Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аса сăмах пирĕн базăра пур.
аса (тĕпĕ: аса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мана Энскран тухса тарни те аса килчӗ.

Мне вспомнилось наше бегство из Энска.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑрҫӑ иртсен пурсӑмӑр та пӗр килйышӑн пухӑнса Ленинградра пурӑнасчӗ тенӗ тахҫанхи ӗмӗтӗмӗре ҫак каҫхине темиҫе хут та аса илтӗмӗр.

Старая моя или Катина мысль, чтобы одной семьёй поселиться в Ленинграде, не раз была повторена в этот вечер.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саньӑна аса илтӗмӗр те эпир — сӑмах уҫмасӑр, ҫав ӑссӑр вилӗм умӗнче кулянса вӑрахчен тӑтӑмӑр.

Мы вспомнили Саню — и долго молчали, как бы вновь остановившись с тоской перед этой бессмысленной смертью.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

1942/1943-мӗш ҫулсенчи Полярнӑй хӗлне аса илсен, ҫавӑ пирӗн пурнӑҫра чи телейлӗ те килӗшӳллӗ пулчӗ пулас.

Вспоминая зиму 1942 — 1943 года в Полярном, я вижу, что это была едва ли не самая счастливая семейная зима в нашей жизни.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ку ӗҫсем ачашӑн тахҫан иртнӗ тӗлӗк пек ҫеҫ аса килеҫҫӗ.

Но теперь все это казалось мальчику таким далеким, таким смутным, неправдоподобным, как сон.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кайран, нумай вӑхӑт иртсен ҫеҫ, аса илчӗ Петя — ӗлӗк, Иккӗмӗш Александр патша чухне, офицерсен тӳмисем ӑмӑрткайӑксӑр пулнӑ.

Впоследствии, много лет спустя, Петя узнал, что во времена императора Александра Второго пуговицы у офицеров были без орлов.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах халӗ, сарӑ каретӑна курсан, ушкисем те, пӑснӑ вицмундир та, сутнӑ пушмаксем те, Павликӑн банкӑна пухса хунӑ укҫи те… пӗр сӑмахпа каласан, халех ҫиеле тухма пултаракан усал ӗҫсем пурте аса килчӗҫ.

Но теперь, при виде желтой кареты, сразу вспомнились и ушки, и окончательно испорченный вицмундир, и проданные сандалии, и копилка Павлика — словом, все его преступления, которые могли открыться каждую минуту.

XL. Офицер мундирӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача пӗтӗм пуҫ миммине ҫавӑрса шухӑшлать, анчах ниепле те аса илеймест.

Мальчик изо всех сил напрягал память, но никак не мог вспомнить.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун ҫинчен вӑл аса илмен.

Не сообразил.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗрӗссипе каласан, ача мӗскӗн патшана кӑшт хӗрхенсе те илнӗ, тата, ӑна пуҫӗнчен бамбук туяпа ҫапнине аса илсен, вӑл ӑна пушшех хӗрхеннӗ.

Признаться, мальчику в глубине души даже стало немножко жаль бедного царя, особенно когда Петя вспомнил, что царя стукнули по голове бамбуковой палкой.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку сӑмахпа аппӑшӗ украинецсен авалхи пӗр кутӑн ҫын ҫинчен юптарса каланине аса илтересшӗн.

Этими словами тетя весьма прозрачно намекала на старинный украинский анекдот про одного упрямца.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сасартӑк ача хӑй пӗчченех юлнине аса илчӗ.

Внезапно мальчик ясно почувствовал свое одиночество.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун хыҫҫӑн ҫеҫ Гаврик маннӑ хӑлхине аса илчӗ.

Тогда Гаврик почувствовал ухо, о котором было забыл.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл малтан аса илеймен.

Он совсем упустил из виду…

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫатан урлӑ каҫсанах, Петя вӑйя аса илнӗ.

Впрочем, едва они перелезли обратно через плетень, как Петя опомнился.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя ун пек хӑлха-алкисене сӗт сутакан арӑмсен пулнине аса илчӗ.

Петя заметил, что такие сережки чаще всего бывают у молочниц.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хапхасемпе ҫуртсем ҫинче хулари пек номерлӗ хунарсем, лавкасен, мастерскойсен вывескисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ пулин те, пӗр урам кӗтессинче тӗрлӗ тӗслӗ графинлӑ тата ылтӑн ӑмӑрткайӑклӑ аптека пур пулсан та — ку урам хула урамӗ пек мар, ял урамне аса илтерет.

Хотя на калитках и на домиках висели городские фонари с номерами и вывески лавочек и мастерских, а на одном из углов находилась даже аптека с разноцветными графинами и золотым орлом, все же улица эта скорее напоминала не городскую, а деревенскую.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кам та пулин сасартӑк вилсе кайсан, «Ҫывӑхри Армансене» аса илеҫҫӗ.

Чаще всего понятие «Ближние Мельницы» сопутствовало чьей-нибудь скоропостижной смерти.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем Гаврика яланах асламӑшӗ ҫинчен, унӑн чухӑн пурӑнӑҫӗ ҫинчен аса илтереҫҫӗ.

Они постоянно напоминали Гаврику о бабушке и о ее жизни, менее прочной, чем даже мел.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫук, килӗшмест вӑл, — терӗм эпӗ, дивизион командирӗ Иван Иваныча шыв айӗнче ҫӳрекен лодкӑпа пӗр теветкеллӗ похода яманшӑн Иван Иваныч епле ҫиленнине аса илсе.

— Нет, не останется, — сказал я, вспоминая, как сердился Иван Иваныч, когда командир дивизиона не разрешил ему идти в рискованный поход на подводной лодке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех