Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлнӗ (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем ҫавна каланӑ пулсан, эпӗ ӑслӑ та ырӑ кӑмӑллӑ ҫынсем ҫавӑн пек шухӑшланине пӗлнӗ пулӑттӑм: атту мана пӗрмаях пӗр эпӗ ҫеҫ ҫапла шухӑшланӑ пек туйӑнатчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ айван хӗрача, манран, айванран, пуҫне урӑх никам та ун пек шухӑшламан, чӑннипе ӑна никам та кӗтмен пек туйӑнатчӗ.

Если бы они это говорили, я бы знала, что умные и добрые люди так думают; а то ведь мне все казалось, что это только я так думаю, потому что я глупенькая девочка, что, кроме меня, глупенькой, никто так не думает, никто этого в самом деле не ждет.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Паллах ӗнтӗ, пӗр-пӗрин ҫинчен ҫакӑн пек япаласем пӗлнӗ хыҫҫӑн Лопуховпа Верочкӑн питех паллашас килмен.

Натурально, что при таких сведениях друг о друге молодые люди имели мало охоты знакомиться.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫапла лӑпӑртатасса пӗлнӗ пулсан, кунта килсе ҫур куна усӑсӑр ирттермен те пулӑттӑм…

Знай я заранее, что он будет плести такой вздор, ни за что не стал бы терпеть эту муку добрых полдня…

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

— Питӗ лайӑх, матушка; вӑл пӗлнӗ те: епле хӑятӑр эсир? — тет.

— Отлично, матушка; она уж узнала и говорит: как вы осмеливаетесь?

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ ҫакна каласшӑн пултӑм: вӑл та пулин, — ӑнланатӑр-и, вӑл та пулин ман туйӑмсене ӑнланса илсе хаклама пӗлнӗ, вӑл та пулин, амӑшӗнчен эсир ӑна илесшӗн пулни ҫинчен пӗлсен, ашшӗне пирӗн пата ярса, хӑй ман ирӗке хирӗҫ пыма тата хӑйӗн вараланнӑ ячӗпе пирӗн ята намӑс тума шутламанни ҫинчен калама хушнӑ.

Я хотела сказать, что даже она, — понимаете ли, даже она! — умела понять и оценить мои чувства, даже она, узнавши от матери о вашем предложении, прислала своего отца сказать мне, что не восстанет против моей воли и не обесчестит нашей фамилии своим замаранным именем.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ килӗшмесен, эсир мӗн хӑтланасса пӗлнӗ эпӗ, ҫавӑнпа хам мӗн тӑвасси ҫинчен те шухӑшланӑ.

Я знала, как вы примете мой отказ, и обдумала, что мне делать.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ӑна тепре илӗртсе кӗртмешкӗн нумай тӑрӑшмалла пулать тенӗччӗ, пӗтӗм ӗҫ пӗтсе ларнӑ пуль тенӗччӗ, вӑл вара, кӑвакарчӑнӑм, ӗҫе пӗтермен, лайӑх туса пынӑ, — мӗнле тумаллине пӗлнӗ.

Думала, много хлопот мне будет опять его заманить, думала, испорчено все дело, а она, моя голубушка, не портила, а к доброму концу вела, — знала, как надо поступать.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ман никама та пӑхӑнас килмест, хам пӗлнӗ пек пурӑнас килет; хама мӗн кирлӗ эпӗ ҫавна тума хатӗр; мӗн кирлӗ мар, вӑл мана кирлӗ мар, тем тусан та, кирлӗ мар.

Я хочу быть независима и жить по-своему; что нужно мне самой, на то я готова; чего мне не нужно, того не хочу и не хочу.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Театрта мӗн ҫинчен калаҫнине Марья Алексевна пӗлнӗ, анчах ҫав калаҫуран мӗн пулассине пӗлмен.

Марья Алексевна знала, что говорилось в театре, но еще не знала, что выходило из этого разговора.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл вӗсен калаҫӑвӗнчен пӗр пилӗк сӑмах кӑна пӗлнӗ: belle, charmante, amour, bonheur, — анчах мӗн усси-ха ку сӑмахсенчен?

Слов пяток из их разговора она знала: belle, charmante, amour, bonheur, — да что толку в этих словах?

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тепӗр куннех Марья Алексевна хӑйӗн хӗрне саклата хурса каялла илмен фермуар парнелерӗ тата хӗрӗ валли икӗ ҫӗнӗ платье ҫӗлеме хушрӗ, питӗ лайӑх платьесем — материйӗ кӑна — пӗр платьин 40 т., теприн 52 т. тӑнӑ, пӗрмесемпе, хӑюсемпе тата фасонпа шутласан, икӗ платьи 174 т. ларнӑ; Марья Алексевна упӑшкине ҫапла каларӗ ӗнтӗ, Верочка вара платьесем ҫӗлетме укҫа 100 тенкӗрен те каярах тухнине пӗлнӗ, — илессе ун умӗнче илнӗ-ҫке, — анчах 100 тенкӗпе те икӗ питӗ лайӑх платье тума пулать вӗт.

Марья Алексевна на другой же день подарила дочери фермуар, оставшийся невыкупленным в закладе, и заказала дочери два новых платья, очень хороших, — одна материя стоила: на одно платье сорок рублей, на другое пятьдесят два рубля, а с оборками да лептами да фасоном оба платья обошлись сто семьдесят четыре рубля, по крайней мере, так сказала Марья Алексевна мужу, а Верочка знала, что всех денег вышло на них меньше ста рублей, — ведь покупки тоже делались при ней, — но ведь и на сто рублей можно сделать два очень хорошие платья.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Унта вӑл тупӑш илеймен; ҫурт тытса пырса вӑл тупӑш илнӗ, анчах вӑтам тупӑш ҫеҫ; тепри пулсан, чылаях илнӗ пулӗччӗ те, анчах Павел Константиныч, хӑй каларӑшле, намӑса пӗлнӗ ҫав: ун вырӑнне унпа хозяйка питӗ кӑмӑллӑ пулнӑ, вара вӑл вунтӑватӑ ҫул хушшинче пӗр вунӑ пине яхӑн укҫа пухнӑ.

По должности он не имел доходов; по дому — имел, но умеренные: другой получал бы гораздо больше, а Павел Константиныч, как сам говорил, знал совесть; зато хозяйка была очень довольна им, и в четырнадцать лет управления он скопил тысяч до десяти капиталу.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах вӑл ҫуртра пурӑнакансем: Михаил Иванович — кил хуҫин ывӑлӗ ҫеҫ пулнине, кил хуҫи — Анна Петровна пулнине питӗ лайӑх пӗлнӗ.

Но жильцы дома знали, что Михаил Иванович — хозяйкин сын, а хозяйка дома — Анна Петровна.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӗлнӗ пулсан, карчӑкпа сывпуллашнӑ пулӑттӑм хуть, атту нихҫан та венчетре пулман пек тухса килтӗм.

— Знал бы, хучь со старухой попрощался бы, а то поехал, как сроду не венчанный.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Авланасси вӑл — пыл ӗҫесси пулманнине эпӗ питӗ лайӑх пӗлнӗ.

Я очень даже преотлично знал, что жениться — не меду напиться.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ ун чухне те питӗ чее пулнӑ, авлану вӑл — мӗн амак пулнине эпӗ ун чухнех пӗлнӗ

А я и тогда был до ужасти хитрый, я и тогда знал, что это за чертовщина — женитьба…

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Колхоз пухӑвӗнче сӑмах тухса калатӑн эсӗ, ун чухне вара хӑвна хӑв пӗлнӗ пек, кирек хӑш вырӑнтан та чӗпӗтме пултаратӑн, анчах халӗ чарӑн, йӗркеллӗ лар.

На колхозном собрании будешь ты выступать, вот тогда ты и щипай самого себя, как тебе вздумается и за какое угодно место, а пока уймись и сиди смирно.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Эсӗ сӑмахсене хӑв пӗлнӗ пек ан пӑс.

— Ты не искажай слова, как тебе вздумается!

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑв пӗлнӗ пек хӑтлан.

Устраивайся как знаешь.

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эсӗ хӑв пӗлнӗ пек ту, анчах пире пуп таврашӗсене хирӗҫ кӗрешме ан кансӗрле.

Ты рассчитывай, как умеешь, только не путай наших расчетов в борьбе с поповщиной.

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех