Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑнчӗҫ (тĕпĕ: тытӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хутор хыҫӗнчи таптавра ҫеҫенхирте алтнӑ ҫӑла курчӗҫ те, шыв ӗҫме ирӗк ыйтса, конвой начальникне тархаслама тытӑнчӗҫ.

На выгоне за хутором, увидев степной колодец, стали упрашивать начальника конвоя, чтобы разрешил напиться.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав хушӑра площадьри повстанецсем канашлу мӗнпе пӗтессе кӗтмесӗр сердовецсен пӑшалӗсене пуҫтарма тытӑнчӗҫ.

А тем временем на площади повстанцы, не дожидаясь результатов совещания, уже приступили к энергичным действиям по разоружению сердобцев.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулеметпа шӑлтарса пӑхрӗҫ-ха вӗсем пире, анчах курчӗҫ те лектерме ҫуккине, — ма тесен лере вар хӳтӗлет, — хыҫран хӑвалама тытӑнчӗҫ.

Они было полосканули из пулемета, но только видют, что пулеметом им нас не посечь, затем что спасает нас балка, тогда они пошли в угон за нами.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлисем, лашисене йӑпӑр-япӑр ҫавӑрса, вӗсене Каргински хапхи умне ҫитсе чарӑннӑ тачанкӑсем ҫинчен икӗ пулеметпа хыҫран ҫунтарма тытӑнчӗҫ, хыпаланмасӑр станица урамӗсем тӑрӑх сапаланса кайрӗҫ.

По ним, лихо повернув лошадей, строчили два пулемета с тачанок, остановившихся на въезде в Каргинскую, по улицам медленно растекались красные.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗҫех тата Жмеринка патӗнче хупӑрласа илме тытӑнчӗҫ.

И вот неподалеку от Жмеринки нас окружают.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗвел пайӑркисен йӗплӗ шӑрчӗсем, ҫӑралнӑҫем ҫӑралса пырса, ӗнтӗ хӑйсен тараватлӑ ӑшшипе тирме те тытӑнчӗҫ.

Ости солнечных лучей стали ворсистей и уже покалывали теплом.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав самантрах хӗрлисем пулеметсемпе ҫунтарма тытӑнчӗҫ.

Сейчас же в красной цепи заработали пулеметы.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑшал сассисем ӗнтӗ янӑравлӑн та хыттӑн кӗрӗслетсе илтӗнме тытӑнчӗҫ.

Выстрелы гремели уже полнозвучно и веско.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хыҫран хӑваланӑ чух пеме тытӑнчӗҫ те — ӳкӗннӗччӗ кайманшӑн, халь ак каллех ӳкӗнместӗп.

Когда погнались, зачали стрелять — пожалел, что не ушел, а теперь опять не жалею.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫуран стройпа наступлени туса килекен тӑшмана юр витсе кайнӑ анкартисем хыҫӗнчен Вешенски полкӗн пулеметчикӗсем урӑм-сурӑм вӑйлӑ ҫунтарма тытӑнчӗҫ.

Из-за оснеженной кромки гуменных прясел вешенцы-пулеметчики встречали противника, наступавшего в пешем строю, шквальным огнем.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ноябрь варринче хӗрлисем наступлени тума тытӑнчӗҫ.

С середины ноября красные перешли в наступление.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан кӗҫех, ҫил юхӑмӗ хӑваланипеле, пӗлӗт катрамӗсем, хӑмӑр хӳсене такама йӗкӗлтенӗ пек питӗ аялтан сӗтӗрсе, ҫавракарах тӳписемпе сахӑр пек чӑлт шуррӑн курӑнса, хӑрушшӑн шума тытӑнчӗҫ.

Потом, гонимые ветром, грозно поплыли, раздражающе низко волоча бурые хвосты, сахарно белея округлыми вершинами.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑпах ҫакӑнта вара, хутортан виҫӗ ҫухрӑмри сӑрт тӗлӗнче, вӗсене казаксем хӑвалама тытӑнчӗҫ.

И вот тут-то, в трех верстах от хутора, на гребне догнали их казаки.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем те саланма тытӑнчӗҫ.

Начали расходиться и казаки.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сехӗрленӳллӗн иккӗленсе сӗрлеме тытӑнчӗҫ.

Поднялся недоуменный говор.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Подтелков ҫӗр каҫма чарӑнса тӑнӑ картишне, тачанка патне, командӑри казаксем пуҫтарӑнма тытӑнчӗҫ.

Вскоре во двор, где остановился Подтелков, к его тачанке стали стекаться казаки команды.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Стариксем, тарӑхса кайса, ятлаҫма тытӑнчӗҫ:

Старики негодовали, ругались:

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пурте мирлешсе ҫитнӗ хыҫҫӑн отряд командирне суйлама тытӑнчӗҫ.

После всеобщего замирения приступили к выборам отрядного.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Офицерсем, пӗр-пӗрне пыра-пыра ҫапӑнса, тӗрлӗ еннелле тарма тытӑнчӗҫ.

Офицеры, сталкиваясь, кинулись врассыпную.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чей ӗҫсе ларнӑ хушӑра Григорий, ӑнсӑртран тенӗ пек, кил хуҫи ҫине пӑхса илчӗ те унӑн куҫӗсем ҫиҫӗм вӑхӑтӗнчи евӗр хӑвӑрт-хӑвӑрт мӑчлатса хупӑннине асӑрхарӗ; куҫ хӑрпӑкӗсем ик еннелле сирӗлсе уҫӑлсан вара ҫав куҫсемех Григорий ҫине урӑхла — кӑмӑллӑн та ытараймасӑр тӗмселсе пӑхнӑ пек пӑхма тытӑнчӗҫ.

За чаем Григорий как-то случайно поднял на него взгляд, заметил, как резко, будто при молнии, моргнули у того глаза, — а когда приобнажили их ресницы, выражение было иное, ласковое и почти обожающее.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех