Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

темӗнле сăмах пирĕн базăра пур.
темӗнле (тĕпĕ: темӗнле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стена ҫинче кӗрӗк тӑхӑннӑ пӗр темӗнле хӗр ачан портречӗ ҫакӑнса тӑрать.

На противоположной стене висел портрет какой-то девочки в тулупе.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Алӑкран кӗнӗ чух пӗр илемлӗ хӗрарӑм, темӗнле уйрӑмах пысӑк куҫлӑскер, мана урлӑ тӑчӗ.

В дверях меня остановила красивая женщина с какими-то необыкновенно большими глазами.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темӗнле ватӑ ҫын, винтовка тытнӑскер, пирӗн ҫине решетке урлӑ пӑхса илчӗ, вара, машинӑна палласа, тимӗр хапхана икӗ еннелле кӗмсӗртеттерсе уҫрӗ.

Сквозь решетку на нас глянул какой-то старичок с винтовкой, всмотрелся в машину и стал с грохотом открывать зеленые половинки ворот.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑнпа пӗрлех темӗнле савӑнӑҫлӑ сӑнар кӑтартасшӑнччӗ вӑл, кӑштах кулкаласа та илчӗ.

При этом у него было очень веселое лицо, и он даже улыбался.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Чӑнах та эс, Сима, паян ытла та темӗнле, — пӑшӑрханса каларӗ Тятюк.

— Ты правда сегодня, Сима, какая-то странная, — удивилась Тата.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара вӑл сасартӑк, куҫ хӗссе илсе, темӗнле тӗлӗнтермӗш сасӑ парса «бреке-ке-кекс» тесе, мана хулпуҫҫирен тытса лӑпкарӗ.

И вдруг, весело подмигнув мне, он издал какой-то странный звук, вроде «бреке-кекекс», и потрепал меня по плечу.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хури хӑйӗн кӗсйинчен темӗнле кӗнеке, блокнот еверлӗскер, туртса кӑларчӗ, унтан пӗр листине татса, кӑвакара пуҫланӑ ҫынна пачӗ.

Высокий вытащил из кармана что-то вроде блокнота, оторвал листок и дал седоватому.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Куҫӗсем ун, темӗнле, хӑйне уйрӑм тӗслӗ, мӗнле тӗслӗ — лайӑх уйӑрма ҫук, хунар кансӗрлет.

Глаза у него были какого-то необыкновенного цвета, только фонарь мешал различить какого.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Нимӗн тирпейӗ те ҫук, — тесе вӑл тӗк тӑран пукансене куҫаркала пуҫларӗ, ятлаҫа-ятлаҫа, темӗнле хут татӑкӗсене сӗтел ҫинчен шӑлса пӑрахрӗ.

Накидано всюду, — говорила Людмила, тотчас принимаясь передвигать стулья, смахивать какие-то бумажки со стола.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Сан ҫинчен кунта темӗнле пичей ыйтрӗ.

А тебя тут какой-то дядька добивался.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Катька ӑна темӗнле хыпар пӗлтернӗ пек куҫхаршине ҫӗклетрӗ.

как будто Катька говорила бог весть какие необыкновенные вещи.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑпах ҫак самантра темӗнле хӗрача кухня алӑкне уҫрӗ, ман умма тухса тӑчӗ.

Как раз в эту минуту какая-то девочка отворила дверь из кухни и появилась на пороге.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан вара темиҫе ҫул иртсен, ҫав «Пин те пӗр каҫа» тепӗр хут куҫарса кӑларнине вуларӑм та, ҫӗнӗлле куҫарнинче Сезам вырӑнне Сим-Сим тесе вуламаллине пӗлсен, питӗ тарӑхрӑм, вӑл темӗнле кантӑр пекки кӑна иккен.

Я был очень огорчен, прочтя через много лет в новом переводе «Тысячи одной ночи», что нужно читать не Сезам, а Сим-Сим, и что это какое-то растение, кажется, конопля.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсен хаяр сӑнӗсем, тикӗс сассисем, ахаль чухне те витӗмлӗ юрӑ сӑмахӗсене уйрӑмӑнах витӗррӗн салхулатса юрлани мана темӗнле поэзиллӗ хӑрушлӑхпа чӗтрентерсе ячӗҫ.

Их грозные лица, стройные голоса, унылое выражение, которое придавали они словам и без того выразительным, — все потрясало меня каким-то пиитическим ужасом.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вышний-Волочок станцийӗнче темӗнле кӑвак ҫӳҫлӗ те ҫамрӑкрах сӑнлӑ моряк мана ҫав ҫырӑва тепӗр хут калама хушрӗ.

Помню, как на станции Вышний Волочок какой-то моложавый седой моряк заставил меня повторить это письмо дважды.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька темӗнле кӑткӑс план шухӑшласа тупрӗ.

и выработал довольно сложный план,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пӑра сутӑн илме пуриншӗн те темӗнле аван мар пек пулчӗ, Даша инке вара пӑр вырӑнне йӗпе алшӑлли хума шутларӗ.

Но покупать лед всем показалось странным, и тетя Даша решила вместо льда прикладывать мокрое полотенце.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Картишӗнче темӗнле хӗрарӑм выртать, Даша инке ӑна ҫӑварӗнчен вӗрет.

Какая-то женщина лежала на дворе, и тетя Даша громко дула ей в рот.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, темӗнле инкек пуласса сиссе, аннен шуранка питне, ик еннелле тураса якатнӑ хура ҫӳҫне, ҫинҫе аллине пӑхатӑп, унтан каллех хамӑн патаксемпе аппаланатӑп…

С предчувствием какой—то беды я поднимаю глаза на ее бледное лицо, на черные волосы с пробором посредине, на тонкие руки – и возвращаюсь к своим палочкам…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав пӗр-вӗҫӗмрен ухмахла сӑмахсене илтнипех ӗнтӗ манӑн пуҫ ҫаврӑнма пуҫлать, патаксем мӑн хырӑмлӑ, хӳреллӗ, темӗнле те пулаҫҫӗ.

и от этих бесконечных дурацких рассуждений у меня начинает кружиться голова, и палочки выходят пузатые, хвостатые, какие угодно,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех