Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫкаласа (тĕпĕ: калаҫкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗнтӗ каҫсерен вӑл вӑрӑм кунчаллӑ шукӑль аттине унчченхи пек йӑл-тӑр-ялтӑр ҫуталиччен тӑрӑшса тасатма та, кашни кун хырӑнма та пӑрахрӗ, ҫапах та кӑштах калаҫкаласа ларма тата сыпкаласа илме хушӑран пӗрре тенӗ пек хӑйӗн эскадронӗнчи хутор казакӗсем патне ҫав-ҫавах кӗркелесе тухрӗ, анчах калаҫӑва-мӗне питех хутшӑнмарӗ.

По вечерам он уже не начищал с прежним старанием своих высоких щегольских сапог, перестал ежедневно бриться, впрочем, на квартиры к хуторянам, служившим в его эскадроне, изредка заходил, чтобы посидеть и выпить, но в разговорах оставался немногословным.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем пахча карти ҫывӑхӗнче хывӑнчӗҫ те таптаса лутӑрканӑ ҫемҫе курӑк ҫинче нумайччен калаҫкаласа ларчӗҫ.

Около огородов они разделись, долго сидели на мягкой, примятой ногами траве.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лешсем, лашисене атӑ кӗлисемпе тӗрткелесе, юнашар шапӑл-шапӑл калаҫкаласа пыраҫҫӗ.

Они ехали в ряд, поталкивая каблуками лошадей, оживленно разговаривая.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑшт аяккарахра тӑракан казаксем, ҫурма сасӑпа калаҫкаласа, чылайччен ӑна пӑхса ӑсатрӗҫ:

Стоявшие поодаль казаки провожали его долгими взглядами, вполголоса переговаривались:

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дружинниксем хӑйсемпе мӗнле пӑтӑрмах пулса иртнине пӗлнӗ те, янӑравлӑн калаҫкаласа окопсене таврӑнаҫҫӗ.

Дружинники выяснили происшедшее недоразумение и уже возвращались к окопам, громко переговариваясь.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑхнӑ хыҫҫӑн Вороньков вулӑс ҫыннисем ҫухӑрашса, калаҫкаласа инҫетрех тӑракан парша ҫинелле хыпаланса утнӑ, кашни харпӑр хӑй валли авантарах вырӑн йышӑнма тӑрӑшнӑ.

Миновав «начальство», вороньковцы с шумом и говором проходили на дальнюю баржу и спускались в «каюту», прозванную переселенцами ямой, потому что внутри баржи нет ни дверей, ни окон.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Григорий тепӗр ҫур сехете яхӑн ашшӗпе калаҫкаласа тӑчӗ, унтан лаши патне кайрӗ.

Григорий еще с полчаса проговорил с отцом, потом пошел к коню.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Туртисемпе тышлисене пӗлӗтелле каҫӑртса тӑракан кӳмесем хушшипе хуллен утса пынӑ чух вӑл ӳсер сасӑсене, ҫынсем пӗр-пӗринпе калаҫкаласа кулнине илтрӗ.

Медленно подвигаясь между повозками, мертво протянувшими к небу оглобли и дышла, услышал пьяные голоса, смех.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑшӗ-пӗрисем стройра ҫӳремелли учӗсене лавсем хыҫӗнчен кӑкарнӑ, хӑйсем, урапасем ҫине тӑсӑлса выртнӑ та, хӗрарӑмсемпе калаҫкаласа пыраҫҫӗ, вӗтӗр-шакӑр ачисене йӑпатаҫҫӗ.

Некоторые, привязав к повозкам строевых лошадей, лежали на арбах, переговариваясь с бабами, нянча детишек.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ну, ҫапла калаҫкаласа хырӑмсарлӑха пушатрӗ, лашинне ҫӑварлӑхне кӑларчӗ.

Ну, с тем ослобонил подпругу, коня разнуздал.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем хутор хӗрринчи картишне кӗрсе кайрӗҫ: пӗр-пӗринпе калаҫкаласа, учӗсене кил хушши варрине лартса хӑврнӑ ҫуна патне тӑратрӗҫ, апат хурса пачӗҫ.

Казаки расположились на базу крайней хаты, переговариваясь, поставили к брошенным посреди база саням лошадей, положили им корма.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеецсем хаваслӑн калаҫкаласа сывлӑх сунчӗҫ; патрон хутаҫҫисене, яппунсен сӑран патронташӗсене салтса хучӗҫ; шинелӗсене, ваткӑ пиншакӗсемпе ҫӗлӗкӗсене кравать ҫине купаларӗҫ.

Красноармейцы весело здоровались, снимали подсумки, кожаные японские патронташи, на кровать в кучу валили шинели, ватные теплушки, шапки.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫхи апат турӗҫ те, ӳрӗк-сӳрӗккӗн калаҫкаласа, ҫывӑрма хатӗрленчӗҫ кӑна, — картишӗнче сӑнчӑрти йытӑ, касмӑкран сике-сике талпӑнса, мӑй ҫыххи пӑвӑнтарнипе хӑрӑлтатса, хаяррӑн вӗрсе ячӗ.

Едва лишь поужинали и среди вялых разговоров стали собираться спать, на базу хрипато забрехал цепной кобель, кидаясь на привязи, хрипя от душившего ошейника.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем калаҫкаласа тата чӗлӗм чӗртсе хупахсем хушшине выртса пӗтнӗччӗ кӑна — разведкӑран таврӑнчӗҫ.

Только что казаки полегли в лопухах с разговорцами и куревом — вернулся разъезд.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кулкаласа, калаҫкаласа, Ключи хуторне ҫитсе кӗчӗҫ.

За смехом и разговорами въехали в хутор Ключи.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Салтаксем вӑрра хӗненӗ, Суворов вара ҫавӑнтах калаҫкаласа тӑнӑ:

Врезают солдаты воришке, а Суворов стоит рядом, приговаривает:

Патаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Хыҫалта ҫеҫ, ӳрӗк-сӳрӗккӗн фронтовиксем калаҫкаласа илеҫҫӗ.

Позади вяло переговаривались фронтовики.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем ҫапӑҫу хыҫҫӑн ҫаплах лӑпланса ҫитмен-ха: куҫӗсене ҫилӗллӗн йӑлкӑштарса пӑхаҫҫӗ, пӗр-пӗрин хушшинче ҫапӑҫу мӗнле иртни ҫинчен калаҫкаласа илеҫҫӗ.

Казаки еще не остыли от боя, разгоряченно и зло блестели глазами, перекидывались замечаниями о подробностях и исходе боя.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атаманец пӑртак калаҫкаласа ларчӗ те каяс умӗн ҫеҫ (Атамански полк офицерӗ пулнӑ Листницкий Григорий арӑмӗпе явӑҫса кайни ҫинчен илтнӗ вӑл, ҫавӑнпа та Листницкие ӑнсӑртран вокзалта тӗл пулнӑ хыҫҫӑн Григорие систерме юри ун патне килнӗ), сӑмах май тенӗ пек, каласа ячӗ:

Атаманец посидел немного и уже перед уходом сказал будто между делом, в то время как пришел исключительно из-за этого (он знал, что у Григория отбил бабу Листницкий, бывший офицер Атаманского полка, и, случайно увидев его на вокзале, зашел предупредить):

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑртак калаҫкаласа тӑнӑ хыҫҫӑн Иван Алексеевичпа Христоня, ваттисемпе сыв пуллашса, Митькӑна калинкке патне чӗнсе илчӗҫ.

Поговорив немного, Иван Алексеевич и Христоня попрощались, отозвали к калитке Митьку.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех