Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

парсамӑр (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Мӗнле те пулин ут парсамӑр мана сирӗн йӑваран тухса кайма!»

— Дайте ж мне какого-нибудь коня, выбраться из гнезда вашего!

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ну, ну, каласа парсамӑр!..»

А нуте, нуте!.. —

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Сталин юлташ, мана ларма ирӗк парсамӑр, — терӗ вӑл, типшӗм пӳрнисемпе кровать хыҫӗнчен тытса.

— Товарищ Сталин, разрешите мне сесть, — сказал он, держась сухими пальцами за спинку кровати.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Арӑмӗ, калама ирӗк парсамӑр, тӗне кӗмен еврейпе ҫӳреме тытӑннӑ.

С некрещеным, с евреем, с позволенья сказать, свела шашни.

I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Кӗрсе тухма ирӗк парсамӑр!

— Разрешите зайти?

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Лашана, тархасшӑн, парсамӑр, — тет Ванюш, ҫак хӑйшӗн ҫӗнӗ пулнӑ йӗрке ӑна аптратать пулас та, анчах вӑл хӑйӗн шӑпине пӑхӑнать.

— Лошадь-то пожалуйте, — сказал Ванюша, видимо озадаченный новым для него порядком, но покоряясь своей судьбе.

X // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ирӗк парсамӑр, господасем… пӗрле компани тумашкӑн.

— Позвольте, господа… разделить компанию.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ирӗк парсамӑр! — сасартӑк хӗрӳленсе кайрӗ Николаев.

— Позвольте! — вдруг загорячился Николаев.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

А ыйт сиртен… ну, ак, ирӗк парсамӑр, мӗнлерех ҫак маттурӑн хушамачӗ?

А спроси у вас… да вот, позвольте, как этого молодчика фамилия?

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫапла тума сӑмах парсамӑр мана.

Обещайте мне это.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ирӗк парсамӑр, господасем, чаплӑ фокус кӑтартатӑп акӑ сире эпӗ! — кӑшкӑрса ячӗ сасартӑк Тальман.

— Позвольте-ка, господа, вот я вам покажу замечательный фокус! — закричал вдруг Тальман.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Акӑ сире, ирӗк парсамӑр

— Вот, позвольте вам…

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӗрӳллӗн ытакласа лартмашкӑн ирӗк парсамӑр!

Позвольте заключить в пылкие объятия!

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Анчах та сирӗн благородие пӗлтерме ирӗк парсамӑр — хӑй тӗллӗн кӗрӗшни ҫак ҫаплах ӑслӑланма пӑхать.

— Только дозвольте вашему благородию доложить — все этот вольный определяющий умствуют.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах та пӗлтермешкӗн ирӗк парсамӑр: майӗ ҫуккӑ унпала ниепле те!

Только позвольте вам доложить: никакой с им возможности нет.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ҫук, ҫук, господасем… ирӗк парсамӑр, ак эпӗ каласа паратӑп сире! — кӑшкӑрашрӗ Арчаковский.

— Нет, нет, господа… позвольте, вот я вам расскажу! — кричал Арчаковский.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ал-лӑра парсамӑр.

— Ваш-шу руку.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ирӗк парсамӑр, капитан господин, эпӗ кӗскен ҫеҫ.

— Позвольте, господин капитан, я вкратце.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Пӑрҫа патшашӑн мӗскер пулнине каласа парсамӑр тата мӗн те пулин.

— Расскажете еще что-нибудь, что было за царя Гороха.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Аллӑра парсамӑр.

Куҫарса пулӑш

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех