Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пусса (тĕпĕ: пус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Атту — пӗлетӗн… — терӗ Гаврик сархайнӑ, шалпар шӑлавар тӑхӑннӑ урисене матроссем пек пусса.

А то — знаешь… — сказал Гаврик, расставив по-матросски ноги в широких бобриковых штанах лилового, сиротского цвета.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑй Петя картузӗн сӑмсине хытӑ тытрӗ те, ҫур пит таран пусса лартрӗ.

Крепко взявшись за козырек Петиной фуражки, насунул ее Пете до половины лица.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑтӑртатакан курӑк ҫинче шултӑран ярса пусса, вӑл пӳрт патне пычӗ, алӑка хаяррӑн тытса уҫрӗ.

Крупно шагая по трескучему бурьяну, он подошел к хибарке и с остервенением дернул дверь.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик турӑш еннелле пӑхса куҫне хупрӗ, вара васкамасӑр, чӗпӗтме пуҫтарса тытнӑ пек пӳрнисене ҫамка, хырӑм, икӗ хулпуҫҫи ҫине вӑйпа пусса хӗрес хыврӗ.

Дедушка повернул лицо к чудотворцу, прикрыл глаза и медленно, размашисто перекрестился, с силой вдавливая сложенные щепоткой пальцы в лоб, в живот, в оба плеча.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӑйӑхлӑ ҫын Гаврика пусса выртрӗ.

Усатый навалился на Гаврика.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халиччен Родион ури нихӑҫан та ют ҫӗр ҫине пусса курман.

Никогда до тех пор не ступала нога Родиона на чужую землю.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик урисене тӗреклӗ пусса шӑппӑн: — Утма пултаратӑн-и? — терӗ.

Гаврик расставил ноги покрепче и прошептал: — Идти можете?

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл сӗвӗнсе пӗтнӗ сӑмсине, куҫҫульне ҫаннипе шӑлчӗ, икӗ пӳрнипе сӑмсине хӗстерсе тусан ҫине шӑнкарчӗ те, ҫӑмӑл корзинкине хулпуҫҫи ҫине ҫакса, пулӑҫсем пек хыттӑн пусса уттарчӗ.

Он вытер рукавом слезы, щипавшие облупленный носик, высморкался двумя пальцами в пыль, вскинул на плечо легкий садок и пошел прочь своей цепкой, черноморской походочкой.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача, хурланнипе, темиҫе хутчен пӗр ури ҫинчен тепӗр ури ҫине пусса, йӑвашшӑн кулса ячӗ.

Мальчик в тоске переступил с ноги на ногу и скромно улыбнулся.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Одессӑри пулӑҫсем пек тайкаланса урисене хыттӑн пусса, ҫӳлелле утса хӑпарать.

Побрел вверх валкой, цепкой походочкой одесского рыбака.

XI. Гаврик // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Капитан, пароход палубин икӗ енчи пӗчӗк кӗперӗсем тарӑх ҫӳресе, команда парать; матрос, пысӑк компасӑн йӗс хуранне пӑхса, штурвал урапине ҫавӑрать, хаш чухне вӑл хӑйне ҫара урипе те пусса пулӑшать.

Капитан отдавал команду, расхаживая поперек палубы — между двумя мостиками на крыльях парохода; в это время матрос на глазах у изумленных пассажиров смотрел в медный котел большого компаса и крутил колесо штурвала, изредка помогая себе босой ногой.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Рудольф Карловичпа Луиза Францевна, вӗсем ҫине пусса килекен тарҫӑран асӑрханса, каялла чакнӑ.

Рудольф Карлович и Луиза Францевна пятились от наступавшего на них батрака.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Вӑл ӗнтӗ, чӑн, тарӑн шухӑш, — терӗм ӑна, — чим-ха, асӑма килнӗ чух, алӑ пусса пар-ха ҫак хут ҫине.

— Да, это глубокая мысль, — сказал я. — Кстати, подпиши, пожалуйста, эту бумагу.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халатне ҫӗкленӗччӗ вӑл, хӑйӑрлӑ ҫырма тӗпне урипе сыхланса ҫеҫ пусса пыратчӗ; хулпуҫҫийӗнчен питшӑлли шуса анчӗ те, вӑл ӑна шыва ӳкичченех пит те меллӗн ярса тытрӗ.

Она шла, придерживая халатик, осторожно и с наслаждением пробуя ногою песчаное дно; полотенце скользнуло с плеча, и она ловко поймала его над самой водой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Суранӗ ҫине пусса тӑмалла, — мӑкӑртатрӗ вӑл, ман ҫине пӑхмасӑрах — Сирӗн таса сӑмса тутӑрӗ пур-и, Катя?

— Надо зажать, — не глядя на меня, пробормотал он, — У вас не найдётся чистого носового платка, Катя?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кофе ӗҫсе пӑчӑхрӑм эпӗ, кӗпеме хывма пуҫларӑм та, ыйхӑ пусса килчӗ, куҫӑм умне чи юлашкинчен мӗн курни вара — сарлака шап-шурӑ пит-куҫ, ӑна эпӗ ан курӑн тесе тӗлӗкӗмре те аллӑмпа нимӗн тӑвайми сулкаларӑм.

Мне стало жарко от кофе, я начала снимать платье, запуталась, и последнее, что ещё прошло перед глазами, было большое белое лицо, от которого я беспомощно отмахнулась во сне.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑна ҫителӗклӗ таранах пичетсем пусса ҫирӗплетнӗ хамӑн пропуска кӑтартрӑм.

Я показала ему пропуск со всеми нужными печатями.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Амед турткаланса тӑмарӗ, вӑл ман ҫине пӑхса илчӗ те ҫӗлӗкне ӗнси ҫине пусса лартрӗ, унтан, аллисене ҫунатлантарса, пӳрнисене вылянтарса, вагон тӑрӑх вӗҫме пуҫларӗ.

Амед взглянул на меня, надел шапку на затылок и, вскинув пальцы, поводя ими в воздухе, пошел, поплыл по вагону.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тир ҫӗлӗкне ӗнсе ҫине пусса лартнӑ.

Меховая шапка была сдвинута на затылок.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ хам умра хуп-хура тӗтӗм йӑсӑрланса пынине, ун витӗр штыксем, хӗҫсем ҫиҫнине куратӑп, хам эп — доломан тӑхӑннӑ, кивера чалӑшла пусса лартнӑ — ҫил ҫунатлӑ утпа вӗҫтеретӗп.

И я увидела перед собой, как клубится черный дым и как сверкают в нем молнии штыков и я — в доломане, кивер набекрень — мчусь на горячем коне.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех