Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗлӗт ҫап-ҫутӑ, шывран та ҫутӑрах; ҫырма кукӑрӗнче, пӗлӗт анӗ ҫинче тем ҫӳллӗш башньӑсем палӑрса тӑраҫҫӗ — вӑл Кремль.

Небо было светлое, светлее воды, и за поворотом реки резко на небе выделялись высокие башни Кремля.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

анчах питрен пӑхсан нимӗн те палӑрмасть… куҫӑр кӑна сирӗн яланхинчен ҫутӑрах ҫиҫнӗ пек.

но на лице ничего не заметно… только глаза у вас блестят ярче обыкновенного.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эсир вӗсене виҫҫӗшне пӗрле курсан, сирӗн умра тӑванланнӑ ҫынсен чӗрӗ тӗслӗхӗ пулать: Колинский надзиратель — эсэсовецсен кӑвак-симӗс мундирӗпе, Гора — Чехословакири полицейскисен хурарах мундирӗпе, Скорепа пичче — тӗрмери коридорнӑйсен хаваслах мар ҫутӑрах формипе.

Если вы случайно увидите всех троих вместе, перед вами будет живое воплощение побратимства: надзиратель Колинский – серо-зеленый эсэсовский мундир, Гора – темный мундир чешской полиции, дядюшка Скоржепа – светлая, хотя и невеселая форма тюремного коридорного.

Скорепа пичче // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Шӑтӑкран пӑхнӑ чух нихҫанхинчен те ҫутӑрах курӑнакан ҫӑлтӑрсем пуҫ ҫинчех йӑлкӑшса тӑнӑ пек туйӑннӑ, хуллен сулланакан лӑсӑллӑ хыр туратти ҫав ҫутӑ вут куҫӗсене тутӑр татӑкӗпе шӑлса тасатакан алӑ пекех курӑннӑ.

Звезды же снизу казались необычайно яркими, и мнилось – висят они невысоко над головой, а мохнатая ветка сосны, покачивавшаяся под ними, казалась рукой, которая тряпкой все время вытирала и чистила эти сверкающие огоньки.

12 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Тутлӑ шӑршӑллӑ уртӑш тӗмӗ хушшинче, унӑн ҫутӑрах кӑвак ҫырлисене тутипе хыпа-хыпа илнӗ чух, темле сарӑхнӑ ҫулҫӑсен пысӑк чӑмӑрккине асӑрхарӗ.

В пахучем кусте можжевельника, с которого он обрывал губами сизые, матовые ягоды, увидел он какой-то странный комок палого листа.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Халӗ те, ҫывӑракан «пӗчӗк кӗтӳҫӗ» ҫине пӑхса, генерал пӗрре — ефрейтор Биденко пекех — хӑйӗн ача чухнехи пурнӑҫне аса илчӗ: ялти ҫуллахи ире, ӗнесене, ешӗл симӗс улӑх тӑрӑх сарӑлнӑ сӗт пек шурӑ тӗтрене, тӗрлӗ тӗслӗ ҫутӑлакан сывлӑм тумламӗсене — ҫутӑрах кӑваккисене, ахаль кӑваккисене, хӗрлисене, саррисене.

И теперь, глядя на спящего пастушка, генерал – совершенно так, как однажды ефрейтор Биденко, – вспомнил своё детство: раннее деревенское утро, коров, туман, разлитый, как молоко, по ярко-зелёному лугу, разноцветные искры росы – огненно-фиолетовые, синие, красные, жёлтые.

28 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ман шутпа, анлӑрах илмелле: «Хӗрарӑмсем улталанӑ арҫынсен партине» туса хурсан пирӗн партин пуласлӑхӗ ҫутӑрах пулать.

По-моему, надо мыслить шире, надо создать «Партию обманутых женщинами мужчин», так у партии больше перспектив.

Саккӑрмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Повеҫ вӗҫне ҫутӑрах тӗслӗ тӑвас тесе пулмалла, автор ӑна митингпа пӗтерет, тем вӑрӑмӗш тӑсса кайнӑ эпилогпа — «телейлӗ юратупа» вӗҫлет.

Куҫарса пулӑш

1962 ҫулхи чӑваш литератури. Прозӑ // Г. Я. Хлебников. «Вопросы чувашского языкознания и литературоведения». Ученые записки, выпуск XXVI, Чебоксары — 1963. 206–226 стр.

Вӑл маншӑн хӗвелтен те ҫутӑрах, ылтӑнран та хаклӑрах.

Она для меня ярче солнца, дороже золота.

Шкул ятне ҫӳлте тытаканскер // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2016.09.29, 38№

Ҫӗнтерӳ кунӗнче ветерансен кӑкӑр ҫинчи наградӑсем ытти чухнехинчен ҫутӑрах ялтӑраса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ветерансем парӑнмаҫҫӗ // Сувар. «Сувар», 25(703)№, 2007.06.22

Ҫав вӑхӑтра ял ҫыннисен пит-куҫӗ сар хӗвелтен те ҫутӑрах ҫиҫетчӗ.

В то же время лица сельчан сияли ярче солнца.

Сӗткен паракан, шанчӑк ҫуратакан ҫӑлкуҫсем // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.05, 103-104№

Тӗсӗ тӗрлӗрен: сӑрӑ е ҫутӑрах кӑвак, е пӑхӑр пек хӗрлӗрех, е хура.

Цвета разные: желтые или свело-голубые, или как медь красноватая, или чёрная.

Ҫӗлен сӑхасран асарханӑр! // Елена ЕГОРОВА. «Сывлӑх», 2016.06.29. 25№

Вӑл хӗвелтен те ҫутӑрах ялкӑшнӑ.

Куҫарса пулӑш

Юрий Зорин: Шӑл ыратни мӗн таран тертлине лайӑх пӗлетӗп // Валентина БАГАДЕРОВА. «Хыпар», 2016.05.20, 77-77№

55. Хӑйсене чаруллӑ тытнисен пичӗ ҫӑлтӑрсенчен те ҫутӑрах ҫутӑлса кайӗ, пирӗн питӗмӗр вара — сӗмлӗхрен те хурарах.

125. Светлее звезд воссияют лица тех, которые имели воздержание, а наши лица - чернее тьмы.

3 Езд 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

26. Ҫавӑ кун, Ҫӳлхуҫа Хӑй халӑхӗн суранӗсене ҫыхса янӑ чухне, унӑн суранлатнӑ вырӑнӗсене сипленӗ чухне, уйӑх ҫути хӗвел ҫутийӗ пекех пулӗ, хӗвел ҫути вара ҫичӗ хут ҫутӑрах, ҫичӗ кун хушшинчи ҫутӑ чухлех пулӗ.

26. И свет луны будет, как свет солнца, а свет солнца будет светлее всемеро, как свет семи дней, в тот день, когда Господь обвяжет рану народа Своего и исцелит нанесенные ему язвы.

Ис 30 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Вӑл пур чухне тӗнче те ҫутӑрах, сар хӗвел те ӑшӑрах пӑхать пек туйӑнать.

Когда она рядом, кажется, что и мир светлее, и солнце светит теплее.

Тивĕçлипе мухтанатăп // А. АНИСИМОВ. «Авангард», 2016, пуш, 4