Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑраса (тĕпĕ: хӑра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пимфов чӗтресе илет те Яшкин ҫине хӑраса пӑхать.

Пимфов вздрагивает и с испугом глядит на Яшкина.

Философ // Хӗветӗр Уяр. Антон Чехов. Философ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 135-137 с.

Арӑмӗ ку ӗҫ ҫине ытла та ҫӑмӑлттайлӑн пӑхнӑ пек туйӑнчӗ ӑна; малтанах вӑл хӑраса ӳкрӗ, кайран, Бризжалов хӑйсен маррине пӗлсен, лӑпланчӗ.

Жена, как показалось ему, слишком легкомысленно отнеслась к происшедшему; она только испугалась, а потом, когда узнала, что Бризжалов «чужой», успокоилась.

Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.

Лозневой пек йӗксӗксенчен хӑраса тӑратӑп пулать эпӗ!

Испугался я такого выродка, как этот Лозневой.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Апла пулсан, мӗнрен хӑраса тӑратӑн?

— А что ж ты боишься?

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Вӗсенчен, ҫав хурахсенчен, хӑраса тӑмалла мар! — терӗ Лозневой.

— Нечего их бояться, этих бандитов! — сказал Лозневой.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Нимӗҫӗн ҫав тери хӑраса ӳкнине палӑртакан пичӗ ҫине кӑна мар, унӑн пӗтӗм кӗлетки ҫине пӑхма темле пулса кайрӗ.

Не только лицо, изображало страх немца, но и все тело как-то сникло.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл кӗриччен пӗр минут малтан ҫеҫ партизансем кӑмака хыҫӗнчи лапка айӗнчен вилес пекех хӑраса ӳкнӗ нимӗҫе туртса кӑларнӑ.

Лишь за минуту до того, как он вошел, партизаны вытащили из-под лавки за печкой испуганного до смерти немца.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кайран вара партизансем ҫав ыйхӑллӑ та хӑраса ӳкнӗ гитлеровецсемшӗн патронсемпе гранатӑсем нумай пӗтернӗшӗн кулянчӗҫ те.

После партизаны даже жалели, что на сонных и обезумевших гитлеровцев истратили так много патронов и гранат.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Эпир ҫапла шутларӑмӑр: вырӑсла калаҫсан — уҫмастӑн, полицай та хӑраса чӳречерен сикме пултарать.

— А мы так решили: заговорить по-русски — не откроешь, да и полицай твой перепугается, сиганет в окно.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ерофей Кузьмич, ма вара эсӗ ҫавӑн пекех хӑраса ӳкрӗн?

— Что ж ты, Ерофей Кузьмич, напугался-то так?

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмич хӑраса ӳкрӗ, унӑн кӑвак куҫӗсем, хӗвел ҫинче типнӗ вӗтӗ чулсем пек, тӗксӗмленчӗҫ…

Ерофей Кузьмич замер, и серые глаза его потускнели, как серые гальки, высохшие на солнце…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Хамӑр вӑрманта камран хӑраса тӑмалла?

— А кого мне в своем лесу бояться?

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӑраса ӳкнӗ Алевтина Васильевнӑпа Васятка чӑлантан та тухса пӑхмарӗҫ.

Перепуганные Алевтина Васильевна и Васятка не выглядывали из горницы.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗн калаҫатӑн Кузьмич! — хӑраса кӑшкӑрчӗ Алевтина Васильевна.

— Что ты, Кузьмич! — испуганно воскликнула Алевтина Васильевна.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вара вӑл шухӑшласа илчӗ те хӑй шухӑшӗнчен хӑй хӑраса ӳкрӗ: чӑнахах та унӑн сасартӑк, хӑйне тивӗҫсӗр курайман ҫынсем хушшинче, кӗтмен ҫӗртен вилсе выртмалла пулсан?

И тут он подумал и ужаснулся своей мысли: а вдруг и в самом деле он отчего-нибудь умрет внезапно, умрет, окруженный незаслуженной ненавистью народа?

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн пек ҫын ялта эсӗ ху ҫеҫ пӗччен пулнине куратӑн, ҫавӑнпа хӑраса ӗҫетӗн те!

Ты видишь, ты один в деревне такой оказался, вот и пьешь от страха!

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Нихҫан та вара, нихҫан та Марийка ӑна ывӑннӑ е телейсӗр пек, аманнӑ е вилнӗ салтак пек, пуринчен ытла ҫапӑҫура хӑраса ӳкнӗ пек курман.

И никогда, никогда она не видела его усталым, несчастным, больным, раненым или умирающим, а тем более струсившим в бою.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ну, Соня, ну, Родниковскинче пултӑм эпӗ, — пуҫне ҫӗклеме хӑраса каларӗ Виктор.

— Ну, Соня, ну, был я в Родниковской, — боясь поднять голову, сказал Виктор.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвел тухнӑ тесе хӑраса ӳкрӗҫ те ҫунаттисемпе ҫатӑлтаттарса вӑйпах кӑшкӑрашма пуҫларӗҫ…

Испужаются, думают, что уже солнце взошло, и давай бить крыльями и орать почем зря…

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗн эсир, Наталья Павловна! — хӑраса ӳкрӗ Ирина.

— Что вы, Наталья Павловна! — испугалась Ирина.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех