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кайри лавсем маларах сӗкӗннипе ачасен умӗнче лавсем йышлӑн капланса тӑчӗҫ.

Но задние повозки продолжали напирать, и перед цепью детей образовалась «пробка».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫапах та капланса килнӗ шухӑша пӗлтермеллех.

Как-то даже не думал об этом.

Ырӑ ӗҫсен команди // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 24 с.

Вӑл ӗҫре йӑлтах манатӑп пулӗ, чӗрене ним шелсӗр кишӗклекен асаплӑ хуйха кӑштах та пулин сиретӗп пулӗ тесе шухӑшланӑччӗ, анчах куҫа куҫҫуль капланса тулса ешӗл ҫӗрулми ҫеҫкисем ҫине тӑкӑнма пуҫларӗ те, вӑл ним курми, пач ӗҫлейми пулса ҫитрӗ.

Она хотела забыться в работе, заглушить ворохнувшуюся под сердцем тоску, но слезы застилали глаза, дробно капали на зеленую картофельную ботву, на обессилевшие руки, и она уже ничего не видела и не могла работать.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех