Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑрушшӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хӑрушшӑн (тĕпĕ: хӑрушшӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ тӗлӗрсе кайнӑ курӑнать, сасартӑк хӑрушшӑн кӑшкӑрни, икӗ хутчен хӑлха патӗнчех кӗрӗслеттерни янӑраса кайрӗ.

Я уже, кажется, задремал, как вдруг услышал чей-то истошный крик и два выстрела чуть ли не над ухом.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вут-ҫулӑм, тӗтӗм, тусан капанӗ тем ҫӳллӗш ҫӗкленчӗ Ильински скверта, хӑрушшӑн, чӗрене ҫурса ямалла кӑшкӑрашнисем илтӗнчӗҫ, ҫуртсен чӳречисемпе хашакӗсем тухса сирпӗнчӗҫ.

Столб дыма, огня и пыли взметнулся от Ильинского сквера, раздались отчаянные крики, полетели стекла и оконные рамы.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Нимӗҫсем, командӑсем пара-пара темӗн кӑшкӑраҫҫӗ, гранатӑсем ҫурӑлнӑ вӑхӑтра хӑрушшӑн ҫуйхашаҫҫӗ.

Немцы орали, отдавая команды, орали, когда рядом рвались гранаты.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫул ҫине тухасси тепре сикмеллӗх ҫеҫ юлсан, ҫӗр кисретсе снаряд хӑрушшӑн ҫурӑлса кайсан, сирпӗнчӗ.

Грохнулся вместе со страшным ударом впереди, когда до дороги оставалось не больше одного рывка.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫав самантрах Корчагин хӑлхине хӑрушшӑн кӑшкӑрнӑ сасӑ пырса кӗрет.

Тут до слуха Корчагина донеслись дикие вопли.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вилнӗ чух хӑйӑрӑлса юлнӑ пичӗ сехрене хӑпартасла хӑрушшӑн курӑнать.

Смертный оскал его лица внушал ужас.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑрушшӑн ҫутӑлса шартлатнӑ сасӑ илтӗннӗ.

Раздался страшный треск.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫӗлен пуҫне лапчӑтнӑ, Крыма хӗрлӗ юхӑм кӗрлесе кӗнӗ, кӗрлесе кӗнӗ юлашки хут хӑрушшӑн ҫапакан 1-мӗш утлӑ ҫар дивизийӗсем.

Голова гадины была раздавлена, и в Крым хлынул красный поток, хлынули страшные в своем последнем ударе дивизии 1-й Конной.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫак вӑхӑтра лере, Крым хапхи умӗнче, ҫурутравӑн ӗлӗк Крым тутарӗсене Запорожье куренӗсенчен уйӑрса тӑнӑ ансӑр пырта, шургвардеецсен ҫӗнӗрен тунӑ укрепленийӗсемпе Перекоп хӑрушшӑн курӑнса ларнӑ.

А в это время у ворот Крыма, в узеньком горлышке полуострова, у старинных рубежей, отделявших когда-то крымских татар от запорожских куреней, стояла обновленная и страшная своими укреплениями белогвардейская твердыня — Перекоп.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫӗр хӑрушшӑн, ӑнланмалла мар ҫаврӑнса кайрӗ те пӗр айккинчен тепӗр айккинелле ҫаврӑна пуҫларӗ.

Страшно, непонятно закружилась земля и стала поворачиваться, перекидываясь набок.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хум чӑнкӑ ҫырана ҫапӑнса каялла сиксе ӳкнӗ пек чакса, ҫӗнӗрен «Даешь!» тесе хӑрушшӑн кӑшкӑрса малалла ыткӑнаҫҫӗ.

Откатываясь назад, как волна от крутого берега, отходили и снова бросались вперед со страшным: «Даешь!»

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Акӑ малтанхи садсенчен иртсе кайрӗҫ, хула варрине ҫӗмӗрсе кӗчӗҫ, хӑрушшӑн, вилӗм пек ҫӳҫентерсе: «Даешь» тесе кӑшкӑрни сывлӑша ҫурса ячӗ.

Проскочили первые сады, ворвались в центр, и страшное, жуткое, как смерть, «даешь!» потрясло воздух.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑйсем юлашки позицийӗнчен — хула тулашӗнчи садсемпе пахчасенчен — кӗске вӑхӑтрах вӑйлӑн та хӑрушшӑн пырса ҫапнипе сирпӗнтерсе кӑларса янӑ сичевой стрелоксен виҫҫӗмӗш: полкӗнчи петлюровецсем, вокзала хӑйсен аллинчех тытса тӑма хӑтланаканскерсем, арпашса кайса, сапаланчӑк ушкӑнсемпе хуланалла ыткӑнчӗҫ.

Выбитые коротким страшным ударом с последней своей позиции — пригородных садов и огородов, петлюровцы третьего полка сичевых стрельцов, оборонявшие вокзал, беспорядочно, разрозненными кучками бросились в город.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тупӑн хура ҫӑварӗ ҫилӗллӗн те хӑрушшӑн кахлатма тытӑнать.

Черная пасть орудия злобно и страшно кашляла.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел тӗлӗк курать: ун ҫине темле, ҫын евӗрлӗ мар, армак-чармак япала пулемётпа тӗллет пек; вӑл тарма хӑтланать, анчах ниҫталла тарма та ҫук, пулемёчӗ темле хӑрушшӑн шатӑртаттарать пек.

Павка во сне видит: на него наводит пулемет какое-то странное существо, на человека не похожее; он пытается убежать, но бежать некуда, а пулемет как-то страшно стучит.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Пурте килкартине тухӑр! — тесе кӑшкӑраҫҫӗ урамран, хӑрушшӑн ятлаҫаҫҫӗ.

С улицы кричали: — Выходи все во двор! — и неслась жуткая брань.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унтан шӑлне хӑрушшӑн йӗрсе илсе слесаре ҫаннинчен туртрӗ.

И, жутко осклабившись, рванул слесаря за рукав.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Мӗншӗн-ха гримӑр ытла сиввӗн те хӑрушшӑн кӑтартать?

— Почему у вас грим такой суровый и страшный?

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Эп сана хӑварттарӑп ак пӗрре! — сехре хӑпартмалла хӑрушшӑн та йывӑррӑн сывласа, хуравларӗ амӑшӗ.

Я вот тебе оставлю! — угрожающе и тяжело дыша, ответила мать.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Пирӗн ҫӗршыва ҫавӑрса илнӗ, тӑшман пире ҫӗнтерет, тенӗ хыпар вилӗмрен те хӑрушшӑн янӑрарӗ ун чухне.

И грозней смерти звучали надо мной слова о том, что наша страна в кольце и вражья сила нас одолевает.

VI // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 141–146 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех