Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыпара (тĕпĕ: хыпар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Массӑлла хыпар хатӗрӗн тӗп тӗллевӗ — хыпара халӑха ҫитересси, пӗр-пӗрне хутшӑнма пулӑшасси.

Основная цель средства массовой информации — довести до людей информацию, содействие взаимодействию.

Журналистикӑна чунтан парӑннӑ // Николай ЛАРИОНОВ, Алена АЛЕКСЕЕВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 5 стр.

Ун ҫак хыпара халех кама та пулин каласа кӑтартас килчӗ.

Ей уже хотелось поскорей поделиться с кем-нибудь этой новостью.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ял ҫак хыпара сӳтсе явса кӗрленӗ, ашшӗ кунӗн-ҫӗрӗн пухусенче пулнӑ, киле тул ҫутӑлас умӗн тин таврӑннӑ, амӑшне, Костьӑна вӑратнӑ, ывӑлне аллисем ҫине илнӗ, хулпуҫҫисем ҫине лартса, пӳрт тӑрӑх йӑтса ҫӳренӗ.

Деревня бурлила, обсуждая на разные лады эту новость, отец дни и ночи пропадал на собраниях, являлся домой перед светом, будил мать, Костю, хватал его на руки, сажал на плечо и носил по избе.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Петро ку хыпара Григорие пӗлтерчӗ, лешӗ хапхаран кӗрсе те ӗлкӗреймерӗ — ӑс парса каларӗ:

Петро сообщил эту новость Григорию и — не успел еще тот в ворота въехать — посоветовал:

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лаҫра каҫхи апат хатӗрленӗ хушӑра вал Аксинья кӗтмен хыпара илтсе хӑраса кайни, ун пирки тӗплӗн ыйта-ыйта пӗлни, анчах Степан патне тем парсан та таврӑнма килӗшменни ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Собирая вечерять в летней стряпке, рассказывала, что Аксинья испугалась нежданной вести, много расспрашивала о нем, но вернуться отказалась наотрез.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗтмен хыпара илтсен Санька ҫӑварне карса пӑрахнӑ та ҫаплипех тӑрса юлнӑ.

Разинулся от неожиданности Санькин рот, да так и остался.

Штык // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫавсем илсе ҫитерчӗҫ те ӗнтӗ хутора юлашки вӑхӑтра 2-мӗш запас полкра пулнӑ Григорий Мелехов, большевиксем енне каҫса, Каменскинчех юлнӑ текен хыпара.

Они-то и принесли в хутор известие, что Григорий Мелехов, служивший в последнее время во 2-м запасном полку, подался на сторону большевиков, остался в Каменской.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл сотньӑри кӗҫӗн офицерсемпе хӑйне ҫывӑхрах казаксенчен ҫав ҫӗнӗ хыпара ытти казаксем мӗнле кӗтсе илнине пӗлесшӗн пулчӗ.

Он через младших офицеров сотен и близких к нему казаков пытался узнать, как относятся к этому казаки.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вырӑнтан вырӑна куҫнипе службӑра туса тӑнӑ яланхи ӗҫсенчен хӑпнӑ казаксем тавар турттармалли вакунсенче тӗмсӗлсе лараҫҫӗ, хӑйсене Дон тӑрӑхӗнчи хуторсене ярасса кӗтеҫҫӗ (иккӗмӗш черетпе ҫара илнисене киле яраҫҫӗ текен хыпара пурте хытӑ ӗненсе лартнӑ), лашисене ӳрӗк-сӳрӗккӗн ҫеҫ пӑхаҫҫӗ, кунӗ-кунӗпе пасар тӑрӑх янкӑртатса ҫӳреҫҫӗ, халӑх хӑвӑрт туянакан япаласене — нимӗҫ утиялӗсене, штык, пачка, шинель, сӑран сумка, табак таврашӗсене тата позицире тӑнӑ чух пухса хатӗрленӗ ытти ӑпӑр-тапӑрсене сута-сута яраҫҫӗ…

Вырванные переброской из обычного круга обязанностей, казаки томились в теплушках, ждали отправки на Дон (слух о том, что второочередников будут распускать по домам, держался весьма упорно), небрежно ухаживали за лошадьми, дни насквозь толкались на базарной площади, торговали запасенными с позиций ходкими предметами продажи: немецкими одеялами, штыками, пилами, шинелями, кожаными ранцами, табаком…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫар тата ҫав шутрах эсир те ку хыпара… ӗ-ӗ-ӗ… лӑпкӑн чӑтса ирттерме тивӗҫлӗ…

Армия и вы в том числе должны спокойно перенести это… э-э-э… известие…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Степан пирки ҫак хыпара илтнӗ хыҫҫӑн Петро чӗри, сурса ыратакан чӗрӗ сурана сӑвӑр ҫӑвӗпе сӗрсе сипленӗ пекех, ҫӑмӑлланса килчӗ, ҫапах та ӑшӗнче хӑй ҫапла шутласа хучӗ: «Каятӑп та отпуска — Дашкӑна чӗп-чӗр юн пуличчен хӗнесе тӑн кӗртетӗп!

После того как услышал Петро про Степана, полегчало, словно ссадную болячку сурчиным жиром смазали, но все же решил: «Пойду в отпуск — кровь из Дашки выну!

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Наталья унӑн кӗпи-йӗмне ҫӑвать, саплать, ӑна чӑлхасем ҫыхса парать, шӑлаварӗсемпе кӗписене тӳрлетет-ҫке-ха, — ҫавӑнпа та Гришака мучи, ку хыпара пӗлсен, Наталья ҫине икӗ кун хушши хаяр сивлеклӗхпе пӑхса пурӑнчӗ.

Наталья стирала его бельишко, штопала, вязала чулки и чинила шаровары и рубахи, — оттого дед Гришака, узнав, и глядел дня два на нее с суровой строгостью.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталие ҫураҫаҫҫӗ тенӗ хыпара Гришака мучи ыттисен умӗнче лӑпкӑнах йышӑннӑ пек пулчӗ, анчах та хӑй ӑшӗнче кун пирки ҫилленчӗ те, хуйхӑрчӗ те: сӗтел хушшинче ларнӑ чух Наталья ӑна чи лайӑх валӗ хурса паратчӗ-ҫке-ха.

Известие о том, что Наталью сватают, принял он с внешним спокойствием, но в душе горевал и злобился: Наталья за столом подсовывала ему лучший кусок.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем Мускавран десант янӑ хыпара тата тӑшманпа ҫапӑҫмалли ҫӗнӗ плансене пула хӗпӗртесе районӑн тӗрлӗ кӗтесӗсене саланчӗҫ.

Они, обрадовавшись новости, что из Москвы отправили десант, и новым планах сражения, разошлись по разным уголкам района.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑйне каласа кӑтартнине ӗненсех каймарӗ пулсан та ҫак хыпара тӗрӗслесе пӗлме, кирлӗ пулсан, ялсенче десантниксене тытма полицайсем пуҫтарса Лозневоя хӑйне кайма хушрӗ.

Тот отнесся к сообщению недоверчиво, но все же предложил Лозневому лично выехать с группой полицаев для проверки слухов и, если потребуется, для вылавливания десантников в деревнях.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Чи хӗрринчи куппере уйрӑмах тӑвӑр та шавлӑ, унта шахматистсем ҫапӑҫу пуҫланӑ, темле делегат, темле тӗлӗнмелле хыпара пӗлтересшӗн пулнӑ пек, пӗтӗм вагона кӑшкӑрать: «Ан васка, пешкӑпа ҫӳре».

В самом крайнем купе было особенно тесно и шумно, где шахматисты начинали поединок, и какой-то делегат кричал на весь вагон, как будто хотел донести какую-то удивительную новость: «Не спеши, пешкой ходи».

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫук, тӑхта-ха, ҫӗнӗ хыпара кайран, — чарчӗ Ирина.

— Нет, погоди-ка, свежую новость на потом оставь, — остановила Ирина.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ку ҫӗнӗ хыпара сансӑр пуҫнех пӗлетӗп, — пӳлчӗ ана Федор Лукич.

— Эту новость знаю и без тебя, — перебил Федор Лукич.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑйӗн Степанӗ таҫта ҫывӑхрах ҫӳрет, Мускав патне кайман тенӗ хыпара илтсен, Лукерья упӑшки мӗн чухлӗ ҫывӑхра, ӑна ҫавӑн чухлӗ хӑрушлӑх сахалтарах хӑратать тесе лӑпланнӑ тата хавасланнӑ.

С тех пор как Лукерья узнала, что ее Степан где-то поблизости, а не уехал к Москве, она успокоилась и повеселела, словно бы, чем ни ближе был Степан к ней, тем меньше ему грозила опасность.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хам та пӗлместӗп ӗнтӗ, мӗнле пӗлтерӗп-ши эп вӗсене ҫак чӑтма ҫук хурлӑхлӑ хыпара

Уму моему непостижимо, как это я смогу нанести им такой удар!»

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех