Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиллессӗн сăмах пирĕн базăра пур.

ҫиллессӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Кай выляма, хӑп манран! — ҫиллессӗн тавӑрать ӑна Салли аппа.
Тетя Салли говорит: — Ступай играть и не приставай ко мне!

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тепӗр чухне унӑн сӑнӗ сиввӗн, ҫиллессӗн курӑнать.
Иногда у него очень серьезное лицо.

XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ӑҫта каятӑр? — ыйтрӗ вӑл тӳрех ҫиллессӗн, пистолетне ҫавӑркаласа.
Куда идете? — спросил он нас довольно резко, поигрывая пистолетом.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Соколов пирӗн ҫине ҫиллессӗн пӑхрӗ:
Соколов бросил на нас уничтожающий взгляд:

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ну, мӗн, ҫӗленсем! — ҫиллессӗн кӑшкӑрса пӑрахрӗ Соколов темӗн пакӑлтатакан нимӗҫсене, унтан пирӗн хыҫра йӑпшӑнкаласа тӑракан кил хуҫи еннелле ҫаврӑнчӗ:
— Ну что, гады! — зло бросил Соколов лопотавшим что-то немцам, затем посмотрел на топтавшегося за нашими спинами хозяина:

— Ним те калаймӑн — ют патшалӑх! — терӗ Володя ҫимӗҫсене пӑхса тухнӑ хыҫҫӑн, унтан сӗлекине ҫӑтрӗ те ҫиллессӗн хушса хучӗ:
— Ничего не скажешь — заграница! — Володя подробно исследовал стойку, пустил слюну и добавил довольно зло:

— Ӑҫта ҫӗтсе ҫӳретӗн ку таранччен! — ҫиллессӗн кӗтсе илчӗ мана анне.
— Где тебя носит? — мать нервничала и встретила меня сердито.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӑхӑнмасть мана сан юрру! — ҫиллессӗн тавӑрчӗ тухатмӑш мӑнукӗ.
— Не слушает меня твоя песня! — зло ответила внучка колдуньи.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

Аннен черетлӗ еркӗнӗ-и? — ҫиллессӗн ҫиҫтерет куҫӗсене.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫакна илтсен Маюкӑн чӑтӑмӗ пӗтрӗ, прилавкӑран чупса тенӗ пекех тухса алӑка ҫиллессӗн шаплаттарса хӑварчӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл урамалла тухса калинккене шалт хупса хучӗ те ҫиллессӗн кӑшкӑрса ячӗ:
Она выскочила за калитку, захлопнула ее и сердито с улицы закричала:

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Авӑ мӗнле иккен! — шӑлне шатӑртаттарса, ҫиллессӗн мӑкӑртатрӗ Ефимка.
— Ах, вот как! — стиснув зубы, гневно пробормотал Ефимка.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Эх, ҫав императорсене!.. — нумай пулмасть вӑрманта тӗл пулнӑ, бандитсем хӗнесе тӑкнӑ леш мучи майлах ҫиллессӗн те сӑмаха тӑсарах, хӑй те сисмесӗр, каласа хучӗ вӑл.
Ах, императоры!.. — незаметно для себя так же протяжно и с той же злобою повторил он, как и тот избитый бандитами мужик, который встретился недавно в лесу.

Эпӗ сире шеллеместӗп-им, ара! — чӗтренсе тухакан сассипе ҫиллессӗн кӑшкӑрса ячӗ те Ефимка, утне атӑ кӗлипе тӗкрӗ.
А мне вас, разве не жалко! — сердитым и дрогнувшим голосом выкрикнул Ефимка и ударил по коню каблуками.

— Ҫук, аркатаймаҫҫӗ, ун пек пулма пултараймасть! — ҫак сӑмахсене чӗререн ӗненсе тепӗр хут каларӗ те Верка, ҫара хулпуҫҫине, куҫа курӑнман хура вӑрӑмтунасем ҫыртнӑ вырӑна, аллипе ҫиллессӗн ҫатлаттарса илчӗ.
— Разве же можно, чтобы погибла? — убежденно повторила Верка и сердито хлопнула по голому плечу, в которое больно кололи черные невидимые комары.

Пӗтме маннӑскер! — ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ шурса кайнӑ Ефимка.
Чтоб ты сдох! — со злобой крикнул побелевший Ефимка.

Эпӗ шӳтленипе мар ку, пробкӑсем ҫунса кайрӗҫ пуль, — кӳреннипе ҫиллессӗн тавӑрчӗ Николашка.
Это не я потушил, а, наверное, пробки перегорели, — Николашка обиделся и сердито ответил.

Ҫыран хӗрринчи хӗрсенӗн Пичӗм питӗ салху, Мӗн-ма тесессӗн, вӗрет — Канӑҫлӑх ҫук ҫилрен, Пысӑк хум яра-яра Вӑл ҫиллессӗн ӳлет кӑна.
На берегу стоят девицы, Опечалены их лица! Потому что, налетая, Всем покоя не давая, Ветер гнал за валом вал И сурово завывал.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Унтан кукка чарӑнса тӑчӗ, ман ҫине ҫиллессӗн пӑхса илчӗ те — килте пулса иртнисем хыҫҫӑн унӑн чӗри лӑпкӑ марри пирки хушса хучӗ.
Тут дядя остановился, сурово посмотрел на меня и добавил, что сердце его неспокойно после всего, что случилось.

«Халь ӗнтӗ, — шухӑшларӑм эпӗ ҫиллессӗн, — килччӗрех!»
«Теперь, — злорадно подумал я, — пусть приходят!»

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика