Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗччен сăмах пирĕн базăра пур.
Пӗччен (тĕпĕ: пӗччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Коробин сасартӑк хӑй пӳлӗмре пӗччен маррине туйса илчӗ, Алексей Макарович ун ҫине лӑпкӑн, тинкерсе пӑхнине асӑрхаса, шарт сикрӗ.

Коробин вдруг почувствовал, что не один в комнате, и вздрогнул, заметив, что Алексей Макарович спокойно и пристально разглядывает его.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ вӑл пӗччен пурӑнакан Бахолдинӑн пӗчӗк хуҫалӑхне тытса пынӑ, Бахолдин ӑна пӗтӗмпех шаннӑ ҫеҫ мар, мӑкӑртатма тата хӑйӗн ҫине кӑшкӑркалама та ирӗк панӑ.

Теперь она вела его нехитрое холостяцкое хозяйство, и он не только доверял ей во всем, но даже позволял ворчать и покрикивать на себя.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ сан пата пӗччен мар вӗт…

Я ведь к тебе не один…

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пире никам та ирӗксӗрлеме пултарайманнине эсир, Иван Фомич, хӑвӑрах ӑнланатӑр, эпӗ вара кунашкал ӗҫе хам пӗччен татса параймастӑп — ҫынсем ӑҫталла, эпӗ те унталла!

— Вы сами понимаете, Иван Фомич, что неволить нас никто не может, а я одна такое дело не решаю — куда люди, туда и я!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑшт пуҫне каҫӑртса, вӑл тӗкӗр патӗнче тухатнӑ пек тӑчӗ, пӳлӗмре хӑй пӗччен ҫеҫ маррине мансах кайрӗ пулмалла, ҫурӑм тӑрӑх пӑхма пуҫларӗ.

Как зачарованная стояла она у зеркала, чуть вскипув голову, потом начала плавно поворачиваться то боком, то спиной, казалось, забыв, что она в горенке не одна.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эпӗ политикӑпа пӗр тан утатӑп, тата эпӗ турӑ мар, ун пек ыйтусене пӗччен татса пама!

Я каждый день политикой дышу и не бог, чтобы такие вопросы один решать!

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем пӗр-пӗрин ҫине тискерӗн пӑхнӑ, пӗччен ҫӗре пытана-пытана йӗнӗ, ашшӗ-амӑшсене чӗннӗ.

Они дичились друг друга, плакали в одиночку, звали тятьку да мамку.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Вӗсен ашшӗ-амӑшӗсем е ҫул ҫинче вилнӗ, е пит нушапа тарӑхнипе, хӑйсен чирлӗ ачисене пӗр- пӗччен пӑраха-пӑраха хӑварса малалла кайнӑ.

Родители их, либо умерли в пути, либо, забитые нуждой, ушли в неизвестный край, покинув больного ребенка на произвол судьбы.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Пӗччен чух кӗсьерен кашни кӑлармассерен вӑл Мишка чунне шухӑшламан ҫӗртен килсе кӗнӗ асаилӳсемпе хумхантарчӗ; вӑл вара ҫӑл ҫывӑхӗнчи шурӑ пӑспа пиеленнӗ тиреке, каҫ сӗмӗ карса илнӗ тӳперен тӑман вӗлтӗртетсе вӗҫнине, Дуняшкӑн вӗттӗн чӗтренекен ҫирӗп тутине те, унӑн авӑнчӑк куҫ хӑрпӑкӗсем ҫинче ирӗлекен чӑлт-шурӑ юр пӗрчисене те аса илчӗ…

Когда он наедине с собою доставал утирку, — всегда непрошеным приходило волнующее воспоминание: обметанный инеем тополь возле колодца, срывающаяся с сумрачного неба метелица, и твердые дрожащие губы Дуняшки, и кристаллический блеск снежинок, тающих на ее выгнутых ресницах…

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах таҫта инҫетре, кӑнтӑр енче, тупӑпа пенӗ сасӑ ҫемҫен килсе илтӗнсенех пурте хыпӑнса ӳкрӗҫ: йӗркене пӑтраштарса, лавсен вӑрӑм картинчен мӑшӑрлӑ кӳлнӗ тата пӗччен лашаллӑ урапасем ҫул айккинелле лӑчӑртатса тухрӗҫ.

Но едва лишь где-то далеко на юге мягко разостлался орудийный выстрел, как все пришло в движение: измешав порядок, из длинной вереницы подвод съехали в стороны пароконные и одноконные повозки, запряженные лошадьми.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Карт сӗтеле тин кӑна ларнӑ вырӑнт сӑрӑ шинельсен кӑвак пӑтранчӑк сиксе вӗресе кайрӗ; комиссар хӑрушшӑн кӑшкӑрса янӑ пӗччен сасӑ ҫӗршер сасӑсен хӑватлӑ кӗрлевӗнче путса ҫухалчӗ.

На том месте, где недавно был ломберный стол, вскипело серое месиво шинелей; одинокий отчаянный крик комиссара потонул в слитном громе голосов.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Автансем ҫуркуннехилле шарлаттарса авӑтаҫҫӗ, таҫта лере, кӑнтӑрлахи шӑрӑхри пек, пӗччен чӑх кӑтиклетни илтӗнет.

Голосили по-весеннему кочета, где-то, как в знойный полдень, одиноко кудахтала курица.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Тӗрӗс! — пӗччен сасӑ илтӗнчӗ хыҫалтан.

— Правильна! — одинокий крик сзади.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унта пӗччен мар-ҫке вӑл.

Там ить он не один.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кичем туйӑнчӗ пӗччен кайма.

— Одному, сдается, скучно ехать в отступ.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хутор айккинчи пӗччен кил тӗлӗнче йӗнерӗ ҫинчен анчӗ те, утне картишне ҫавӑтса кӗрсе, крыльца умне тӑратрӗ.

Григорий спешился возле стоявшего на отшибе дома, завел во двор, поставил у крыльца коня.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ывӑнса ҫитрӗм эпӗ пӗччен пурнӑҫпа…

Измучилась я одна…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вара пӗччен чухне классикӑлла роман геройӗ пек шухӑшларӗ, унччен хӑйне ахаль аскӑнас килни ҫеҫ илӗртнӗ самантсене мӗнпе те пулин витсе илем кӳрес тесе-тӗр, хӑйӗн ӑшчиккинче нихҫан никам патне пулман пархатарлӑ та вӑйлӑ туйӑмӗпе асапланса шырарӗ.

И он наедине с собой рассуждал, как герой классического романа, терпеливо искал в себе какие-то возвышенные чувства, которых никогда и ни к кому не питал, — быть может, желая прикрыть и скрасить ими наготу простого чувственного влечения.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хальхи вӑхӑтра ҫамрӑк организмлӑ патшалӑх пулса тӑракан Дон Ҫарне пӗччен тытӑнса пурӑнма йывӑр, ҫавӑнпа та вӑл, Астрахань ҫарӗпе Кубань облаҫне большевиксенчен тасатнӑ хыҫҫӑн, федераци йӗркипе Аслӑ Дон Ҫарне, Астрахань ҫарӗпе Ставрополь кӗпӗрнинчи калмӑксене, Кубань ҫарне, ҫавӑн пекех Ҫурҫӗр Кавказ халӑхӗсене пӗрлештерсе, пӗр ҫирӗп патшалӑх туса хурас тӗллев тытрӗ, Астраханьпе Кубань ҫарӗсен пуҫлӑхӗсемпе — князь Тундутов полковникпа тата Филимонов полковникпа тачӑ союз турӗ.

Молодому государственному организму, каковым в настоящее время является Донское войско, трудно существовать одному, и поэтому оно заключило тесный союз с главами астраханского и кубанского войска, полковником князем Тундутовым и полковником Филимоновым, с тем чтобы по очищении земли астраханского войска и Кубанской области от большевиков составить прочное государственное образование на началах федерации из Всевеликого Войска Донского, астраханского войска с калмыками Ставропольской губ., кубанского войска, а также народов Северного Кавказа.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тата вӑл Ашмарин хӑйӗн материалӗсене пӗччен мар, ӑна пуҫтарма пулӑшакансем чылай пулнӑ теме те хӑйнӑ.

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех