Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫутисем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унта-кунта йывӑҫ пӳртсенче хӑй ҫутисем чӳречесене тӗксӗммӗн ҫутатнӑ.
Кое-где в деревянных низеньких домишках были тускло освещены окна.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Унта та кунта вут ҫутисем йӑлтлатса илеҫҫӗ.
Засверкали огоньки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Таҫта малта, инҫетре, хула ҫутисем мӗлтлетеҫҫӗ…
Где-то далеко впереди тускло мелькают огни города…

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫак тинӗс пек вут ҫутисем хушшинче, инҫетре, Матвейӗн ҫивӗч куҫӗсем вутлӑ ҫаврака диадемӑна тата «Ирӗклӗх» ҫутине аран-аран уйӑрса илнӗ.
И среди всего этого моря огня, вдалеке, острые глаза Матвея едва различили круглую огненную диадему и факел «Свободы».

XX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Леререхре пин-пин ҫутӑсем шыв ҫинче ҫӑлтӑрсем пек йӑлтӑртатса тӑнӑ, вӗсем Нью-Джерси ҫутисем пуҫланнӑ ҫӗреллех тӑсӑлса кайнӑ пулнӑ.
И дальше тысячи огней, как звезды, висели над водой, уходя вдаль, туда, где новые огни горели в Нью-Джерси.

Ҫав канатсем витӗр тинӗс аврипе пӗр пек курӑнакан юханшыва, вӑл вӗҫӗ-хӗррисӗр йӑлтӑртатса выртнӑ пирки, уйӑрса илме те питӗ хӗн пулнӑ, унта пӑрахут ҫутисем пӗрре ҫухалнӑ, унтан каллех курӑнма пуҫланӑ.
Из-за них едва можно было разглядеть реку, сливавшуюся с заливом в одно серебристое сияние, в котором утопали и из которого виднелись опять огни пароходов.

Акӑ синагог ҫутӑсемпе йӑлтӑртатма пуҫларӗ, лаҫ чӳречисенчен сарӑ ҫурта ҫутисем курӑнчӗҫ, еврейсем мӑнаҫлӑн килӗсене саланаҫҫӗ, урамсенче ура сассисем, калаҫнисем шӑпланаҫҫӗ, ун вырӑнне, кашни кантӑкранах вара кил хуҫи пӗтӗм ҫемйи вырнаҫса ларнӑ сӗтел ҫинчи ҫимӗҫе пилленине курма пулать.
Вот засветилась огнями синагога, зажглись желтые свечи в окнах лачуг, евреи степенно идут по домам, смолкает на улицах говор и топот шагов, а зато в каждое окно можно видеть, как хозяин дома благословляет стол, окруженный семьей.

IX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Унӑн тумламӗсем хулӑн куҫ хупанкисем айӗнчен пӗчӗк вут ҫутисем пек йӑлкӑшрӗҫ.
Они, точно огоньки, светились из-под его толстых век.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Малта, йывӑҫсен хушшинче, вӑл пурӑнакан ялӑн хӑй ҫутисем курӑнса кайрӗҫ; унта мӗнпурӗ те пысӑках мар вунӑ дачӑ кӑна.
Впереди, между деревьями, замелькали огни деревеньки, в которой он жил; она вся состояла из десятка небольших дач.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах малта пушар ҫутисем курӑнаҫҫӗ, тупӑсем ухлатаҫҫӗ, чӳречесем чанкӑртатса ҫӗмрӗлни, ҫурт стенисем кӗмсӗртетсе йӑтӑна-йӑтӑна анни илтӗнет.
Но где-то впереди виднелись зарева пожаров, ухали выстрелы, было слышно, как летели стекла и падали стены домов.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Е унта, е кунта кӗсьене чиксе ҫӳремелли хунар ҫутисем вӗлтлетеҫҫӗ.
То там, то здесь мелькал свет карманных фонариков.

Прожектор ҫутисем каллех пирӗн ҫурт тӑрринче темӗн хыпашлаҫҫӗ.
Лучи прожекторов вновь рыщут над нашей крышей.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Инҫетре тӳпе хӗрлӗ хӑмач пек вылянать, унта ҫаплах прожекторсен ҫутисем тем шыраҫҫӗ.
Небо вдали полыхало зарницами, там все еще бегали лучи прожекторов.

Прожекторсен ҫутисем ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ ҫӗрелле куҫрӗҫ.
Лучи прожекторов сдвинулись куда-то к горизонту.

Мускав тӳпине прожекторсен ҫутисем ярӑмӑн-ярӑмӑн хыпашлаҫҫӗ.
Над Москвой рыскали лучи прожекторов.

Кунта вӗсен килес кунӑн пирвайхи ҫутисем Ваихити-Рэндж тӑрнашкисем ҫинче палӑрма пуҫличченех лармалла.
Они должны были оставаться там до тех пор, пока вершины Ваихити-Рэндж не озарятся первыми лучами солнца.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пире Оклендӑн ҫутисем вӑтӑр ултӑ сехет каярахах курӑнмаллаччӗ.
Ещё тридцать шесть часов тому назад мы должны были увидеть огни Окленда.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Павел, хула ҫутисем ҫинчен куҫне илсе, аялалла ана пуҫларӗ.
Павел, оторвав взгляд от огней города, стал спускаться с лестницы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫавӑнпа та ӗнтӗ хӗвелӗн ҫутисем ҫулҫӑсен хушшипе жалюзӑн ҫӗкленӗ али витӗр тухнӑ пек тухаҫҫӗ.
Поэтому-то солнечные лучи и проскальзывают сквозь листву, как сквозь поднятую решётку жалюзи.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗлмерӗ, мӗскӗн, ҫулран пӑрӑнса аякран аякка кайса пынине те, ял ҫутисем пачах курӑнми пулнине те.
Куҫарса пулӑш

Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика