Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлне (тĕпĕ: тӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Асту, хуҫа тӗлне ан пул! — тетпӗр эпир ӑна яланах.

— Смотри, хозяину не попадись!-предупреждаем мы ее.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Чуптӑватчӗ вӑл манпа, вылятчӗ — хӗрарӑм хӗрарӑмах темелле, — анчах килсе тухатчӗ те ун тӗлне лӑпкӑ самант… тӗлӗнсех каяттӑм: мӗн тери лайӑх ҫын пулса тӑратчӗ вара.

Целуется она со мной и всё такое — женщина как женщина… а найдет, бывало, на нее этакий тихий стих… удивительно даже, до чего она тогда хороший человек была.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ак ҫапла! — мӑлатукне пуҫ тӗлне ҫӗклерӗ.

Вот так разбил, — он поднял молоток над головой.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Тахӑшӗ куҫ тӗлне е алӑ айне лекесех пулсан намӑслантаранҫи пулаҫҫӗ.

Если е попадутся кому-либо, только пожурят и все.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Вӑл кӑмрӑк тултарнӑ карҫинкка купийӗсен сулхӑнне вырӑнаҫса ларнӑ босяк — грузчиксен пӗр ушкӑнӗ тӗлне ҫитсен, ӑна хирӗҫ тӑмсай сӑн-сӑпатлӑ, пӑчӑр-пӑчӑр хӗрлӗ питлӗ, нумай пулмасть хӗненӗрен пулас, чӗркеленсе пӗтнӗ мӑйлӑ, тӑлпан лутра ҫын сиксе тӑчӗ.

Когда он поравнялся с одной из групп босяков-грузчиков, расположившихся в тени под грудой корзин с углем, ему навстречу встал коренастый малый с глупым, в багровых пятнах, лицом и поцарапанной шеей, должно быть, недавно избитый.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Анчах урӑхла йышши хӗр тӗлне килсе тухнӑ.

Но — не на ту попал.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Асӑннӑ проекта пурнӑҫа кӗртме ку вӑхӑт тӗлне ҫул-йӗр куҫӑмӗн правилисене пӑснине палӑртма фотовидеофиксаци камерисен 37 комплексне туяннӑ.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ ыйтнисене тӗпе хурса // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18

«Ҫул-йӗрсен сечӗ» регион проектне ӗҫе кӗртме 2442,2 млн. тенкӗ пӑхнӑ, октябрӗн 10-мӗшӗ тӗлне.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ ыйтнисене тӗпе хурса // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18

Ку таранччен вӑл нимӗн ҫинчен шухӑшламасӑр тенӗ пек, ҫурри ӳсӗр пурнӑҫпа пурӑннӑ пекех, ни хуйхӑ, ни савӑнӑҫ тӗлне пӗлмесӗр пурӑннӑ, анчах халь сасартӑк чӗрере ҫав тери ыратнине сисет.

Жил доселе безмятежно, ровно, в пьяном полузабытьи, не зная ни горя, ни радостей, и вдруг чувствует теперь в душе ужасную боль.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Землемер, ҫак ӑншӑртлӑ инкек тӗлне пулма ӗмӗтленменскер, чи малтанах лашана тытса чарнӑ, урапа ҫине лайӑхрах майланса ларнӑ, унтан шухӑшлама пуҫланӑ.

Землемер, не ожидавший такого реприманда, первым делом остановил лошадь, потом уселся поудобней на телеге и стал думать.

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Санька пысӑклатакан кантӑка чи малтан ярса илчӗ, ӑна пучах тӗлне тытрӗ.

Санька первый захватил увеличительное стекло и приблизил его к колоску.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав хутаҫа вара вӑл пуҫне тӑхӑнчӗ, тимӗр ала унӑн пичӗ тӗлне пулчӗ, ҫине амӑшӗн пиншакне уртса ячӗ, урине ҫӑматӑ, аллине алшиш тӑхӑнчӗ вӑл.

Затем он натянул мешок на голову, так что сетка пришлась как раз над лицом, надел материн ватник, натянул на руки варежки, ноги обул в валенки.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Учительпе амӑшӗн куҫ тӗлне пуличчен ҫичҫӗрминне анса кайсан лайӑхрах пулӗччӗ.

Лучше ему провалиться сквозь землю, чем показаться сейчас на глаза матери и учителю.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Учитель арҫын ачасем ҫине пӑхма пуҫларӗ, акӑ вӑл Санька тӗлне ҫитрӗ.

— Учитель медленно обвел взглядом мальчишек, остановился на Саньке.

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ватӑрах ҫынна кӗҫ тӗлне пулма хӑрушӑ вырӑнсенче пӗчӗк Федя ҫӑмӑллӑнах кайса килкеленӗ.

Туда, где рослому, приметному деду опасно было показаться, легко проникал юркий, маленький Федя.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана асатте «шӑна кӑмпипе тислӗк кӑмпи ҫеҫ куҫ тӗлне пулаҫҫӗ, лайӑх кӑмпана ӑна алӑпа хыпашласа тупмалла» тесе вӗрентетчӗ.

Меня дедушка так учил: в глаза только мухомор да поганка лезет, а хороший гриб — его на ощупь искать надо.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Телейлӗ эсӗ, Федя, — ассӑн сывларӗ Маша, — эпир пур, ав пӗрре те кӑмпа тӗлне пулмастпӑр, пӗр кӑмпа та тупаймастпӑр.

— Ты, Федя, счастливый, — вздохнула Маша, — а нам вот грибы не попадаются и не попадаются.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче ҫапла вӑл, Семушкин тӗлне клеткӑри калчасене ҫумланӑ вӑхӑтра, чарӑнса тӑчӗ.

Однажды он остановился около Семушкина, который пропалывал сорняки на клетках с посевами.

17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ сана кӑмпа тӗлне лекнӗ пулӗ тесеччӗ», тетӗп.

Я, говорю, думала, ты на грибной курень напал».

3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсем чиркӳ тӗлне ҫитрӗҫ; кӑнтӑрлахи кӗлӗ пӗтнӗ те, халӑх урамалла тухать; пуринчен малтан ыйткалакансем тухаҫҫӗ.

Они поравнялись с церковью; обедня кончилась, и народ повалил на улицу; впереди всех нищие.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех