Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лайӑххине (тĕпĕ: лайӑххи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн чухлӗ тупӑш илессине, паллах, нумайрах, пӗр ултӑ-ҫичӗ пин тенкӗ илессине ҫырупа пӗлтерессе те; лайӑххине те, кирлӗ пулсан, ҫӗнӗ ҫурт туса пӗтериччен унта пурӑнма май пуррине те; юлашкинчен, повереннӑй виҫӗ-тӑватӑ пин ярса парасса та шаннӑччӗ вӑл, пӗр сӑмахпа каласан, повереннӑй ҫырӑвӗ те, Ольга ҫырӑвӗсем пекех, хаваслӑ та юратуллӑ пуласса кӗтнӗччӗ вӑл.

Он думал, что в письме сказано будет определительно, сколько он получит дохода, и, разумеется, как можно больше, тысяч, например, шесть, семь; что дом еще хорош, так что по нужде в нем можно жить, пока будет строиться новый; что, наконец, поверенный пришлет тысячи три, четыре, — словом, что в письме он прочтет тот же смех, игру жизни и любовь, что читал в записках Ольги.

XVIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унтан лайӑххине эсӗ хулипе шырасан та тупаймастӑн.

Лучше этой во всем городе не найдешь.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Юрӑ ҫинчен тахҫанах мана лайӑххине калаҫҫӗ, эсир вара итлесшӗн те пулмарӑр, сире вӑйпа тенӗ пекех итлеттерчӗҫ.

Про него давно говорят мне много хорошего, а вы не хотели даже слушать меня, вас почти насильно заставили.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Е эпӗ ҫак пурнӑҫа ӑнланса илеймен, е вӑл ниҫта юрӑхсӑр, лайӑххине вара эпӗ нимӗн те курман, илтмен, мана ӑна никам та кӑтартса паман.

Или я не понял этой жизни, или она никуда не годится, а лучшего я ничего не знал, не видал, никто не указал мне его.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Мужиксем питӗ лӑпкӑччӗ, ни лайӑххине, ни усӑллине илтменччӗ, хӑйсен ӗҫӗсене тӑваҫҫӗ те нимшӗн те ҫунмаҫҫӗ; халӗ ӗнтӗ алхасса кайӗҫ!

— Мужики были так себе, ничего не слышно, ни хорошего, ни дурного, делают свое дело, ни за чем не тянутся; а теперь развратятся!

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑрушӑ тӗлӗк пулсан — пурте шухӑша кайнӑ, чӑнласах хӑраса ӳкнӗ; малашне мӗн пулассине пӗлтерекен тӗлӗк пулсан — вӑл мӗнлине, хуйхӑллине е лайӑххине кура, пурте чӑнласах хавасланнӑ е хурланнӑ.

Если сон был страшный — все задумывались, боялись не шутя; если пророческий — все непритворно радовались или печалились, смотря по тому, горестное или утешительное снилось во сне.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫӗнӗ меслетсенчен хӑрамасӑр вӑл вӗсенчен чи лайӑххине, чи ансатраххине шырать.

Он ищет простые и лучшие способы решения, не боясь новых методов.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Лайӑххине япӑххинчен уйӑрса илме пӗлекен ҫын пулнӑ вӑл.

Он был человек, который умел различить хорошее и плохое.

Пӗрремӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Кунтан лайӑххине шутласа та кӑлараймӑн.

— Хуже не бывает.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ывӑлӗ ӳкерет-ха, — хушрӗ вӑл аялти тутине тӑсарах, лайӑххине туйсан яланах ҫапла тӑвать вӑл.

И сын рисует, — добавил он, выпятив нижнюю губу, как всегда, когда бывал доволен.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каласа патӑм вара ӑна эпӗ — Татаринов капитанӑн тӑпри, терӗм, вӑл хӑйне пытармалли вырӑнта ҫавӑнтан та лайӑххине вӑл ӗмӗтленесшӗн те марччӗ пулӗ, терӗм.

Я отвечал, что прах капитана Татаринова покоится на берегу Енисейского залива и что он сам, вероятно, не пожелал бы для себя лучшей могилы.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл чӑта пӗлми темӗн лайӑххине е кулӑшлине кӗтсе тӑнӑ пек курӑнни те шапӑлтатӑва уҫнӑ пек курӑнатчӗ.

Самый его вид нетерпеливого ожидания чего-то хорошего или хотя бы весёлого, казалось, производил шум.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, ҫитнӗ ир вӗсене лайӑххине нимӗн те сӗнмен, вӑл вӗсене пысӑк асаплӑ ӗҫ ҫеҫ кӳнӗ.

Просто-напросто наступившее утро не обещало ничего, кроме тяжелого труда и забот.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав хӳшӗсенче, питӗ те ӑшӑ улӑм ҫине, кӑнтӑрлахи хӗвел пӗҫересрен сулхӑнра пытанса ларма лайӑххине вӑл аван пӗлет.

Он очень хорошо знал, как приятно бывает сидеть в таком шалаше на сухой, горячей соломе в знойной послеобеденной тени.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

…Ман ӑшӑмра икӗ ҫын кӗрешетчӗҫ тейӗн ҫав — пӗри пурнӑҫра чи лайӑххине пӗлме тӑрӑшаканни, кӑмӑллӑн кулкаласа, савӑнаканни, тепри вара — тӗксӗм те ҫиленекенскер, хӑйне кӳрентерекеннине манман ҫын, хӑйне тарӑхтаракана тавӑрма пултарайманнипе асапланаканни.

…Точно два человека боролись во мне — один весёлый, лёгкий, который старался припомнить и живо представить себе всё самое хорошее в жизни, и другой — мрачный и мстительный, не забывающий обид, томящийся от невозможности отплатить за унижение.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан, пире пӗтӗмӗшпех аптӑратса ярас тесе, Игорь хӑйӗн тивлетлӗ театр коллекцине, чи лайӑххине туртса кӑларчӗ.

Затем, чтобы окончательно сразить нас, Игорь вытащил свою самую заветную театральную коллекцию.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тата мӗн хушас хама, мӗн шухӑшласа кӑларас-ши пурнӑҫра чи лайӑххине те тӗлӗнмеллереххине?

Что ещё придумать, что приказать себе — самое прекрасное, самое чудесное в жизни?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Мӗн тума-ха эпӗ, кӑнтӑрта ишме лайӑххине пӗлсе тӑрсах, ҫак ҫула, сивӗ ҫӗре, пӑрлӑ тинӗс хушшине тухса килтӗм-ши?

«Зачем я пошёл в это плавание, в холодное, ледяное море, когда так хорошо плавать на юге?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Уншӑн пулсан пирӗн никамӑн та, нихҫан та чару пулман: чи лайӑх партӑна ӑна сӗннӗ; кинора чи лайӑх вырӑна, вӑта ҫӗртине — ӑна; буфета кайсан, чи илемлӗ пирожнӑя — ӑна; ҫыру магазинӗнче куҫарса ӳкермелли картинкӑсем пулсан, чи лайӑххине — ӑна.

Ей все и всегда уступали: лучшую парту в школе, самое удобное место в кино, поближе к середине, самое красивое пирожное на противне в буфете, самую лучшую сводную картинку в писчебумажном.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пушӑ сехетсенче ҫывӑрма май ҫук пулсан йрӗксӗртенех ҫывӑрас пулать; унӑн хулара пӗр хӗр пур, унран лайӑххине шухӑшласа та кӑларас ҫук…

А во время дежурства спать поневоле захочется, если свободные от службы часы он посвящает девушке, которую любит больше всего.

«Флинк» // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех