Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урӑхла сăмах пирĕн базăра пур.
урӑхла (тĕпĕ: урӑхла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иннокентий сассине илтсен вара, кӑшт аптраса ӳксе, ун умӗнче темӗншӗн тӳрре тухасшӑн пулнӑ пек, пачах урӑхла калаҫса каять.

а когда услышит его голос, заговорит уже совсем по-другому, немного теряясь и как бы оправдываясь в чем-то перед ним.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тулашӗнчен вӑл, тен, ҫапла курӑнать пуль те, анчах ку ӗҫӗн аҫлӑкӗ урӑхла

Снаружи-то оно, может, и так все выглядит, да подкладка у всего этого дела другая…

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫӗнӗ лару-тӑрура урӑхла тумалла пулсан, пурне те хирӗҫлесе, кивӗ председательшӗнех тӑма юрать-и пирӗн?»

Должны ли мы пойти наперекор всем и во что бы то ни стало отстаивать старого председателя или в новой обстановке нужно поступать как-то иначе?»

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Паян акӑ ҫав доклада Ксени ҫын ҫинче итлет, пур цифрӑсем пирки те шухӑшласа пӑхать, пӗтӗм вак-тӗвеке асӑрхать, пуху мӗнле вӗҫленессишӗн хумханать, халӗ ӑна кашни сӑмах урӑхла илтӗнет, — неушлӗ ҫакан пирки ҫапла пулса тухрӗ ку?

Неужели это произошло потому, что сегодня она слушала его на людях, вдумывалась во все цифры, замечала всякие мелочи, волновалась за исход собрания и каждое слово уже звучало для нее по-другому?

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урӑхла шухӑшсем ҫук, ҫавӑнпа пирӗн…

Других мнений нет, а потому позвольте наше…

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ ӗнтӗ пурте урӑхла, ҫӗнӗлле пулать, ӗлӗкхинчен лайӑхрах пулать!

Все теперь будет иначе, все по-новому и лучше, чем прежде!

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халлӗхе паллӑ пулмарӗ-ха — ӳпкелени пырса тиврӗ-и ӑна е, пачах урӑхла, заместителӗ те, йӗркеллӗ пулас тесе, хӑйне хумхантарнӑ ыйту пирки шарламасӑр тӑманнипе, тавлашӑва вара яр уҫҫӑн татса пама май килнипе кӑмӑллӑ пулчӗ-и вӑл?

Было пока непонятно — задет ли он упреком или, наоборот, доволен, что его заместитель из деликатности не умолчал о том, что и его волновало, и теперь можно было внести в спор полную ясность.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун чухне Костя ҫавна юрӑхсӑр ӗҫ тесе шутламан, пачах урӑхла, вӑл ун идейӑлла ҫирӗплӗхӗпе принциплӑхне палӑртса тӑнӑ иккен.

В те годы такое отречение не считалось зазорным, скорее наоборот, оно было выражением высокой идейной закалки и принципиальности.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Капла та юрать, хӑвӑн урӑхла тӗн пулсан.

— И так можно, если своя вера имеется.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Сирӗн районта урӑхла йӗрке-им?

— Разве у вас в районе свой режим дня?

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ӑна итленӗ май кӑшт кула-кула илнӗ, анчах Ксюшӑн юлашки сӑмахӗсене илтсен, унӑн пит-куҫӗ Ксюшӑна темӗнле урӑхла, хальчченхи пек мар курӑннӑ — вӑл ҫак вӑхӑтра мӗн шухӑшлани, хӑйне мӗнле туйни уҫҫӑнах палӑрнӑ.

Мажаров слушал ее, слегка улыбаясь, по при последних слонах нахмурился, и лицо его поразило Ксюшу каким-то новым, незнакомым ей выражением, мгновенно отрази» то, чем он жил и эту минуту.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫук, вӑл нимӗнле усал ӗҫ те туман, партире пачах урӑхла ҫынсем, паттӑр ҫынсем пулмалла тесе шутланӑ, унӑн ӗҫӗ вара пӗчӗк ӗҫ — ачасене ура ҫине тӑратасси.

Нет, оказалось, ничего такого за душой не водится, просто он считает, что в партии люди должны быть особенные, даже героические, а его призвание скромное — поднять на ноги ребят.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Урӑхла ӑнланатӑр эсир мана! — ҫамрӑк работниксене кӳрентернӗшӗн каҫару ыйтнӑ пек, хуллен каларӗ Пробатов.

— Вы не так меня поняли! — как бы извиняясь, что огорчил молодого работника, тихо сказал Пробатов.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫук, пачах урӑхла, ҫакна вӑл хӑйӗн темӗнле уйрӑм талант пулнипе мар, хӑйӗн пӗр, ун шучӗпе питех те кирлӗ пултарулӑх пуррипе — ыттисене итлеме пӗлнипе тунӑ.

Нет, наоборот, он сделал это не потому, что у него был какой-то особый талант, а потому, что у него была своя очень нужная способность, которая по его мнению, позволяла ему слушать других.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пленум ҫинчен вӗсем пурте хаҫатран пӗлнӗ, анчах вӑл ытла та урӑхла пулнӑ, ҫавӑнпа кашниннех ҫав Пленум ҫинчен унта хӑй пулнӑ ҫын, Пробатов тата мӗн те пулин каласа кӑтартнине итлес килнӗ.

Все они знали о Пленуме из газет, но о нем там было указано слишком отдаленно, поэтому каждому хотелось послушать, чтобы об этом Пленуме рассказал человек, который там был, чтобы Пробатов дополнил еще чем-то.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах халӗ пурте йӑлтах урӑхла пулать вӗт!

Но теперь-то ведь все будет по-другому!

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсир пӗрле пурӑнас пулсан, йӑлтах урӑхла пулнӑ пулӗччӗ!

— Если бы вы жили вместе, все было бы иначе!

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Матвей хӑй ачине питех хӗрхеннӗ, хӑй ачинех вилес умӗн пӑрахса хӑварни уншӑн пит аван мар пек туйӑннӑ, анчах урӑхла мӗн тӑвас тетӗн?

Жаль ему было Николку, очень жаль, и оставлять его при смерти было совестно, но что же поделаешь иначе?

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Вӗсене, кӑларса е катса илсе, ҫӑварлӑх ункисенчен ҫакса ямалла та — йӗвен пачах урӑхла курӑнакан пулӗччӗ.

Стоило лишь снять их или отломить, а потом привесить к трензелям, как уздечка обрела бы совершенно иной вид.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эпӗ сан пирки урӑхла шухӑшласа ҫылӑха кӗтӗм: сӑмси намӑс чирпе чирлесе пӗтнӗ пулӗ-ха, терӗм.

— А я было погрешил на тебя, думаю: не от дурной ли хворости нос осел?

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех