Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тепӗр сăмах пирĕн базăра пур.

Тепӗр (тĕпĕ: тепӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Чукун Ҫеменӗн пӳрчӗ тӗлӗнче вӑл татах тепӗр тӑватӑ ҫынна тӗл пулчӗ.
Против хатенки Семена Чугуна встретил еще четырех.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫатпӑр та ак тепӗр енне — ӑна пуринчен малтан мӑйне пӑяв тӑхӑнтаратпӑр.
Перейдем мы на энту сторону — и ему первому шворку на шею наденем.

Ҫапла турӗ те Мишка: кравать кӗтессисенчен хӑвӑл шарсене пӑра-пӑра кӑларчӗ те, пурҫӑн кантрасемпе тирсе илсе, иккӗшне — ҫӑварлӑх ункисенчен, тепӗр иккӗшне йӗвен сӑмсалӑхӗнчен ҫакса ячӗ.
Мишка так и сделал: он отвинтил с углов кровати полые внутри шары, привесил их на шелковых шнурочках к уздечке, два — на кольца удил, два — по сторонам нахрапника.

Тата тепӗр сӑлтав та ӑна Татарскине кайма хистесе тӑчӗ…
Была и другая причина, понуждавшая его ехать в Татарский…

— Тепӗр чух эсӗ те шӳте ӑнлаймастӑн-и?
— Иной раз и ты шутки не принимаешь?

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр эрнерен Саккӑрмӗш Хӗрлӗ ҫарӑн фронтне татса кӗрсе каяҫҫӗ.
Через неделю порвут фронт Восьмой красной армии.

Тепӗр икӗ кунтан Григорий, хӑйӗн дивизийӗ вырнаҫнӑ фронт тӑрӑх пӑхса ҫӳресе, каялла таврӑнчӗ.
Через два дня Григорий возвратился из поездки по фронту своей дивизии.

Григорий тепӗр ҫур сехете яхӑн ашшӗпе калаҫкаласа тӑчӗ, унтан лаши патне кайрӗ.
Григорий еще с полчаса проговорил с отцом, потом пошел к коню.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр чух, анкӑ-минкӗллӗн кӑштах тӗлӗрсе илнӗ хыҫҫӑн, Григорий ыйхӑран вӑранса кайрӗ те ҫурма тӗттӗмре Аксинья хӑй ҫине тимлӗн, темскер тӗпченӗ пек тинкерсе пӑхнине курчӗ.
Иногда Григорий просыпался после короткого дурманящего сна и видел в полусумраке устремленный на него внимательный, как бы изучающий взгляд Аксиньи.

«Тепӗр хут ҫыхланса кайрӗҫ…
«Сызнова склещились…

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр кунне урамсемпе тӑкӑрлӑксенче каҫченех пульӑсем шӑхӑрса вӗҫрӗҫ, снарядсем ҫурӑлчӗҫ, ҫавӑнпа Аксинья пӳртрен тухма шикленчӗ.
А на следующий день допоздна по улицам и переулкам свистали пули, рвались снаряды, и Аксинья не решилась выйти из хаты.

Тепӗр сехетрен Григорий сотня командирӗн ҫӗрпӳртне пырса кӗчӗ.
Час спустя Григорий добрался до землянки сотенного.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Снаряд йынӑшса шартлатнӑ тата унӑн ванчӑкӗсем вшиклесе иртнӗ сасӑсем хӑлхара сирӗлсе ҫитеймерӗҫ-ха, ҫывӑхри лачакара сывлӑш хумӗ асар-писеррӗн пырса ҫапнипе ҫӗрелле авӑннӑ хӑмӑшсем те тӳрленсе ӗлкӗреймерӗҫ — сӑрт тӗмески ҫинчен татах тепӗр хутчен тупӑ аслати пек хӑватлӑн кӗмсӗртетсе кайрӗ те, снаряд хаяррӑн ӳлесе ҫывхарнӑ сасӑ Григорий чӗрине хиврен пӑчӑртаса хӗсрӗ, йӗнер ҫумне лӑпчӑнтарчӗ.
Еще не заглох в ушах его стонущий визг и вой осколков, еще не успели подняться в ближней музге камыши, поваленные буревым давлением воздуха, с шорохом выпрямлявшиеся, — как на горе раздался гром орудийного выстрела, и вой приближавшегося снаряда снова стал давить Григория, прижимать его к седлу.

Донӑн тепӗр енче ҫӗр каҫипех уҫӑмсӑр шӑв-шав тӑнӑ иккен, мӑлатуксемпе шакканӑ, урапа кустӑрмисем лӑчӑртатнӑ сасӑсем илтӗннӗ.
Всю ночь на той стороне Дона слышались гомон, стук молотков, скрип колес.

Хӗрлисем Дон урлӑ Вешенски патӗнче каҫса хӑтланмаҫҫӗ, ҫакна валли вӗсем майлӑрах вырӑн суйласа илме тӑрӑшаҫҫӗ тесе Григорий тӗрӗс шухӑшлани тепӗр куннех ҫирӗпленчӗ.
Предположение Григория о том, что красные не будут предпринимать попыток к переправе против Вешенской, а изберут для этого более удобное место, подтвердилось на другой же день.

Казаксем вӗсене тепӗр енче кӗтсе илчӗҫ, хӑйсен учӗсене тытса йӗвенлерӗҫ.
На той стороне их ждали казаки, они разбирали лошадей, накидывали уздечки.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кимӗсем патӗнче тепӗр аттине те хывса шыва ывӑтрӗ, унтан кӑшӑлпа туртса хӗстернӗ пек ыратакан пуҫне чылайччен йӗпетсе аппаланчӗ.
Возле лодок снял и другой сапог, кинул его в воду и долго мочил голову, стянутую обручами невыносимой боли.

Тайкаланкаласа тепӗр темиҫе утӑм кайнӑ хыҫҫӑн, Прохор чарӑнса тӑчӗ.
Сделав еще несколько неверных шагов, остановился.

Сирӗн, ҫамрӑксен, пирӗнтен пурнӑҫа пурӑнма вӗренес пулать тата… эрех ӗҫме те, — нӗрлесе калаҫрӗ тепӗр мучукӗ, катӑк сӑмсаллӑскер, ҫӳлти тутине шӑл туни таранах темскер ҫисе янӑскер.
Вам, молодым, ишо учиться у нас надо, как жизню проводить и… ну и как водочку пить, — гундосил другой дедок, с провалившимся носом и разъеденной до десен верхней губой.

Унашкал кунсенче кӗпере шыв илет, анчах нумайлӑха мар: тепӗр икӗ сехетренех сӑрт-тусем ҫинчен урӑм-сурӑм пӗтӗрӗнсе юхса аннӑ шыв, нумай пулмасть пахчасене тустарса, ҫатан картасене юпи-мӗнӗпе йӑвантарса кайнӑскер, майӗпен-майӗпен чакса пырать те унтан кӗҫех ҫырман ҫаралса юлнӑ тепӗнче пурӑпа нӳрӗк шӑрши кӗрекен, шыв ҫуса кайнӑ йӗпе чулсем вӗр-ҫӗнӗ тӗспе ҫуталма тытӑнаҫҫӗ.
В такие дни мост затопляло, но ненадолго; через час-два бешеная нагорная вода, недавно разорявшая огороды и вырывавшая плетни вместе со стоянками, спадала, на оголенной подошве яра свежо сияла влажная, пахнущая мелом и сыростью омытая галька.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика