Шырав
Шырав ĕçĕ:
Катерина ӑна темле тӑрӑшса таптаса лӳчӗркенӗ пулин те, хунавӗ пӗтӗмпех пӗтмен пулнӑ иккен, ҫитӗнсе ҫитсе пуҫ кӑларнӑ та пиҫсе ҫитнӗ, йывӑр пучахӗсене аран йӑтса ларнӑ.
24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Тӑрӑшса ӗҫленӗ май вӗсем чӑм шыва ӳкрӗҫ, пурпӗрех пӗр-пӗрне парӑнасшӑн пулмарӗҫ.Майки у них потемнели от пота, но никто не хотел уступать друг другу.
20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Мухтамалла ӗҫленӗ, тӑрӑшса, — тет вара вӑл Апла-Капла Степа пирки.— Похвально работал, с прилежанием, — обычно говорил он про Степу Так-на-Так.
17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Феня тӑрӑшса, хӑвӑрттӑн ӗҫе тытӑнчӗ, Санька аран-аран пӳрнисене выляткалать, нимӗн те шарламасть, тырӑ купи ҫине кӑмӑлсӑр пӑха-пӑха илет.
12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Иртнӗ ҫура вӗсем хирте тухӑҫлӑ тырпул тӑвасшӑн тӑрӑшса ӗҫленӗ.
2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӗсем килӗсене таврӑнсан, ылтӑн тырӑ пуссине пӑхса, сирӗнпе пӗрлех савӑнӗҫ, тӑрӑшса ӗҫленӗшӗн сире чун-чӗререн тав тӑвӗҫ.
1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Итле-ха, Ольга, — терӗ Штольц, мӑйне Ольга ытамӗнчен кӑларма тӑрӑшса: — малтанах…— Послушай, Ольга, — сказал он, стараясь освободить шею от кольца ее рук, — прежде надо…
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Малтанлӑха пурнӑҫ вӑрттӑнлӑхне шыраса пӗлме тӑрӑшса асапланӗ, макӑрӗ, тертленӗ, кайран хӑнӑхӗ, самӑрланӗ, ҫийӗ, ҫывӑрӗ, тамсайланӗ…
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Пӗлетӗн-и-мӗн: ман… хырӑм выҫрӗ! — терӗ Ольга, кулса яма тӑрӑшса.— Знаешь что: я… проголодалась! — сказала она, стараясь засмеяться.
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Савнӑ Ольга Сергеевна! — хушса хучӗ кайран, хӑйӗн пысӑк савӑнӑҫне пусарма тӑрӑшса.— Милая Ольга… Сергеевна! — прибавил потом, сдержав восторг.
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ыйту мӗн пирки йывӑртарах, Штольц ун пирки мӗн тери тӑрӑшса ӑнлантарать, Ольга ҫав тери ун ҫине тинкеререх, нумайрах, ҫав тери ӑшшӑнрах та юратарах пӑхать.
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Обломов та кунта ҫавнашкалах, диван ҫинче хускалми ларнӑ хушӑрах, йӑлт курать; такам уншӑн тӑрӑшса ҫивӗччӗн чупкалать; ыран хӗвел тухмӗ, пӗлӗте тӑвӑл хуплӗ, тӗнче тӑрӑх тӑвӑллӑ ҫил тустарса ҫӳрӗ, ҫапах Обломов сӗтелӗ ҫинче яшка та шарккух та пулӗ, ҫапах унӑн кӗпе-йӗмӗ таса та ҫӗнӗ пулӗ, ҫапах стена ҫинче эрешмен картисем пулмӗҫ, — Обломов ҫакна кам тунине пӗлмӗ те, хӑйшӗн мӗн тӑвас килни ҫинчен те шутлама ӳркенӗ, анчах вӑл мӗне кӑмӑлланине Агафья Матвеевна сисӗ те сӑмси умнех илсе пырса парӗ, Захар пек чӑртмаххӑн мар, пылчӑклӑ алӑсемпе мар, хаваслӑн та йӑвашшӑн пӑхса, чӗререн парӑннӑ туйӑмпа кулкаласа, ҫара чавсаллӑ таса та шурӑ аллисемпе илсе пырса парӗ.
I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Миндаль тасатать-и е Обломов валли мӗн те пулин тӗвет-и — ҫав тери тӑрӑшса, мӗнпур вӑйран тасатнипе, тӳнипе йӗп-йӗпе тара ӳкет.
I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Ҫук, — пӳлчӗ Ольга, пуҫне ҫӗклесе, Обломов ҫине куҫҫулӗ витӗр пӑхма тӑрӑшса.— Нет, — перебила она, подняв голову и стараясь взглянуть на него сквозь слезы.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Манӑн чунӑм ҫеҫ ыратать, ҫав тери ыратать… — терӗ Ольга, сывлӑш ҫавӑрса илме тӑрӑшса.Мне так больно, так больно… — сказала она и остановилась, чтоб перевести дух.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Унӑн сӑнӗ шуралса кайнӑ, анчах куҫӗсем йӑлкӑшаҫҫӗ, тутине пӑчӑртаса тытнӑ, вӑл хӑйне хӑй лӑпкӑ тытма тӑрӑшса асапланни, вӑрттӑн пӑшӑрханни сӑн-сӑпатӗнченех курӑнать.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Ҫапах та ку мӑшкӑл: эпӗ парӑнмастӑпах! — терӗ вӑл хӑйне хӑй, ҫав мӗлкесене ҫывӑхрах пӗлме тӑрӑшса; хӑравҫӑ этем ҫапла куҫа курӑнакан мӗлкесем ҫине вӑрттӑн пӑхса илме хӑтланать те — чӗри сивӗнсе пынине те ал-урисем вӑйсӑрланнине ҫеҫ туять.
XVIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Пӗррехинче вӑл питӗ тӑрӑшса, ҫамки ҫине тар тухичченех виҫӗ кӗренке кофе авӑртрӗ.Он даже смолол ей однажды фунта три кофе с таким усердием, что у него лоб стал мокрый.
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Кил хуҫи арӑмӗ пӗрмай ӗҫлет, пӗрмай мӗн те пулин якатать, тӗвет, хырать; халь ӗнтӗ вӑл Обломов хӑйне уҫӑ алӑк витӗр курнине асӑрхасан та чӑрманса тӑмасть, тутӑрпа пӗркенмест, кулса илет те каллех тӑрӑшса тем тӗвет, якатать, пысӑк сӗтел ҫинче тем хырса тасатать.
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ирсӗр эпӗ халӗ, — хӑй аллипе ман куҫа хуплама тӑрӑшса, тархасласа пӑшӑлтатрӗ Олеся.Гадкая я теперь, — умоляюще шептала Олеся, стараясь своею ладонью закрыть мне глаза.
XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.