Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑвакарнӑ пӗлӗт ҫӑралма пуҫланӑ сӑртсен тӑррисем анакан хӗвелӗн чалӑш урисемпе тӗрленнӗ.

Синева неба начала густеть, и горные вершины были озарены косыми лучами заходящего солнца.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Калама кӑна канас, хӗвелӗн ҫутӑ пайӑркисем айӗнче таҫтан-таҫтан йӑлтӑртатса выртакан ҫӗнӗ тинӗсе курсан, мӗнле кӑна хавхаланмалла пулнӑ ҫав ҫыннӑн чӗри, мӗнле хаваслӑхпа вӗҫӗ-хӗррисӗр савӑнӑҫ ҫӗкленнӗ унӑн!

Подумать только, как должно было биться сердце у этого человека, какую радость должен был он испытывать при виде этого нового моря, засверкавшего на горизонте под солнечными лучами!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Дункан» асамат кӗперӗн ҫуттисем ӳкнӗ хумсем тӑрӑх шӑвӑнать, унӑн парусӗсем ҫилпе мар, хӗвелӗн ҫутӑ пайӑркисемпе хӑмпӑланса пыраҫҫӗ тейӗн.

«Дункан» скользил по радужным гребням волн, и казалось, что его паруса наполнены не ветром, а солнечными лучами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ял ҫийӗн сӗрме купӑсӑн ҫепӗҫ кӗвви тата Юрӑпин илемлӗ сасси янӑраса кайсанах тухӑҫ хӗрелме пуҫлать, пӗлӗтсем тӑрӑх Хӗвелӗн малтанхи пайӑркисем сиккелесе выляма тытӑнаҫҫӗ.

И как только голос Юрапи раздался над деревней да полилась нежная мелодия скрипки, небо порозовело, запрыгали по облакам первые лучи Солнца.

Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.

— Эпӗ ялан ирхи хӗвелӗн пӗрремӗш пайӑркипе пӗрле тӑрса тухатӑп.

— Я встаю вместе с первым лучом солнца.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Хӗвелӗн ҫинҫе те тӳрӗ пайӑркисем, сарай тӑрринчи хушӑк витӗр сӑрхӑнса кӗрсе, Женьӑн пичӗпе кӗпине ҫутатрӗҫ.

Прорвавшись через щели крыши, узкие прямые лучи солнца упали ей на лицо и платье.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ун ҫине пӑхсан мана ҫакӑн пек туйӑнса кайрӗ: ҫӳлтен парашютсӗр-мӗнсӗр, алӑсене саркаласа кӑна сик — пурӗпӗр пӗтместӗн, ӳксе ҫӗмрӗлместӗн, ҫак шавлӑ, ҫӑра ҫулҫӑсем ӑшне чӑматӑн та, вӗсене изумруд тӗслӗ кӑпӑк пек сирпӗтсе, каллех ҫӳлелле, ачаш хӗвелӗн пайӑркисем айне сиксе тухатӑн.

Казалось, прыгни на нее сверху — без всякого парашюта, а просто так, широко раскинув руки, — и ты не пропадешь, не разобьешься, а нырнешь в этот шумливый густой поток и, раскидывая, как брызги, изумрудную пену листьев, вынырнешь опять наверх, под лучи ласкового солнца.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Ҫул кукринчен пӑрӑнчӗ те куҫӗсене хӗссе пӑхма пуҫларӗ, мӗншӗн тесен анса ларакан хӗвелӗн хӗрлӗрех пайӑркисем ҫав териех куҫа ыраттараҫҫӗ.

Завернул за поворот и зажмурился, прямо навстречу брызгали густые красноватые лучи заходящего солнца.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Шырлан тӑрах шыв чупать; унӑн тӗпӗнчи вӗтӗ чулсем ҫутӑ хӗвелӗн шевли витер чӗтреннӗ пек курӑнаҫҫӗ.

По оврагу бежит ручей; на дне его мелкие камешки словно дрожат сквозь светлую рябь.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Акӑ мӗнле пуянлӑхсем пытанса выртаҫҫӗ пирӗн шурлӑхсенче, анчах нумайӑшӗ халӗ те-ха хӗвелӗн ҫав калама ҫук пысӑк пуянлӑхӗсем ӑшӗнче шуйттансем пурӑнаҫҫӗ тесе шухӑшлаҫҫӗ.

Вот какие богатства скрыты в наших болотах, а многие до сих пор только и знают об этих великих кладовых солнца, что в них будто бы черти живут.

XII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫапла Травка пӗчӗкҫӗ ачанӑн анакан хӗвелӗн юлашки ҫуттипе ҫутатнӑ пичӗ ҫине пӑхса тӑнӑ та ӗнтӗ.

Так вот и стояла Травка и глядела в лицо маленького человека, освещенного последним лучом заходящего солнца.

XI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ачасем сивӗ чул ҫинче сывламасӑр ларнӑ, вӗсем хӗвелӗн ҫут пайӑркисем килсе, вӗсене те ӑшӑтасса кӗтнӗ.

Затаив дыхание сидели дети на холодном камне, дожидаясь, когда и к ним придут лучи солнца и обогреют их хоть немного.

IV // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Кунта, Ӳпне чул патне, ачасем шӑпах ӗнтӗ хӗвелӗн пӗрремӗш пайӑркисем шурлӑхри лутра та кукӑр-макӑр чӑрӑшсемпе хурансем тӑррипе чупса кайса, Шӑнкӑрав уҫланкине ҫутатнӑ вӑхӑтра пырса ҫитнӗ.

Сюда, к Лежачему камню, пришли дети в то самое время, когда первые лучи солнца, пролетев над низенькими корявыми болотными елочками и березками, осветили Звонкую борину.

IV // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Йӑлт шӑпланчӗ… хӗвелӗн юлашки хӑрушла йӑлтӑрти ҫутинче йӑлт салхуланчӗ.

Всё притаилось… всё изнывало под зловещим блеском последних солнечных лучей.

Кӑвакарчӑн // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 172–173 с.

Хӗвелӗн йӑмӑх ҫути ӑна тӳрех куҫран ҫутатать, кайӑксем вара ҫавраҫил ҫавӑракан ҫулҫӑсем пек ун ҫийӗн ҫаврӑнаҫҫӗ.

Яркий солнечный свет бил ей в глаза, а птицы кружились над ней, как вихрем поднятые листья.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Октябрь хӗвелӗн ҫутинче каскӑсем тӗксӗммӗн ҫуталаҫҫӗ.

Освещенные скупым октябрьским солнцем, тоскливо светились каски.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл, йывӑр ыйхӑран вӑранса кайнӑ чухнехи пек, пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ, хӑй тӗлӗнчи хура тӳпене тата ирхи хӗвелӗн куҫа шартарса йӑлтӑртатакан хура ҫаврашкине курчӗ.

Словно пробудившись от тяжкого сна, он поднял голову и увидел над собой черное небо и ослепительно сияющий черный диск солнца.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Эпир те хамӑр ӑраскала тупӑпӑр!» — шухӑшларӗ вӑл, ирхи хӗвелӗн чалӑш пайӑркисемпе элес-мелес капӑррӑн йӑлтӑртатакан юман ҫулҫисем ҫине тимсӗррӗн пӑхса.

«Найдем и мы свою долю!» — думала она, рассеянно глядя на резные дубовые листья, вспыхнувшие под косыми лучами восходящего солнца.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапла вӗсем вӑрман тӑрӑх ҫаврӑнса ҫӳрерӗҫ-ҫӳрерӗҫ те каҫ турӗҫ, йӑлӑмри сар чечексем те хӗвелӗн анас умӗнхи ҫуттинче хӗрлӗн курӑна пуҫларӗҫ, чӑрӑшсен хушшинчи пӗчӗк-пӗчӗк уҫланкӑсем те тӗксӗмленчӗҫ.

Так они петляли по лесу, пока не заметили, что одуванчики на больших лужайках стали красными от лучей заходящего солнца, а на маленьких лужайках, окруженных елями, сделалось тускло и серо.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Наталья, тем пирки шухӑша путса, хӗвеланӑҫ еннелле тинкерет; унӑн лӑпкӑ пичӗ тӑрӑх анса ларакан хӗвелӗн пӑхӑр пек хӗрлӗ пайӑркисем шӑва-шӑва иртеҫҫӗ.

Та, о чем-то задумавшись, смотрела на закат; на спокойном чистом лице ее бродили медно-красные отблески.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.