Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тӗттӗм сăмах пирĕн базăра пур.

Тӗттӗм (тĕпĕ: тӗттӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗттӗм пулса ҫитнӗ-ҫитменех килсе кӗчӗҫ… эпир аннепе иксӗмӗр шӑпах ӗне сӑваттӑмӑрччӗ ун чух.
Пришли, чуть стемнело… мы с маманей как раз коров доили…

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тӗттӗм тӑкӑрлӑк тӑрӑх чылайччен нимӗн чӗнмесӗр юнашар утса пычӗҫ, унтан Лушка, Давыдов мӗнле шухӑшпа пурӑннине пӗтӗмпех ҫав тери хӑвӑрт тавҫӑрса илнӗскер, ҫапла ыйтрӗ:
Шагали рядом по темному проулку, долго молчали, потом Лушка, необычайно быстро познавшая все заботы Давыдова, спросила:

39-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр кунне, тӗттӗм пулсан, вӑл каллех Давыдов патне пычӗ, хальхинче вӑл шукӑль тумланнӑ, хӑй тата ытларах иртӗнсе авкаланать.
На следующий день в сумерках она снова пришла, на этот раз разнаряженная и еще более вызывающая.

1930 ҫулхи ҫуркунне тата — питӗ васкавлӑ та хӑвӑрт килсе ҫитнӗскер — садсемпе айлӑмсенчи йывӑҫсем ҫине ҫав тери нумай шӑпчӑк илсе килсе тултарчӗ, хӑйсен шӑранса янӑракан юррисемпе вӗсем тӗттӗм ҫӗрлесен пушӑ шӑплӑхне ҫеҫ тултармаҫҫӗ, кӑнтӑр ҫутинче те ниепле лӑпланма пӗлмеҫҫӗ.
А весна 1930 года — стремительная и скороспелая — так много поселила в садах и левадах соловьев, что они гремучими раскатами заполняли не только глухую пустоту ночи, но и при дневном свете никак не могли угомониться.

Щукарь шухӑшлакаласа пӑхать те пӗр каҫхине, тӗттӗм пулсанах, Нагульнов патне, хваттерне, тухса вӗҫтерет.
Щукарь поразмыслил и вечером, как только стемнело, пошел к Нагульному на квартиру.

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл тепӗр ҫур сехетрен, сӗм тӗттӗм пулса ҫитсен тин таврӑнчӗ, кӑвайт вуттинчен аяккарах кайса ларчӗ.
Через полчаса, уже в густых сумерках, вернулся, сел подальше от огня.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тӗттӗм ҫӗр — килӗштерет, тем тесен те хамӑра хамӑр пӗлетпӗр-ҫке-ха…
Ночь помирит — свои как-никак…

Хутор ҫыннисен пуххи Гремячире тӗттӗм пулса ҫитсен тин пуҫланчӗ.
Хуторское собрание в Гремячем началось затемно.

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Утӑ сарайӗнче хӑрушла тӗттӗм, кирек епле усал-тӗсел те тӗттӗме юратать-ҫке.
На сеновале — страшенная темень, а всякая нечисть темноту уважает.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӗҫӗр, тӗттӗм пулса ҫитсен, эпӗ картиш хыҫне пырӑп.
Ноне, как смеркнется, я приду на забазье.

Кӑнтӑр ҫутинче хутора пырса кӗме вӑтаннипе мучи тӗттӗм пула пуҫличченех кӗсрине сӑрт ҫинче курӑк ҫитерсе ҫӳрет, ҫӗрле пулсан тин ӑна килне хӑваласа ҫитерет.
До сумерек он пас кобылу на бугре, стыдясь днем являться в хутор, и только ночью пригнал он ее домой.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ыран ҫӗрле вара колхоз витинчен икӗ лаша илсе килмелле, тӗттӗм пулса ҫитсенех Войсковой хуторне тухса каятпӑр.
А завтра ночью добыть пару колхозных лошадей, и как только смеркнется, поедем на Войсковой.

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ипполит Шалыйӑн тимӗрҫ лаҫҫинче тӗттӗм пуличченех вӗркӗчӗн анлӑ пырӗ хашлатса тӑрать, мӑлатук айӗнчен ылтӑн вут-хӗм пӗрчисем сирпӗнеҫҫӗ, сунтал чӑнк-чанк, чӑнк-чанк! туса, кӗвӗ каланӑн янӑраса тӑрать.
В кузнице Ипполита Шалого до потемок дышала широкая горловина кузнечного меха, из-под молота сеялись золотые зерна огня, певуче звенела наковальня.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Майра-патшан тӗттӗм куҫ харшисем туртӑнса пӗркеленсе илнӗ, симӗс вӑрӑм куҫӗсем унӑн, хӑрушӑ шухӑша пула, сасартӑк тӗксӗмленсе ларнӑ.
Темные брови царицы сдвинулись, и ее зеленые длинные глаза вдруг потемнели от страшной мысли.

X сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Каркӑҫа кӑшт сирсе хунӑ та хирӗҫелле, алтарӗн тепӗр еннелле, — унта, ылтӑнпа тыттарнӑ ӗлӗкхи чаршавӑн тӗттӗм хутламӗсем хыҫӗнче, хӑҫан-тӑр Израиль патшин илемлӗ, ҫап-ҫутӑ сӑнӗ курӑна-курӑна кайнӑ, — куҫ илмесӗр пӑхнӑ вӑл.
Слегка отодвинув занавеску, она неотступно глядела напротив, по ту сторону алтаря, где когда-то из-за темных изломов старинных златокованых занавесок показывалось прекрасное, светлое лицо израильского царя.

Тӗттӗм, тискер, хӑрушӑ та тыткӑнласа лартакан сас-хура ҫӳренӗ Иерусалимра Астис майра-патша пирки.
Темные, злые, страшные и пленительные слухи ходили о царице Астис в Иерусалиме.

Пӗтӗм храм ҫийӗн ҫурма тӗттӗм алтарь ҫӗкленсе тӑнӑ, ун ӑшӗнче, чи шалта, Изида сӑнӗсене пытарса хуплакан таса ҫуртӑн стенисем ылтӑн тӗспе тӗксӗммӗн ҫуталнӑ.
Полутемный алтарь возвышался над всем храмом, и в глубине его тускло блестели золотом стены святилища, скрывавшего изображения Изиды.

Манӑн каҫхине, тӗттӗм пулса ҫитсен кӑна хӗр ҫураҫма юрать, ун чух эпӗ чипер курӑнатӑп, хӗрсене те килӗшме пултаратӑп.
Мне свататься можно, только когда стемнеет, тогда я бываю красивый и могу девушкам нравиться.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тӗттӗм алкумӗнче пирус чӗртнӗ вӑхӑтра Давыдов Нагульновӑн ҫав кун тӗксӗмленсе кайнӑ пичӗ-куҫӗ ҫине тинкеререх пӑхрӗ, вара ҫапла каларӗ:
Закуривая в темных сенях, при свете спички всматриваясь в потускневшее за этот день лицо Нагульнова, Давыдов примиренно сказал:

— Подпоручик Лятьевский пӗр-ик эрнелӗхе сан патӑнта юлать, хам эпӗ паян тӗттӗм пулсанах тухса каятӑп.
— Подпоручик Лятьевский останется у тебя недели на две, а я сегодня, как только стемнеет, уеду.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика