Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шаннӑ (тĕпĕ: шан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл унӑн вӗренӗвӗ мӗнле пынине сӑнаса тӑнипе Марийка ун ҫине кӑмӑллӑ пӑхасса шаннӑ, — Крылатовӑн хальхи пурнӑҫӗнче ҫак кӑмӑллӑх кӑна ҫитмен.

Он надеялся, что своим вниманием к ее учебе сможет завоевать немалое расположение к себе Марийки — расположение, которого только и не хватало ему в теперешней жизни.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Виле шӑтӑкӗ евӗр тӑвӑр та пӗчӗк блиндажра Гитлер тӳрленсе тӑнӑ пекех пулчӗ, унчченхинчен ҫӳлӗрех пӳллӗ пулчӗ, пичӗ ҫине хӑй лӑпкӑ пулнине палӑртакан паллӑсем сарӑлчӗҫ, куҫӗсем, хӑнӑхнӑ йӑлипе, хӑй ҫине хӑй шаннӑ пек пӑхрӗҫ.

В маленьком блиндаже, похожем на могильный склеп, Гитлер словно бы выпрямился — стал казаться выше ростом, у него появилась спокойная, властная осанка, во взгляде — привычная самоуверенность.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫавӑнпа Татьяна ӑнланса илме пултараймарӗ: те унӑн ыйтӑвӗнчен, те ҫумӑрӑн сайра та, анчах шултра тумламӗсем кантӑк ҫинче, пӳрт тӑрринче шӑпӑртатма пуҫланинчен кулчӗ Кондратьев, — пирӗн йӑнӑш ҫавӑнта: Хворостянкин ҫумӗнче нумай вӑхӑт хушши парти руководителӗ мар, ҫемҫешке ҫын, хӑравҫӑ, йӑпӑлти, пӗр сӑмахпа каласан, парти ӗҫне ертсе пыма ниепле те шанса пама ҫук ҫын пулнӑ, анчах эпир, — куншӑн пире намӑс, — ҫав ҫынна шаннӑ… —

Поэтому Татьяна ничего и не поняла: Кондратьев улыбнулся то ли из-за его вопроса, то ли из-за начавших барабанить стекло и крышу дома редких, но крупных капель дождя, — в том наша ошибка, что долгое время возле Хворостянкина находился не партийный руководитель, а мягкотелая мямля, трус и подхалим, — словом, такой человек, которому никак нельзя было доверить бразды партийного правления, а мы, к стыду своему, доверили… —

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах апла пулсан та вӑл Марийкӑна хуптарчӗ, унран кирлӗ хыпарсем тӗпчесе пӗлме ҫӑмӑлтарах пуласса вӑл шаннӑ.

Но все же он выдал Марийку, надеясь, что от нее можно легче добыть необходимые сведения.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич ҫак вӑхӑтра пулса иртекен событисенчен аякра пурӑнса ирттерессе шаннӑ.

Ерофей Кузьмич был уверен, что он проживет непогожее время в стороне от всех событий.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑй чӗринче юхӑнса ҫитнӗ Ольховкӑна курасса шаннӑ, анчах ял унчченхинчен темиҫе хут пуян пурӑннине курнӑ.

Втайне он надеялся увидеть Ольховку разоренной, а тут оказалось, что она живет во много раз богаче, чем раньше.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак тӗллевпе район тӑрӑх кайма палӑртнӑ та ӗнтӗ Кондратьев, вӑл Сергей Мускава илсе каякан план проектне мӗнле те пулин тӳрлетӳсем кӗртмелле пуласса шаннӑ

С этой целью Кондратьев и предпринял поездку по району, он ожидал, что сможет помочь внести хоть какие-то коррективы в план проекта, который Сергей повезет в Москву…

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫапӑҫӑва хатӗрленес тӗлӗшпе ӗҫленӗ хушӑра вӑл, хӑй сисмесӗрех, ҫынсене пур енчен те пример кӑтартнӑ, хӑй мӗне ҫирӗп, калӑпӑр, хӗл ларасса шаннӑ пекех шанса та ӗненсе тӑнӑ, ҫыннисене те ҫавнах ӗнентерсе пынӑ.

Занимаясь этой подготовкой, он всем своим видом и поведением, всей своей жизнью, почти безотчетно для себя самого и незаметно для других, убеждал людей в том, в чем сам был убежден так же твердо, как, скажем, в скором приходе зимы.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Картаран тытса, ланкашкасем тӗлӗнче такӑна-такӑна утрӗ вӑл, кӑштах шаннӑ пулин те ҫирӗп ларакан хупахсене таптарӗ.

Придерживаясь за изгородь, оступаясь в темноте в ямки, пробирался сквозь повядшие, но еще крепкие лопухи.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пуринчен ытла вӑл тӑшмана ҫак юлашки рубежра тытса чарасса хытӑ шаннӑ.

Больше всего он надеялся, что враг будет задержан на последнем рубеже.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нимӗҫ сӗмсӗрри, хӑйне хӑй пӗр иккӗленмесӗрех шаннӑ пекле тыткалани Волошин кӑмӑлне самаях пусӑрӑнтарнӑ пек пулчӗ.

Волошина поразили наглость и самоуверенность немца.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах халӗ вӑл сасартӑк, ӑна шаннӑ ҫынсен пурнӑҫӗшӗн илнӗ ответлӑх ӑна аслӑрах, вӑйлӑрах, пысӑкрах тунине сисрӗ.

Сейчас он вдруг почувствовал, что эта ответственность за жизнь доверившихся ему людей делает его взрослым, сильным, большим.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑхӑт килсен, пире ҫӳле тухса, унта ҫӗнӗрен, ҫӳлте, пирӗн ҫӗр ҫинче хӗрлӗ ялав курма вӑхӑт ҫитсен, ҫынсем пире хисеплесе пуҫ тайӗҫ, Сталин юлташ: «Кивӗ Карантинта чӑн-чӑн совет ҫыннисем пурӑнаҫҫӗ, эпӗ ахаль мар вӗсене шаннӑ», — тейӗ.

И когда пробьет час, придет нам срок выйти наверх и увидеть снова там, наверху, над землей нашей, красный флаг, так люди поклонятся нам с добрым уважением, а народ скажет: «Вот это доподлинно советские люди живут в Старом Карантине. Недаром на них крепко надеялись».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫынсем шӑппӑн, анчах пысӑк пӗлтерӗшлӗ те ырӑ пуласса шаннӑ сасӑпа пӗр-пӗрне саламлаҫҫӗ:

И люди негромко, но многозначительно и с доброй надеждой в голосе поздравляли друг друга:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл хӑйӗн модельне шаннӑ.

Он был уверен в своей новой модели.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ӑна ҫирӗп те шанчӑклӑ ҫынсене кӑна шаннӑ.

Куҫарса пулӑш

Патшалӑх пуянлӑхӗ – патшалӑх хыснинчен килет // А.НИКОЛАЕВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/3595-patshal ... chen-kilet

Пирӗн халӑх усал, ухмах халӑх, — шаннӑ ҫынпа калаҫнӑ пек калаҫса, сӑмахне малалла тӑсрӗ Ерошка мучи, Ванюша тухса кайсан, — вӗсем сире ҫын вырӑнне те хумаҫҫӗ.

Наш народ анафемский, глупый народ, — продолжал дядя Ерошка доверчивым тоном, когда Ванюша вышел, — они вас не за людей считают.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вара урядник, казаксем килӗшнипе килӗшменнине кӗтмесӗрех, пӳрт алӑкне хупса лартрӗ; вӑл казаксем итлессе сахал шаннӑ пулас.

И, не ожидая выражения согласия, урядник затворил дверь, видимо мало надеясь на послушание казаков.

VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Килсе ҫитекен ҫав пурнӑҫа, турӑ евӗрлӗ ҫав пурнӑҫа, — аллисене ҫӳлелле савӑнӑҫлӑн ҫӗклесе, кӑшкӑрса ячӗ Назанский, — хам ҫийӗмри ак ҫак каҫхи тӳпене шаннӑ пекех, ҫирӗппӗн шанса тӑратӑн эпӗ!

Так же как верю в это вечернее небо надо мной, — воскликнул Назанский, торжественно подняв руку вверх, — так же твердо верю я в эту грядущую богоподобную жизнь!

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ҫапла ҫав, сана ҫавӑнпа ҫӑмӑлтарах пулнӑ та; сан умӑнта икӗ тискер пулнӑ, манӑн вара хама ырӑ кӑтартакан ҫынна хирӗҫ тӑмалла, ҫынни кам-ха тата, хӑйне хӳтӗлеймен ват ҫын, мана вӑл хӑйне шаннӑ пек шанать.

— Вот именно, оттого-то тебе и было легко; перед тобою были два зверя, а мне придется идти против своего благодетеля, против беззащитного старика, который доверяет мне, как себе самому.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех