Шырав

Шырав ĕçĕ:

Евгений сăмах пирĕн базăра пур.

Евгений (тĕпĕ: Евгений) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Эпир кун ҫинчен хӑҫан та пулин тӗплӗнрех калаҫӑпӑр-ха, юратнӑ Евгений Васильевич, сирӗн шухӑшӑрсене те пӗлӗпӗр, хамӑр шухӑшсене те каласа парӑпӑр.
— Мы когда-нибудь поподробнее побеседуем об этом предмете с вами, любезный Евгений Васильич; и ваше мнение узнаем, и свое выскажем.

VI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Анчах малтан хӑвӑр пӳлӗмӗре иртместӗр-и эсир, Евгений Васильевич?
Но не пройдете ли вы сперва в вашу комнату, Евгений Васильич?

IV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫапах та, эпӗ Пушкинпа килӗшетӗп — астӑватӑн-и, Евгений Онегинра:
А впрочем, я согласен с Пушкиным — помнишь, в Евгении Онегине:

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Эсир пирӗн патӑмӑрта кичемленес ҫуккине шансах тӑратӑп, юратнӑ Евгений Васильевич, — терӗ малалла Николай Петрович.
— Надеюсь, любезнейший Евгений Васильич, что вы не соскучитесь у нас, — продолжал Николай Петрович.

II // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Евгений Васильев, — пӗлтерчӗ Базаров наянлӑ, анчах хастарлӑ хулӑм сасӑпа, вара, балахон ҫухине тавӑрса хучӗ те, Николай Петровича хӑйӗн пӗтӗм сӑн-питне кӑтартрӗ.
— Евгений Васильев, — отвечал Базаров ленивым, но мужественным голосом и, отвернув воротник балахона, показал Николаю Петровичу все свое лицо.

Спас районӗнчи Яш-Пашьел ялӗнче пурӑнакан 98 ҫулхи Анна Осиповна Палагинӑран Евгений Андреев ҫырса илнӗ.
Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Ӑна Евгений Афанасьев таврапӗлӳҫӗпе Наталья Охотина вӗрентекен илсе пычӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Халӑх вӑйӗпе // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Волостновпа пӗрле тӗлпулӑва Тольяттири уйрӑм резерв казак ҫарӗн атаманӗ Евгений Владимирович Шарафанов, ҫак ҫарти старейшинӑсен канашӗн председателӗ Владимир Иванович Абрамов тата Пӗрлешӳллӗ Нацисен Организацийӗн Тӗнче король академийӗн хисеплӗ академикӗ, йӗркеленӗ преступноҫпа кӗрешекен комитет председателӗн советникӗ Петр Иванович Сысоев генерал-лейтенант килнӗ.
Куҫарса пулӑш

Туслӑх тата пулӑшу // Иршат Хамидуллин. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Евгений ятлӑ мӑнукӗ уяв умӗн ҫыру янӑ.
Куҫарса пулӑш

Ӑна ӗҫ ҫӗкленӗ // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Евгений сасси, именнине пытарса, темле ҫӑмӑлттайла хаваслӑн чӳхенсе тухрӗ.
Голос Евгения, прикрывая смущение, звучал наигранно-весело.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Усалпа ан асӑнӑр, Евгений Николаевич.
— Не поминайте лихом, Евгений Николаевич.

Тепӗр пилӗк минутран Евгений уҫӑ шӑршӑллӑ йӗпе хурлӑхан тӗмӗ хыҫӗнчен тухрӗ, хӳме патне ҫитрӗ те пирускине мӑкӑрлантарнӑ май, чӗркуҫҫисем тӗлне сӗтеклӗ курӑкран симӗс тӗс ҫапнӑ шӑлаварне вӑрахчен сӑмса тутрипе сӑтӑркаласа тӑчӗ.
Через пять минут он вышел из-за куста мокрой пахучей смородины, дошел до прясла и, пыхая папироской, долго тер носовым платком брюки, обзелененные в коленях сочной травой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений кӑлӑхах вӑл чӑнласа е шӳт туса каланине ӑнланса илесшӗн пулчӗ.
Евгений тщетно пытался разобраться, серьезно она говорит или шутит.

Аксинья пӗр хушӑ шӑпӑрт та шарламарӗ, унтан темле хӑяккӑн, хӗнесе тӑкнӑ пек хӑюсӑррӑн Евгений ҫумнерех пырса тӑчӗ те каларӗ ӑна:
Аксинья помолчала, потом как-то боком, несмело, как побитая, подвинулась к Евгению, сказала:

Евгений хыпаланса, сӑмахсен куҫа курӑнман ҫыххинче чӑлханса калаҫрӗ.
Евгений спешил, путался в незримой сети слов.

— Эсир мӗн каласшӑнччӗ, Евгений Николаевич?
— Что вы хотели, Евгений Николаевич?

Аксинья, тӗттӗмре кулкаласа, ӑна аллинчен тытрӗ, анчах Евгений аллине картах вӗҫертсе илчӗ те, вӑл вара пӗтӗмпех ӑнланчӗ.
Она, улыбаясь в темноте, схватила его руку, но Евгений рывком освободил ее, и Аксинья поняла все.

Ҫула май Евгений шӑппӑнраххӑн ыйтрӗ:
По дороге Евгений вполголоса спросил:

Калаҫмалли пур, — терӗ Евгений, крыльца ҫине тухсан.
На крыльце он сказал ей: — Поговорить надо.

— Вӑл кухарка еннелле шиклӗн куҫ ывӑтса илчӗ те, савӑнӑҫне пытарма пултараймасӑр, Евгений патнелле телейлӗ те тӗмсӗлӳллӗ кулӑпа йӑлкӑшса утса пычӗ.
— Метнула пугливый взгляд на кухарку и, не в силах побороть радости, пошла к Евгению со счастливой просящей улыбкой.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика