Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тӗттӗм сăмах пирĕн базăра пур.
Тӗттӗм (тĕпĕ: тӗттӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Часах кӗҫӗн алӑк уҫӑлчӗ, хуҫан тӗттӗм мӗлки курӑнса кайрӗ.

Калитка открылась, и за нею появилась темная фигура хозяина.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколовпа Огнянов Ставри пуп ҫурчӗ патнелле пынӑ чух тӗттӗм пулса ҫитнӗччӗ ӗнтӗ.

Когда совсем стемнело, Соколов и Огнянов направились к дому попа Ставри,

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм те пулчӗ, Стефчовпа Михалаки тата пӑртак пӑшӑлтаткаларӗҫ те унтан уйрӑлса кайрӗҫ.

Уже настала ночь, Стефчов и Михалаки пошептались еще немного и разошлись в разные стороны.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм пулсан тин конака тухса утрӗ.

В конак он отправился, когда сумерки уже сгустились.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов мӑнастире хыҫал енчен ҫаврӑнчӗ, тӗттӗм ҫырманаллӑ анчӗ, чуллӑ ҫырма тӗпӗнче кӑштах ҫӳренӗ хыҫҫӑн арман патне ҫитсе тӑчӗ.

Огнянов обошел монастырь с задней стороны, спустился в темный овраг и, поблуждав несколько минут по его каменистому дну, подошел к мельнице.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм пулнӑ май, пӗтӗм тавралӑх тӗлӗнмелле шӑпланса тӑчӗ, ҫак шӑплӑхра тури кӗрленкӗсем кӑна пӗр чарӑнми шавлаҫҫӗ.

Вместе с темнотой пришла удивительная меланхолическая тишина ночи, и тишину эту будил только грохот горных водопадов.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр чӗрӗк сехетрен ҫав ушкӑн, пӑлхавҫӑсен юррине янӑратса, тӗттӗм хула урамне пырса кӗчӗ.

Спустя четверть часа вся компания, громко распевая бунтарские песни, победоносно вступила на темные улицы города.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм пулас умӗн тин ҫынсем хулана таврӑнма шут тытрӗҫ.

Наконец вся компания собралась возвращаться в город.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав сӑвӑ-юрӑра йывӑр хуйхӑ-суйхӑ та, чӑнкӑр-чанкӑр сӑнчӑр та, тӗттӗм тӗрмесемпе суран-шыҫӑсем те пур, вӗсемпе пӗрлех тата шаритленӗ така какайӗ те, кӑпӑкланса тӑран хӗрлӗ эрех те, хӑватлӑраххи те, эрни-эрнипе пыракан тав-шуйлӑ туйсем те, каҫхи асамлӑ вӑйӑсем те, ешӗл вӑрманпа сулхӑн кӗтес те — пурте, пурте халӑх сӑввине-юррине хывӑнса пысӑк тинӗс тунӑ.

В этой поэзии тяжкие муки, длинные цепи, темные темницы и гнойные раны перемежаются с жирными жареными барашками, красным пенистым вином, крепкой водкой, шумными свадьбами, веселыми хороводами, зелеными лесами и густой тенью; и все это претворилось в целое море песен.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов хӑй упине кӳршисен пахчинчи тӗттӗм кӗтессе кӑкарса хунӑ пулнӑ.

Соколов медведицу привязал в темном углу сада, примыкавшего к его дому.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм пулас умӗн вӑл мана хуса ҫитрӗ те, — тухтӑр лӑпкӑнах тӑсрӗ пуҫланӑ сӑмахне, — эп Павӑл хаджи ӳстерекен шӑлан пахчи хӗррипе иртсе пыраттӑм.

— В сумерки, около сада хаджи Павла, меня догнал какой-то молодой человек, — спокойно продолжал доктор свой рассказ.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗттӗм уҫӑ аслӑксем ытла кичем те шӑп, пӗтӗм картиш тавра курӑнаҫҫӗ.

Темные ряды открытых галерей, мрачных и безжизненных, окружали двор.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко тӗттӗм картишнелле тухрӗ, каҫхи хӑнана аллинчен ҫавӑтрӗ те витерен кӗрсе утӑ хӑпартнӑ аслӑк патнелле ирттерчӗ.

Марко вышел на темный двор и, подойдя к ночному гостю, схватил его за руку и через конюшню провел на сеновал.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко тинех унӑн тӗттӗм кӗлеткине курчӗ.

Марко отчетливо увидел его темный силуэт.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑх-чӗп аслӑкӗпе вите хушшинчи тӗттӗм кӗтесре Маркона пӗр ҫын тӑнӑ пек туйӑнчӗ, тӗттӗм ҫӗрте ҫынах иккенне уйӑрса илме те кансӗр, ҫинчен тата Марко картишӗнче хунар ҫутнӑ ҫӗрте ларатчӗ, тӗттӗмре ӑна чипер курӑнми те пулчӗ.

В темпом углу между курятником и конюшней действительно стоял какой-то человек; но в густом мраке рассмотреть что-нибудь было трудно, тем более что Марко быстро перебежал из освещенной фонарем половины двора в темную.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗ-хӗрарӑмӗ пӳрте кӗре-кӗре пытанчӗ, ачисем таҫта кайса кӗчӗҫ, хӑра пӗлмен Марко вара ҫав тӗттӗм кӗтесселле пӑхса илчӗ те пӳртне чупса кӗчӗ.

Женщины спрятались в доме, детей и след простыл, а Марко, мужчина неробкого десятка, окинул взглядом темный угол, из которого донесся шум, и бросился в дом.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко каласа пӗтерме те ӗлкӗреймерӗ, сасартӑк картишӗн тӗттӗм кӗтессинче темӗн йӑтӑнса анчӗ, чул хӳме тӑррине витнӗ черепица ванчӑкӗ ҫӗрелле тӑкӑнчӗ.

Не успел Марко договорить, как в темном углу двора что-то обрушилось, и с кровли каменной ограды посыпались черепицы.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хӑйӗн ҫирӗп шанчӑкне, ҫутӑ ӗмӗтне нихҫан та пӑрахман: крепоҫри чул арча пек пӗччен пӳлӗмре те, хурӑнлӑ ҫулпа ссылкӑна ӑсатнӑ чух та, Ҫӗпӗрти сивӗ те тӗттӗм каҫсенче те тӗрме пуҫлӑхӗсем, тӗрлӗ чиновниксем тӗпчесе ыйтнӑ чух та, — ҫамрӑк чух та, ватӑлсан та хайӗн ӗмӗтне пӑрахман.

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

 — «Кӑшт ҫеҫ пӗлмерӗн», — тет вӑл, — Тӗттӗм каҫ ачисем эпир, — мӗншӗн тесен, сирӗнпе эпир, ачасем, mesdames тата messieures, питӗ путсӗр ҫынсем, — Пухӑнатпӑр та вара — Пачах манатпӑр иртнине, Манатпӑр хамӑра, — юрлать вӑл.

— «Почти угадала», — говорит он, — Как мы сберемся, дети тьмы, — потому что ведь мы с вами, дети, mesdames и messieurs, очень дурные люди, — То должно нам, поверь, Забыть, кто прежде были мы, Забыть, кто мы теперь, — поет он.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах эпӗ хура ӗҫсем тума ҫеҫ, вак-тӗвек те ниме тӑман ӗҫсемпе аппаланакан пӗчӗк те тӗттӗм ӗҫчен пулма ҫуралнӑ.

Но я родился быть только чернорабочим, темным мелким тружеником, который разрабатывает мелкие частные вопросы.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех