Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аттине (тĕпĕ: атте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Парӑр мана Алешка аттине, ун кӗли шанчӑклӑрах.

Дайте мне Алешкины сапоги, под ними подошва дюже надежная.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка ӗхлете-ӗхлете урине типсе кайнӑ сарӑ аттине тӑхӑннӑ хушӑра тытӑнкӑллӑн хуравласа калаҫрӗ:

Мишка, кряхтя, набивал на ноги рыжие ссохшиеся сапоги, с паузами отвечал:

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро, кӗрӗк пиншакне йӑпӑр-япӑр хывса, типтерлӗн юр ҫине майласа хучӗ; пиҫиххине салтрӗ, ҫӗлӗкне, симӗс кӗпине хыврӗ; кӗрӗк пиншакӗн арки ҫине ларса, сӑнӗпе кӑвакарнӑҫем кӑвакарса, аттине туртма пуҫларӗ.

Петро проворно скинул полушубок, бережно свернул и положил его на снег; снял папаху, пояс, защитную рубашку и, присев на полу полушубка, стал стаскивать сапоги, с каждой секундой все больше и больше бледнея.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий кил хуҫи харлаттарма пуҫланине илтсенех, аттине кӑна хывса, ун хӗрӗ патне аслӑк айне кайрӗ.

Григорий, скинув одни сапоги, пошел к ней под сарай, как только услышал храп хозяина.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Укҫисене татӑкӑн-татӑкӑн вакласа пӗтернӗ хыҫҫӑн аттине хыврӗ те, юнашар выртакая Кривошлыкова хулӗнчен тӗртсе илсе, калаҫма пуҫларӗ.

Покончив с деньгами, разулся и, трогая плечо Кривошлыкова, лежавшего рядом, заговорил:

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл Ростова пырса тухнӑ; касса вӗлернӗ есаулран хывса илнӗ кӗмӗл хӗҫне, аллинче юлнӑ ут хатӗрӗсене, шӑлаварӗпе шевровӑй аттине «очколла» выляса ярса, ҫаппа-ҫарамаспа пӗрех Бунчук командине пырса кӗнӗ.

Объявился он уже в Ростове, вскорости проиграл в «очко» серебряную шашку, взятую у зарубленного им есаула, проиграл оставшуюся на руках конскую справу, шаровары, шевровые сапоги и нагишом пришел в команду к Бунчуку.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро, шинельпе ҫӳллӗ кунчаллӑ аттине шукӑллӗн тӑхӑннӑскер, казаксем ҫине пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Петро, щеголевато одетый в шинель и высокие сапоги, оглядел казаков.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, аттине тӑхӑнса, пӗр стакан сӗт ӗҫрӗ, кайма тухрӗ.

Он обулся, выпил стакан молока, пошел.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чупнӑ ҫӗртех вӑл аттине тӑхӑнчӗ, шинельне ярса илчӗ.

На бегу обулся, схватил шинель.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аттине хывнӑ хушӑра вӑрахчен мӑшлатса сывларӗ, ҫурма сасӑпа темскер мӑкӑртатрӗ.

Долго сопел, разуваясь, бурчал что-то вполголоса.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тутариновсем пӗтерчӗҫ… — Хывӑнмасӑр, аттине те пӑрахмасӑр, вӑл вырӑн ҫине ӳпне кайса ӳкрӗ те йӗпе куҫхупаххисене ыратакан, чикекен пуличченех хытӑ хӗстерчӗ.

Тутариновы доконали… — Не раздеваясь и не снимая сапог, он лег на кровать животом и сильно, до боли и рези, сжал влажные веки.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ватӑ Тутаринов, ҫӳллӗ те хытканскер, ҫӑмламас тиртен ҫӗленӗ ҫӗлӗк, тӑлӑп тӑхӑннӑ, аттине тикӗт сӗрнӗ.

Старый Тутаринов, сухой и высокий, был в папахе из кудлатой овчины, в тулупе, в сапогах, смазанных дегтем.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Митька, ӳсӗркелесе, калинкке умӗнче аттине кӑчӑртаттарса тӑнӑ май ҫӑварӗнчи чикарккине ывҫипе хупласа ӗмет.

Митька, покашливая, скрипел сапогами у калитки, курил в горсть.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Валет пӗр вырӑнта тӑнӑ ҫӗртех нимӗҫӗн ҫӳллӗ те тӗреклӗ кӗлеткине, мундирӗ ҫинчи ҫутӑ тӳмесемпе икӗ енчен ҫӗлесе тунӑ кӗске сӑран аттине, кӑшт чалӑштарса лартнӑ сӑмсасӑр карттусне куҫӗпе сӑхса илчӗ.

Валет стоял, не меняя положения, оглядывая высокую, плотную фигуру немца, металлические пуговицы мундира, короткие сшивные по бокам сапоги, бескозырку, надетую чуть набок.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, йӗпе пӳрнисемпе хыпашласа, шинель тӑхисене вӗҫертрӗ те ҫухави ҫинчи шыва шӑлса тӑкрӗ, таптанса пылчӑкланнӑ улӑм ҫинче аттине сӑтӑрса тасатрӗ.

Скользя мокрыми пальцами по застежкам, он торопливо расстегнул шинель, стряхнул с воротника воду, наскоро вытер сапоги о втоптанный в грязь пучок соломы.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кунтах, ҫывӑх вӑл, — терӗ Астахов, унтан, тӑрӑх сак ҫине ларса, сӑран аттине хыврӗ.

— Тут близко, — сказал Астахов и, присаживаясь на лавку, снял сапог.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий аттине шӑпӑрпа шӑлса тасатрӗ те, пӑс мӑкӑрлантарса, кухньӑна кӗрсе тӑчӗ.

Григорий обмел сапоги веником, вошел в облаке пара в кухню.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька юр ҫине ларчӗ, уринчи аттине аран-аран хывкаларӗ.

Митька сел на снег, с усилием стянул с ноги сапог.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ак ӗнтӗ вӑл, хӑйӗн ҫӗнӗ аттине хыврӗ, ҫумӑрпа йӗпенсе хутланса пӗтесрен, тутӑрпа чӗркерӗ те пан лаши пек чупма тытӑнчӗ.

Вот, скинувши новые сапоги и обернувши в хустку, чтобы не покоробились от дождя, задал он такого бегуна, как будто панский иноходец.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Мӗн тума ухмахлантӑм-ха эп, мӗншӗн ыйтрӑм-ха эп унтан аттине мӗнпе сӗрни ҫинчен!» терӗ Чуб, голова тухса кайнӑ алӑк ҫинелле пӑхса.

— Для чего спросил я сдуру, чем он мажет сапоги! — произнес Чуб, поглядывая на двери, в которые вышел голова.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех