Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петя, кӑкӑр тулли сывласа илчӗ те, пӗр чарӑнмасӑр ҫаптарма пуҫларӗ, петӗм кӗлле пӗр сывлӑш ҫавӑрмасӑр каласа пӗтересшӗн пулчӗ.

Петя набрал полон рот воздуха и пошел чесать без знаков препинания, норовя выпалить всю молитву одним духом:

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл йывӑррӑн сывласа илчӗ те каллех тутисемпе кавлеме тытӑнчӗ.

Он тяжко вздохнул и опять зажевал губами.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Манӑн тиф пулнӑ, — терӗ кӳреннӗ ҫинҫе сассипе Мотя, хӑй тарӑнӑн сывласа илчӗ.

— У меня был тиф, — тоненьким от обиды голоском сказала Мотя и глубоко вздохнула.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл Петяран пӗр тӑватӑ утӑмра чарӑнчӗ те, тарӑн сывласа илсе, ҫинҫе сасӑпа каларӗ:

Она остановилась шагах в четырех от Пети и, глотнув как можно больше воздуха, сказала:

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Лапсӑркка хӳрине кӗлентӗр пек ҫавӑрчӗ, чӗлхине усрӗ те, хӑвӑрт сывласа хӑй хыҫҫӑн ҫӳлтен карнӑ пралук ҫине ҫакнӑ чанкӑртатакан сӑнчӑра сӗтӗрсе, картиш варринелле кӗрсе кайрӗ.

Задрала лохматый хвост бубликом, повесила язык и, часто, сухо дыша, побежала в глубь двора, волоча за собой по высоко натянутой проволоке гремучую цепь.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан Гаврик, тарӑн сывласа илчӗ те, пӑшалне хурса, тир хуҫи ҫине айӑплӑ ҫын пек пӑхса, мӑйӑхлине калать:

Гаврик глубоко вздохнул, положил ружье и, виновато взглянув на хозяина, сказал усатому:

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик ӑна хулпуҫҫисенчен хытӑ ярса тытать те, хуллен сывласа, вӗри сывлӑшпа сывлакан ҫӑварӗ патнех пырса, шӑппӑн калать:

Тогда дедушка крепко брал его за плечи, осторожно тряс и шептал в самый его рот, дышащий жаром:

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эпӗ… сывӑ мар, — терӗ аран сывласа ишсе пынӑ пуҫ.

— Я… больной… — задыхаясь, сказала голова.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара вӑл, тарӑнӑн сывласа илнӗ те, аттине икӗ аллипе ярса тытнӑ.

Тогда он набрал в легкие побольше воздуха и схватил сапог руками.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Св. Мария» шхуни ҫыннисем хашлата-хашлата сывласа, суккӑр пулас мар тесе куҫӗсене хупса йывӑррӑн иртнӗ ҫула, эпӗ, ача чухнехи куҫа йӑмӑхтаракан тӗлӗкри пек аса илсе, ҫур градусран та ытла йӑнӑшмасӑр хут ҫинче туса кӑтартмастӑмччӗ-и вара?

Разве не чертил с точностью до полуградуса маршрут, по которому, как в детском ослепительном сне, прошли люди со шхуны «Св. Мария» — прошли, тяжело дыша, с закрытыми, чтобы не ослепнуть, глазами?

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Илемлӗ… — ассӑн сывласа хуравларӗ вӑл Лизӑна.

— Красиво… — вздохнув, ответила она Лизе.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Павлик тарӑн, тутлӑн сывласа илчӗ.

Павлик глубоко и сладко, с дрожью втянул в себя воздух.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Павлик йывӑррӑн сывласа илчӗ.

Павлик тяжело вздохнул.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тарӑнрах сывласа илсе, чӑмас тесе шутласа, Петя шыв ҫине тухрӗ, анчах вӑл сасартӑк чӑнкӑ ҫыран хӗрринче ашшӗ тӑнине курчӗ.

Петя вынырнул на поверхность, чтобы набрать побольше воздуха и поскорее начать охоту, но вдруг он увидел на обрыве отца.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак! — тесе йывӑррӑн сывласа кӑшкӑрать тарҫӑ.

Вешай! — кричал, задыхаясь, батрак.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ромашов шӑлӗ витӗр ассӑн сывласа илчӗ.

Ромашов вздохнул сквозь сжатые зубы:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара тарӑнӑн сывласа, стена ҫине хут листа ҫакса хураҫҫӗ вӗсем — ку ҫын ан ҫухалтӑр-ха, теҫҫӗ пуль.

и, вздохнув, прикалывают к стене — чтобы не затерялся — листок бумаги.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хайхи путнӑ ҫын йывӑррӑн сывласа ларатчӗ ӗнтӗ, куҫне хупнӑччӗ, уйӑх ҫутатнӑ май пичӗ унӑн шуррӑн, тӗлӗнмелле шуррӑн курӑнчӗ, сӑмси лапчӑк, янахӗ тӑваткӑл, шурӑ пурӑпа сӑрласа тунӑ пек, — ку сӑн-пите эпӗ пин хут та курнӑ та, халӗ хам куҫа хам ӗненместӗп, паллаймасӑр тӑратӑп…

Теперь он сидел, тяжело дыша, с закрытыми глазами, и при свете луны лицо его казалось белым, удивительно белым, с приплюснутым носом и квадратной нижней челюстью, точно очерченной мелом, — лицо, которое я видела тысячу раз, а теперь не верила глазам, не узнавала…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя тарӑнӑн сывласа илчӗ те Сфинксене тинкерсе пӑхрӗ.

Вздохнув, Петя уставился на Сфинксов —

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ох, Игорь, Игорь, — ӳпкелесе сывласа ятӑм эп.

— Ох, Игорь, Игорь, — с упреком вздохнула я.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех