Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартрӗ (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ӑна, кайма хушнӑ пек, аллипе картлашка еннелле тӗллесе кӑтартрӗ.

И он повелительно указывал ему рукой на лестницу.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ак ку (вӑл Алексеев ҫине кӑтартрӗ) вӗренет-им?

А он разве (он указал на Алексеева) учится?

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кӑтартрӗ мана хуҫа: «Хӑвӑртрах тухса кайӑр», тет.

Сыграл со мной штуку хозяин: «Съезжайте, говорит, поскорее».

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫакна каланӑ май Захар аллипе таҫталла сылтӑмалла кӑтартрӗ.

Захар при этом показал рукой куда-то направо.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ӗнертенпех выртакан алшӑлли ҫине те, сӗтел ҫине манса хӑварнӑ ҫӑкӑр турилкки ҫине те кӑтартрӗ.

Он указал и на брошенное со вчерашнего дня полотенце, и на забытую на столе тарелку с ломтем хлеба.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл урай варринелле, Обломов апатланнӑ сӗтел ҫинелле тӗллесе кӑтартрӗ.

Он указал на середину пола и на стол, на котором Обломов обедал.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Константин Леопольдович Шведепе тӗл пултӑм эпӗ, вӑл Мускава пырса кайрӗ, нумай интереслӗ япала каласа кӑтартрӗ.

Виделся я и с Константином Леопольдовичем Шведе, он был у меня в Москве, тоже рассказал много интересного.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫавӑн чухнех ламписене те кӑтартрӗ.

И показал свои лампы.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Вӑл мобильник дисплейӗ ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.

Он указал на дисплей мобильника,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ак ҫак кнопкӑсем ҫине пусса пӑх-ха, — пӳрнисемпе клавишӑсем ҫине тӗллесе кӑтартрӗ Женя.

— Нажми на контр альт делит, или на резет, — предложила Женя, — и все дела.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Хӗр ача алӑк тӑрринчи светодиод енне тӗллесе кӑтартрӗ.

Она показала на светящийся над дверью красный светодиод.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ав сак пур ҫавӑнта, — кӑтартрӗ Женя.

— Вон лавочка, — сказала Женя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя ку сӑмаха вуласа ӗлкӗрнине курсан Иванкин тепӗр чышкине кӑтартрӗ.

Когда Иванкин понял, что Женя прочитала это слово, он показал ей второй кулак,

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ, аран-аран «виҫҫӗ» илсе хӑйӗн вырӑнне ларма ӗлкӗрнӗскер, ӑна чышкӑ кӑтартрӗ.

тот, уже успевший бесславно вернуться на свое место с натянутой тройкой, не задумываясь, показал ей кулак.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тупӑшсан та ҫак примерсене шутлаймастӑн, — кӑранташӗпе Женьӑн учебникне тӗллесе кӑтартрӗ вӑл.

 — Спорим, что этих примеров тебе не решить. И он ткнул карандашом в Женин учебник.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Кӗтсе ывӑнтӑм эпӗ сана, — пуҫласа хӑйӗн чӑтӑмсӑрлӑхне кӑтартрӗ Стемп.

Я тебя заждался, — впервые за много лет мистер Стэмп признался, что и у него бывают слабости.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл хӑй альбомӗсене мана кӑтартрӗ — иртнӗ ҫул хушшинче вӑл стройра пулман иккен, фронт театрӗнче художникра ӗҫленӗ.

Он показал нам свои альбомы — последний год Петя находился уже не в строю: работал художником фронтового театра.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Парадра хӑйӗн пултарулӑхне кашни класс уйрӑммӑн кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗршыв хӳтӗлевҫисем шкулта ҫитӗнеҫҫӗ // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2010.03.03

Алкасем хӑлхаран мӗнле ҫакӑнса тӑнине пӗлесшӗн пулчӗ Петя, вара хӗрача ӑна нумаях та пулмасть шӑтарнӑ шӑтӑксене кӑтартрӗ.

Петя заинтересовался, каким образом на ушах держатся серьги, и девочка показала ему проколотые совсем недавно дырочки.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫавӑнталла! — ача аллине тинӗселле сулса кӑтартрӗ.

— Туда! — Мальчик махнул рукой в море.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех