Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Володя Дубинин, сиртен ыйтма юрать-и? — терӗ именсе.— Володя Дубинин, можно вас спросить? — сказал, робея, паренек.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Ҫук, — терӗ хӗрача, ура ҫине тӑрса, — эпӗ: Илюша Сыриков сиртен тем ыйтасшӑн, тесшӗнччӗ.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Юлия Львовна, — терӗ те Кленов, Донченкона малалла тӗртрӗ, — эпир сиртен каҫару ыйтатпӑр.— Юлия Львовна, — сказал Кленов и толкнул вперед Донченко, — мы просим у вас прощения.
Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Вӑтанать, тусӑм, вӑтанать, — терӗ ун хыҫӗнчен Белецкий, — сиртен вӑтанать, – унтан, хавассӑн кулкаласа, крыльца ҫине чупса хӑпарчӗ.
XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Астӑватӑр пуль, эпӗ сиртен унпа тытӑнуллӑ пулма кирли ҫинчен ыйтнӑччӗ.
XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫакӑн пирки сиртен пӗтӗмпех тӗпӗ-йӗрӗпелен каласа пама ыйтатӑп.Прошу вас рассказать об этом со всевозможными подробностями.
XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ыйтатӑп сиртен, илтетӗр-и, сиртен ыйтатӑп эпӗ: арӑмпалан ятсӑр ҫырусем пирки пӗр сӑмах та ан пултӑр.Прошу вас, слышите ли, я прошу вас: ни слова о жене и об анонимных письмах.
XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Мӗн амак офицерӗ ара сиртен?
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ман ҫине кӑшкӑрмасса ыйтатӑп эпӗ сиртен, — уҫӑмсӑртараххӑн та тӑсмаккӑн каласа хучӗ Ромашов.— Я попрошу вас не кричать на меня, — глухо и протяжно произнес Ромашов.
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Эпӗ те, хам енчен, ыйтас тетӗп сиртен…
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
А ыйт сиртен… ну, ак, ирӗк парсамӑр, мӗнлерех ҫак маттурӑн хушамачӗ?А спроси у вас… да вот, позвольте, как этого молодчика фамилия?
XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Кӗскен каласан, ыйтатӑп сиртен, пирӗн пата ан ҫӳрӗр.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫавӑнпа-ҫке ӗнтӗ эпӗ сиртен тӑваттӑран маларах килмелле мар тесе ыйтрӑм.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Кун валли эпӗ кама та пулин сиртен авантараххине тата интереслӗреххине суйласа илме пултарнӑ, — хӑпартлануллӑ мӑнаҫлӑхпа хирӗҫлерӗ Петерсон.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ыйтатӑп эпӗ сиртен, — мӑкӑртатрӗ Ромашов.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Эпӗ сиртен йӗрӗнме ҫеҫ пултаратӑп.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Пӗлетӗр-и, юлташла ыйтатӑп сиртен.
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Вӑт сиртен шӑпах ыйтасшӑн та эпӗ, тӑванӑм, — калаҫрӗ Лещенко йӑпӑлчӑклӑ сасӑпа.— Вот я вас и хочу попросить, голубчик, — продолжал Лещенко умильным тоном.
VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Юратнӑ ҫыншӑн тӗнчене тепӗр май ҫавӑрса хума пулать, эпӗ вара сиртен питех те, питех те сахал ыйтнӑччӗ.Ведь для любимого человека можно перевернуть весь мир, а я вас просила так о немногом.
V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Василий Нилыч, тӗлӗнетӗп эпӗ сиртен, — терӗ вӑл, Назанские ик аллинчен те тытса тата вӗсене хыттӑн чӑмӑртаса.— Василий Нилыч, я удивляюсь вам, — сказал он, взяв Назанского за обе руки и крепко сжимая их.
V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.