Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вуласа (тĕпĕ: вула) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗррехинче ӑна ҫак хӗрарӑм «Хисеплӗ Мария Васильевна» тесе пуҫланакан ҫырӑва вуласа парать.

И вот однажды она читает ему такое письмо: «Глубокоуважаемая Мария Васильевна…»

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Астӑватӑр-и, эсир мана ҫак ҫырӑва вуласа панӑччӗ!

Помните, вы мне когда-то читали это письмо?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑрманти ҫиҫӗм тавралӑха ҫав тери хӑвӑрт ҫутатса тӗксӗм картинӑна сасартӑк улӑштарнӑ пекех, пӗр самант, каярах хӑвна пӗр-пӗр тискер кайӑк е улӑп пек туйӑннӑ ҫулҫӑсене ҫиҫӗме пула уйӑрса илнӗ пекех, эпӗ ҫак йӗркесене вуласа, пурне те ӑнланса илтӗм.

Как молния в лесу вдруг освещает местность, и тесная картина внезапно изменяется, и видишь даже листья на дереве, которое минуту назад казалось не то зверем, не то великаном, так я понял все, читая эти строки.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамӑн вӗҫӗмсӗр ҫырӑвӑма ҫыра-ҫыра вуласа тухатӑп, каллех ҫыратӑп.

Я пишу и перечитываю свое бесконечное письмо и снова пишу

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑна тепӗр май ҫавӑрса пӑхрӑм, анчах та унта хӑшпӗр ҫӗрте сыхланса юлнӑ ҫыхӑнусӑр сӑмахсенчен пуҫне нимех те вуласа тухма пулмарӗ.

Я перевернул его, но на другой стороне ничего нельзя было прочитать, кроме нескольких бессвязных слов, чуть сохранившихся среди подтеков и пятен.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та эпӗ хам мӗн тунине лайӑх пӗлетӗп: Даша инке мана урӑх ҫыру вуласа панӑччӗ, унта пӑр ҫинчи пурнӑҫ ҫинчен, темӗнле ӳксе вилнӗ матрос ҫинчен ҫырнӑччӗ.

Но я знал, что делал: тетя Даша когда-то читала мне другое письмо, в котором рассказывалось о жизни во льдах, о каком-то матросе, разбившемся насмерть,

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хам сисмесӗрех конверта йӑпар-япӑр уҫса, темиҫе йӗрке вуласа тухрӑм.

Машинально я открыл конверт и прочел несколько строк:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗллехи вӑрӑм каҫсенче, Даша инке вӗсене сасӑпа вуласа паратчӗ.

Долгие зимние вечера, когда тетя Даша читала их вслух,

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вуласа тухрӑм та хамӑн куҫӑмсене хам ӗненми пултӑм: «Ку ҫуртра 1824 ҫулта Александр Сергеевич Пушкин чарӑнса тӑнӑ».

Я прочел и не поверил глазам: «В этом доме в 1824 году останавливался Александр Сергеевич Пушкин».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирӗксӗртен тенӗ пек кӑна хаҫат вуласа тухрӑм, расписание пӑхрӑм, виҫҫӗмӗш класри буфетра чей ӗҫрӗм.

С неприятным, отвратительным чувством я читал газету, изучал расписание, пил чай в буфете третьего класса.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кирка вӑл леш «Дубровские» вуласа тухнӑ Киренах, «Маша Дубровские качча тухнӑ» текенни.

Кирка была та самая Кирен, которая когда-то читала «Дубровского» и доказывала, что «Маша за него вышла».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑп ҫав кун, кайран эпӗ ӑна пӗр журналӑн наука пайӗнче вуласа пӑхнӑччӗ, пирен астрономсем Марсӑн атмосферинче хлорофилл паллисем тупнӑ, ку вӑл, хлорофилл, питӗ кирлӗ япала, унсӑрӑн курӑк та хунамасть.

В этот самый день, как я прочла потом в научном отделе одного журнала, наши астрономы обнаружили в спектре атмосферы Марса полосу хлорофилла — очень важного вещества, без которого и трава не растет.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Александр Дмитриевич вуласа пӑхрӗ те: «Ҫавӑ ҫав, — тет, — ку япала, паллах ытлашши, анчах пӗр ҫырнӑскере нимӗн те тӑваймӑн…

А он прочитал и говорит: «Да, говорит, это, конечно, совершенно излишне, но раз уж написала, что же делать…

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ «Самолет тӑвас ӗҫӗн теорине» вуласа тухрӑм.

я прочитал «Теорию самолетостроения».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ приговора вуласа патӑм.

Я объявил приговор.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаер Кулий, Сковородников старик, ҫынсен ҫырӑвӗсене пикенсех вуласа ларакан Даша инке куҫ умне тухаҫҫӗ.

Гаер Кулий, старик Сковородников, тетя Даша, читающая чужие письма с поучительным выражением.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл час-часах авалхи гравюрӑсен куписенче чаваланать, мана, Павлушӑна тата Лабардана музейсене, картина галерейине илсе ҫӳрет, 1812 ҫул ҫинчен кӗнекесем вулаттарать, хӑйӗн пулӑшаканӗсенчен вӑл панӑ кӗнекене кам та пулин тимлӗн вуласа тухман пулсан, ун ҫине вӑл хытах тӑрӑнать.

Он таскал меня, Павлушу и Лабардана по музеям, рылся в старинных гравюрах, водил нас в картинную галерею, заставлял читать толстые книги о 1812 годе и ругательски ругал своих помощников, если ловил их на том, что они не всё внимательно прочли.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан, ятлӑ хӑнасем ыйтнине кӑмӑл туса, вӑл хӑйӗн салам сӑввисенчен пӗрне вуласа пачӗ:

А потом, уступая просьбам почтенных гостей, он читает одно из своих известных залетных посланий:

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хайхискер ҫав кӗнекене пӗтӗмпех вуласа тухрӑм та, Кораблев улталать, манӑн хама хам тытас хӑватӑм ҫирӗп, терӗм.

Я прочел «Записки охотника» и решил, что Кораблев врет. У меня сильная воля.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанласа эпе Тургеневӑн «Сунарҫӑ калавӗсене» вуласа тухма шутларӑм, ӑна эпӗ иртнӗ ҫул вулама тытӑннӑччӗ те, пӗтӗмпех вулаймарӑм, начар пек туйӑнчӗҫ вӗсем мана.

Для начала я решил прочитать книгу «Записки охотника», которую я уже читал в прошлом году и бросил, потому что она показалась мне очень скучной.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех