Шырав

Шырав ĕçĕ:

иҫӗм сăмах пирĕн базăра пур.

иҫӗм (тĕпĕ: иҫӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӑнасене иҫӗм ҫырлипе слива ярса тунӑ эрех, пӗр самаях пысӑк турилкке ҫине хунӑ ҫӑкӑр лартса пачӗҫ.
Гостям поднесли варенуху с изюмом и сливами и на немалом блюде каравай.

I // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тата эсир, господа, хӑҫан та пулин шӑлан ҫырли ярса тунӑ груша квасне е иҫӗм ҫырлипе слива ярса тунӑ ханша ӗҫсе курнӑ-и?
Пили ли вы когда-либо, господа, грушевый квас с терновыми ягодами или варенуху с изюмом и сливами?

Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӗр сехет иртсен ҫеҫ иҫӗм ҫырли сатӗнче ӗҫлекенсем пӗлӗт ҫинчен вӗсем патне пӗчӗк самолет аннине курчӗҫ.
И только через добрый час работавшие на винограднике люди увидели, как с неба спускается к ним маленький самолетик.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пирӗн, турра шӗкӗр, пурте пур: чихирь те пӑрса юхтартӑмӑр, тӑварларӑмӑр та, пӗр виҫӗ пичке иҫӗм ҫырлине сутатпӑр, ӗҫме те юлать-ха.
Все у нас есть, слава Богу, и чихирю нажали, и насолили, и продадим бочки три винограду, и пить останется.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Салтаксем, арба тӗл пулсан, казачкӑсенчен виноград ыйтаҫҫӗ, вара казачка, вӑкӑрне чармасӑрах арба ҫине хӑпарса, пӗр ҫӗклем иҫӗм ҫырли илет те салтак арки ҫине тӑкать.
Солдаты, встречая арбу, просили у казачек винограда, и казачка, на ходу влезая на арбу, брала охапку винограда и сыпала ее в полу солдата.

XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Иҫӗм ҫырли пухма тухас умӗн Лукашка Оленин патне юланутпа пырса кӗчӗ.
Лукашка, перед уборкой винограда, верхом заехал к Оленину.

XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Чустапа сысна ашӗнчен тата иҫӗм ҫырлинчен.
Из теста с свининой и виноградом.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ аннене те хушӑп мӗн те пулин кирлӗ пулсан: каймак-и унта, иҫӗм ҫырли-и. Эхер те кордона пырас пулсан, эпӗ саншӑн тарҫӑ, — сунара-и, ҫырма леш енне-и, ӑҫта каяс тетӗн.
Я и матушке прикажу, коли чего нужно: каймаку или винограду. А коли на кордон придешь, я тебе слуга, на охоту, за реку ли, куда хочешь.

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Унта йӗплӗ хурлӑхан тата тискере тухнӑ иҫӗм ҫырли тӗмӗсем сырса илнӗ ишӗлчӗксем, сад пахчи юлашкисем, груша, лыча тата раина йывӑҫҫисем кӑна курӑнкалаҫҫӗ.
И теперь видны только густо заросшие старые городища, сады, груши, лычи и раины, переплетенные ежевичником и одичавшим виноградником.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пенсне тӑхӑннӑ тата мӑнкӑмӑллӑн пӑхкалать пулин те, пичӗ унӑн пӗрре те чаплӑ йышши марччӗ, пачах-ха, ӑна, куҫсем вырӑнне иҫӗм пӗрчисем чиксе хурса, чустаран васкаваррӑн йӑвалакаланӑ та хӑяккӑн тӑратса ҫех пӗҫеркеленӗ, тейӗн.
Несмотря на пенсне и на высокомерный взгляд, лицо у нее было простоватое и производило такое впечатление, как будто его наспех, боком, выпекли из теста, воткнув изюминки вместо глаз.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсене эпӗ ҫак утрав ҫине мӗнле лекни ҫинчен, мӗнле майпа хамӑн хуҫалӑха майлаштарса пыни ҫинчен иҫӗм ҫырли мӗнле пухни, риспа урпа мӗнле акни тата ҫӑкӑр пӗҫерме мӗнле вӗренни ҫинчен тӗплӗн каласа патӑм.
Я рассказал им подробно, как попал я на этот остров, как понемногу улучшил свое хозяйство, как собирал виноград, как сеял рис и ячмень, как научился печь хлеб.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Испанецпа старике иҫӗм ҫырли тата ҫӑкӑр ытлашшипех парса ятӑм, вал ҫимӗҫсем вӗсемшӗн те, кунта килекен хӑнасемшӗн те ҫителӗклехчӗ.
Я дал испанцу и старику обильные запасы изюма и хлеба, чтобы хватило для них и для наших будущих гостей.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпир пурте иҫӗм ҫырли ҫиме юрататпӑр.
Мы все очень любили изюм.

Ҫӑкӑрпа иҫӗм ҫырли — пирӗншӗн яланхи апат-ҫимӗҫ вырӑнӗнчеччӗ.
Наравне с хлебом изюм составлял наше основное питание.

Эпир иҫӗм ҫырли питӗ нумай пухса типӗтрӗмӗр.
Мы собрали и насушили изюм в огромном количестве.

Вӑл шыв ӗҫсе тата ҫӑкӑр ҫисе кӑшт вӑй илсен, эпӗ ун патне пытӑм та пӗр ывӑҫ иҫӗм ҫырли патӑм.
Когда он утолил жажду свежей водой и поел хлеба, я подошел к нему и дал ему горсть изюма.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эрнене пӗр пӗчӗк пашалу тата ик-виҫ сапака иҫӗм ҫырли патӑм.
Отдал Пятнице небольшую лепешку и две или три ветки изюма.

Ҫӗр хӑвӑлне ҫитсен, эпӗ ӑна ҫӑкӑр ҫитертӗм, пӗр ҫупкӑм иҫӗм ҫырли тата кӑшт шыв патӑм.
В гроте я дал ему хлеба, ветку изюма и немного воды.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ ҫӑкӑр тата кӑкшӑмпа ӗҫмелли шыв илтӗм, кунсӑр пуҫне тата пӗр кӗленче ром, пӗр карҫинкка иҫӗм ҫырли тата компас илтӗм.
Я взял хлеба, большой кувшин пресной воды, бутылку рома, корзину с изюмом и компас.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Иҫӗм ҫырли те нумай.
Винограду тоже было вдоволь.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика