Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑсем (тĕпĕ: алӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нумай-нумай алӑсем атта тыта-тыта илсе тата хыҫалалла ывӑтаҫҫӗ, унта-кунта ырӑ мар кулкалани кӗрлесе иртрӗ.

Многочисленные руки подхватывали сапог, перебрасывали дальше, покатился недружный, недобрый смех.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав шухӑшсенче Яков Лукич ун чухне хӑйне хӑй шуйттан тирӗнчен ҫӗлетнӗ шӑлаварпа мар, чесучаран ҫӗлетнӗ пиншак-шӑлаварпа, хырӑм урлӑ ҫакса янӑ ылтӑн вӑчӑрапа куратчӗ, ӗҫпеле хытнӑ алӑсем вырӑнне ҫеп-ҫемҫе те шап-шурӑ алӑсем пуласса, хытнӑ алӑсенчи пӳрнесен пылчӑкпа хуралса ларнӑ чӗрнисем сӗвӗнчӗк ҫӗлен тирӗ евӗрлех сӗвӗнсе ӳкессе ӗмӗтленетчӗ.

В думках тогда видел себя Яков Лукич не в шароварах из чертовой кожи, а в чесучовой паре, с золотой цепочкой поперек живота, не с мозолистыми, а с мягкими и белыми руками, с которых, как змеиная шкурка-выползень, слезут черные от грязи ногти.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ӗҫлекен алӑсем — акӑ вӗсем, ҫаксем кӑна.

Рабочие руки — вот они, одни.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Алӑсем пӗр харӑс мар, пӑт-паттӑн пулин те, ҫапах ҫӗкленчӗҫ.

Руки не сразу, вразнобой, но поднялись.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Алӑсем пӗр харӑсах ҫӗкленчӗҫ.

Руки поднялись дружно.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ вӑл мӗн шухӑшланине, унӑн мӗн тӑвас килнине ӑнланатӑп пек, мӑн тӗлӗнмелле пысӑк та вӑйлӑ алӑсем тата ҫурӑм хыҫӗнче ҫунатсем пулинччӗ, тесе шухӑшланӑн туйӑнать вӑл.

Мне кажется, я понимаю, о чем он думает, чего он хочет, — иметь огромные руки страшной силы и крылья за спиной он хочет, мне кажется.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

У-ю-юй, тӗкӗнме те шел: манӑн алӑсем таса мар.

Ую-юй, — даже жалко тронуть, руки у меня немытые.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Вӗсене алӑсем ҫине хурса ҫӗкленӗ, извозчиксене чарса, ларса пыраканӗсене хӑваласа антарнӑ та аманнисене таҫта турттарса кайнӑ.

Их брали на руки, несли, останавливали извозчиков, сгоняя седоков, куда-то увозили.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Усал хӑрушлӑх пулнӑ, анчах вӑл, сивӗскер, шӑннӑ тимӗр пек пӗҫертекенскер, чӗрене пӑрлантарнӑ, ӳт-пӗве пӑчӑртаса лартнӑ, юн ҫӑтакан юр ҫине, юнланса пӗтнӗ питсем, алӑсем, тумтирсем ҫине, тата, чӗррисем хӑраса кускаласа ҫӳренӗ хушӑра, хӑрамалла канлӗн выртакан ҫын виллисем ҫине куҫсене чарса пӑрахса пӑхтарнӑ.

Был ужас, жгучий, как промёрзшее железо, он леденил сердце, стискивал тело и заставлял смотреть широко открытыми глазами на кровь, поглощавшую снег, на окровавленные лица, руки, одежды, на трупы, страшно спокойные в тревожной суете живых.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Копёр ҫатӑртатать, чӗтрет, ҫынсен пуҫӗ ҫинче, вӗренпе пӗрле туртӑнса, хӗвелпе ҫунса хуралса кайнӑ, сарӑ та ҫӑмлӑ алӑсем ҫӗкленеҫҫӗ; мускулсем хӑмпӑланса, кӑвакарса каяҫҫӗ, анчах хӗрӗх пӑтлӑ тӑваткал чугун чукмар сахалтан сахалтарах хӑпаракан пулать, йывӑҫ свай пуҫне йӑвашран йӑвашрах ҫапӑнать.

Копер скрипел и дрожал, над головами толпы поднимались обнаженные, загорелые и волосатые руки, вытягиваясь вместе с веревкой; их мускулы вздувались шишками, но сорокапудовый кусок чугуна взлетал вверх всё на меньшее расстояние, и его удар о дерево звучал всё слабее.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Алӑсем ӑҫта?

Где руки?

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Кунта ӑста алӑсем кирлӗ.

Тут тонкие руки требуются.

37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пӗчӗк те ҫирӗп алӑсем ҫӑварлӑха хытӑ тытаҫҫӗ.

Но маленькая напрягшаяся рука твердо сжимала удила.

21-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑнтӑрла та иртнӗччӗ, ӑна кил хуҫи арӑмӗн алӑкӗ чӗриклетни вӑратрӗ; турилкке йӑтнӑ ҫара алӑсем курӑнчӗҫ: турилкке ҫинче — вӗри кукӑль пӑсланать.

Уж было за полдень, когда его разбудил скрип двери с хозяйской половины; из двери просунулась обнаженная рука с тарелкой; на тарелке дымился пирог.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑш чухне алӑкран турилкке тытнӑ ҫара алӑсем тӑсӑлаҫҫӗ — кил хуҫин кукӑльне ҫиме ҫӗнеҫҫӗ.

Иногда сквозь двери просунется голая рука, с тарелкой — просят попробовать хозяйского пирога.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫара алӑсем каллех турилккепе пӗр черкке эрех тӑсса пачӗҫ: Обломов ӗҫрӗ те, эрех ӑна питӗ килӗшрӗ.

Голая рука опять просунулась с тарелкой и рюмкой водки. Обломов выпил: ему очень понравилось.

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Манӑн алӑсем таса, — хирӗҫ чӗнчӗ Захар, айккинелле пӑхса.

— У меня руки чисты, — отозвался Захар, глядя в сторону.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Санӑн ӗмӗтленнӗ шухӑшусем, «вай пӗтиччен ӗҫлемелле, мӗншӗн тесен иксӗлми ҫӑлкуҫӗсене ӗҫе яма Российӑна алӑсем, пуҫсем кирлӗ (санӑн сӑмахусем); канма канлӗрех пултӑр тесен, ӗҫлемелле, канни — тепӗр пурнӑҫпа, аристократилле, пурнӑҫӑн илемлӗ енӗпе, художниксен тата поэтсен пурнӑҫӗпе пурӑннине пӗлтерет», тенисем те ҫав кӗтесрех выртаҫҫӗ.

— В этом же углу лежат и замыслы твои «служить, пока станет сил, потому что России нужны руки и головы для разработывания неистощимых источников (твои слова); работать, чтоб слаще отдыхать, а отдыхать — значит жить другой, артистической, изящной стороной жизни, жизни художников, поэтов».

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав хытӑ алӑсем халь-халь атпӑри тытас пек, ӑна мар пулсан — оркестрта сӗрме купӑс сӗркӗчӗ тытнинчен ытла нимех те тытаяс ҫук пек туйӑнать», — тесе шутланӑ вӑл.

Эти жесткие руки так и просятся приняться за шило или много-много — что за смычок в оркестре».

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кайран вара улпут ачине ҫавӑрса тытаҫҫӗ, хӑйсемпе пӗрле илсе пынӑ тӑлӑппа, ашшӗн кӗрӗкӗпе чӗркеҫҫӗ, ҫиелтен икӗ утиялпа витеҫҫӗ те, алӑсем ҫине ҫӗклесе, килне чаплӑн илсе ҫитереҫҫӗ.

Потом уже овладели барчонком, окутали его в захваченный тулуп, потом в отцовскую шубу, потом в два одеяла, и торжественно принесли на руках домой.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех