Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурпӗрех сăмах пирĕн базăра пур.
пурпӗрех (тĕпĕ: пурпӗрех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ну, ара, кайран пурпӗрех пӗлетӗн!

Ну, да все равно узнаешь!

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пурпӗрех кӗместӗп! — Марина кровать тӗлӗнчен Андрей ҫинелле тарпа вӗри ӳт шӑршине варкӑштарса утса иртрӗ.

Все одно не пойду! — Марина прошла мимо кровати, опахнув Андрея запахом пота и разгоряченного тела.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӳрт ҫине пурпӗрех тепӗр хут витмелле пулать.

Хату все одно надо перекрывать под корешок.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗсен хушшинче тата ҫакнашкал шухӑшсем те пур: «Эй, пире пурпӗрех параҫҫӗ-ҫке! Парӑмсемшӗн пиртен каялла нимӗн илмелли те ҫук», теҫҫӗ.

И есть такие промеж них мнения: «Э, да нам все равно дадут! А брать с нас за долги нечего».

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пурпӗрех, взяткӑпа туяннӑскер…

Всё одно, взятка…

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

Павел Николаевич умӗнче пурте ҫӗре ӳкеҫҫӗ, саншӑн вара хӑть вӑл, хӑть урӑх япала — пурпӗрех!

Перед Павлом Николаичем все ниц падают, а тебе что он, что другой предмет — всё равно?

Йытӑпа ҫын калаҫни // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 126–129 стр.

— Вӑл пурпӗрех ирччен вӑранмасть ӗнтӗ.

— Она ведь до утра уж не проснется.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

— Эпӗ пурпӗрех тухмастӑп.

— А я не вылезу.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Пурпӗрех ҫутӑ тӗнче кураймӑн.

Не видать бы тебе ни часу света божьего.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пурпӗрех кайрӑм ун патӗнчен — тунсӑх!

Но все-таки ушел от нее — тоска!

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Урӑллах пулнӑ-и, ӳсӗрле ватнӑ-и — пурпӗрех хулиганство.

Наверное, спьяну разбил — хулиганство это.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Мана ылтӑнпа шыва кӗртес тесе, мӗнпур ҫӗрӗсене, ҫурчӗсене, учӗсене сутса яни ҫинчен каларӗ пулин те, пурпӗрех хӑваласа кӑларса ятӑм.

Да, выгнала я его, хотя он и говорил, что продал все земли свои, и дома, и коней, чтобы осыпать меня золотом.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Анчах эпӗ ӑна пурпӗрех хӑваласа кӑларса ятӑм.

Но я все-таки выгнала пана.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Румынне пурпӗрех тавӑрнӑ кайран…

Все-таки румыну заплатили после…

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Санӑн пурпӗрех вилмелле вӗт…

Все равно ты умрешь ведь…

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Мана ӗҫлеме — сан патӑнта-и, урӑххи патӗнче-и — пурпӗрех.

Мне все равно, у кого работать, у тебя или у другого.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

«Пурпӗрех… — шухӑшлать вӑл, — лаши хӑех каять, ҫулне пӗлет.

«Всё равно… — думает он, — сама лошадь пойдет, знает дорогу.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

— Пӑркаланса тӑма ан та шутла, — унӑн сӑмахне ҫирӗплетрӗ Пелагея Колечкина, — халӑх пурпӗрех саншӑн сасӑлать.

— Отказываться и думать не смей, — поддержала Седельникову Пелагея Колечкина, — народ все равно заголосует.

40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑрҫнипе ним те пулас ҫук, ыран пурпӗрех ҫак нушанах курӑпӑр! — ҫиленсе каларӗ Санька, унтан сасартӑк ял еннелле утрӗ.

— Ругай не ругай, а завтра опять то же будет! — сердито сказал Санька и вдруг решительно направился в село.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Арҫын ачасемшӗн эрлӗкӗ пысӑк пулчӗ пулин те вӗсене пурпӗрех килӗшме тӳрӗ килчӗ.

Как ни досадно было мальчишкам, но пришлось смириться.

37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех