Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вунӑ сăмах пирĕн базăра пур.
вунӑ (тĕпĕ: вунӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
1916 ҫулта туяннӑ пӑспа ӗҫлекен двигательне сутса ячӗ, вунӑ тенкӗлӗх ылтӑн укҫасене вӑтӑра ҫитерсе тата пӗр сӑран хутаҫ кӗмӗл укҫа пухса, чӳлмекпе ҫӗр айне чавса пытарчӗ, ытлашши выльӑх-чӗрлӗхне сутрӗ, тыррине сахалтарах акса тӑва пуҫларӗ.

Продал паровой двигатель, купленный в 1916 году, зарыл в кубышке тридцать золотых десяток и кожаную сумку серебра, продал лишнюю скотину, свернул посев.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫулла ара, утӑ ҫулмалли машинине икӗ кунлӑха пачӗ те, манран шӑнкӑртах вунӑ тенкӗ сӑптӑрса илчӗ.

— Летось за то, что косилку на два дня дал, слупил с меня, как с любушки, десять целковых.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хамӑн ҫемьене тӑрантарса усрама утмӑл пӑт кирлӗ, кайӑк-кӗшӗк валли вунӑ пӑта яхӑн, сӗлли лаша валли юлать.

Самому надо шестьдесят пудов на прокорм семьи, на птицу надо пудов десять, овес коню остается.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эппин, Захария чула, ан тив, Ахиора тавӑрса патӑр та ҫакӑнпа пӗрлех ӑна суд тӑкакӗшӗн гражданла вӑтӑр сиклӗ тӳлетӗр тата тасалӑхшӑн вунӑ сиклӗ храма хывтӑр.

Итак, пусть Захария возвратит камень Ахиору, и вместе с ним уплатит ему тридцать гражданских сиклей судебных издержек, и отдаст десять сиклей священных на храм.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Тутлӑн туйӑнчӗ ҫав ӑна хӑйӗнчен вунӑ ҫул аслӑрах хӗрарӑмӑн юратӑвӗ, малтанхи тӑмсем тивсе ҫунтарнӑ хӗллене юлакан вӑрманти панулми пекех тутлӑн туйӑнчӗ…

И сладка показалась ему любовь бабы на десять лет его старшей, сладка, как лесовое яблоко-зимовка, запаленное первым заморозком…

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Карҫинккӑна тӳпеми тултарнӑччӗ, унта вунӑ улма анчах пулнӑ-и?

— В полной до верха корзине всего десяток яблок?

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Нунча вунӑ ҫул хушши ҫапла чи чаплӑ ҫӑлтӑр пек ҫиҫсе йӑлкӑшса тӑнӑ, ӑна пурте чи илемлӗ хӗрарӑм тесе шутланӑ, кварталта вӑл чи лайӑх ташлаканни пулнӑ, вӑл хӗр пулнӑ пулсан, ӑна кашниех пасар королевине суйланӑ пулӗччӗҫ.

Лет десять сияла Нунча звездою, всеми признанная первая красавица, лучшая танцорка квартала, и, будь она девушкой, — ее, конечно, выбрали бы королевой рынка, чем она и была в глазах всех.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Тем чухлӗ ҫын, тарӑхса-хаярланса кайнӑ темиҫе вунӑ пин ҫын, пур енчен те таччӑн кӗпӗрленсе пырса, салтаксем ҫинелле сӗкӗннӗ.

Против солдат — тысячи безоружных, озлобленных людей топчется на морозе, над толпою — сероватый пар дыхания, точно пыль.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Кунӗпе, ирпе пуҫласа каҫчен — вунӑ сехетчен, пӗрисем сӗтел хушшинче, пачах хытса каясран сулланкаласа, чӗн пек чустана йӑваласа ларатчӗҫ, теприсем вӑл вӑхӑтра ҫӑнӑха шывпа ҫӑратчӗҫ.

И целый день с утра до десяти часов вечера одни из нас сидели за столом, рассучивая руками упругое тесто и покачиваясь, чтоб не одеревенеть, а другие в это время месили муку с водой.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

— Эсӗ ман пата пӗр вунӑ ҫул ӗлӗкрех килсе ҫапла каланӑ пулсан, — тӗн, эпӗ пӑрахнӑ та пулӑттӑм.

— Кабы ты лет на десять раньше пришел ко мне да сказал это — может, я и бросил бы.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Пенсие тухасси вунӑ ҫулран та катӑлчӗ тетӗн ху, — калаҫрӗ Томна Матвеевна.

Вот и сейчас прицепилась к Мефодию Ивановичу: — Ты говорил, что тебе до пенсии лет десять осталось.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Паҫӑр ҫуран утрӑм, пӗр вунӑ хут пулӗ ларса кантӑм…

Давеча пешком шел, так разов десять садился…

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Пӗр вунӑ ҫул каярах эпӗ хам та ҫав ремеслопа пурӑнаттӑм.

Я вот годов десять тому назад этим самым и промышлял.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Лере, вунӑ ҫул каярах, акцизный Яков Васильч пурӑнатчӗ, — тет вӑл.

— Тут, в нашем уезде, ваше превосходительство, — сказал он, — лет десять назад служил акцизный Яков Васильич.

Лашалла хушамат // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 56–62 стр.

Пирӗн табор ун чухне Буковинӑра куҫса ҫӳретчӗ, — ку пӗр вунӑ ҫул ӗлӗкрех пулать.

Наш табор кочевал в то время по Буковине, — это годов десять назад тому.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ялта пӗр пилӗк ҫын е вунӑ ҫын Лойкона вӗлерес тесе тупа туманни ҫав таврашсенче пӗр ял та пулман, анчах Лойко пурӑннӑ та пурӑннӑ; пӗр-пӗр ут унӑн кӑмӑлне кайнӑ пулсан — ҫав ута хураллама салтаксене пулкипех тӑратсан та, пурпӗр Зобар вӑл ут ҫине утланса ӑна ташлаттарса ҫӳретех!

Не было по тем краям деревни, в которой бы пяток-другой жителей не давал богу клятвы убить Лойко, а он себе жил, и уж коли ему понравился конь, так хоть полк солдат поставь сторожить того коня — все равно Зобар на нем гарцевать станет!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Сахалтарах ҫиме вӗрентеҫҫӗ вӗсем, анчах хӑйсем талӑкра вунӑ хут ҫиеҫҫӗ.

Учат они меньше есть, а сами едят по десять раз в сутки.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Унӑн, ухмахӑн, тата тепӗр вунӑ ҫул пурӑнмалаччӗ-ха, атту тата эпӗ чӑнах та ҫавнашкал тесе шутлать пулать.

Ей бы, дуре, еще лет десяток прожить, а то, небось, думает, что я и взаправду такой.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Пӗр кӑмӑлу туличчен, ҫумӑнта вунӑ тенкӗ тӳленине кӑтартакан квитанци пултӑр ҫеҫ.

Стреляй сколько хочешь, только фитанцию при себе имей, что ты десять рублей заплатил.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Вунӑ кӗренке пулӗ.

— Чай, фунтов десять будет…

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех