Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Авӑ, тӳпере тӑрисем мӗн тери янӑравлӑн, мӗн тери хӗпӗртесе юрӑ шӑрантараҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

XVIII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

— Мӗн хуйхӑрса ларатӑн, Павӑл? — янӑравлӑн чӗнчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

I сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Ҫавӑн ҫинчен ирхине Укахви инке выльӑх-чӗрлӗхне кӗтӗве яма тухнӑ ял-йыша радио дикторӗ пекех янӑравлӑн каласа кӑтартрӗ:

Куҫарса пулӑш

6 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Тепӗр самантран вӑл лӑпкӑн, анчах питӗ янӑравлӑн, тунсӑхлӑрах та ҫепӗҫ юрӑ пуҫлать, дирижер ҫавӑн пекех ҫепӗҫ те юхӑмлӑн суллать…

Куҫарса пулӑш

II. // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 3–36 с.

Хуҫи ҫывӑха пырса тӑнине туйса, лаши, пуҫне кунтӑк ӑшӗнчен кӑларса, янӑравлӑн кӗҫенсе ячӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Кӗҫех пысӑк вырӑсла хапха каллех кӗриклетсе уҫӑлчӗ, картишне умлӑн-хыҫлӑнах урхамах пек тӗреклӗ, пӗри тепринчен хӳхӗм тӑватӑ ут пуҫӗсене ухкаласа, янӑравлӑн кӗҫенкелесе килсе кӗчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӗҫке-ҫикӗ мыскари // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Ҫӳллӗ хыҫлӑ ҫуна ҫӑмӑллӑн тапранчӗ, шӑнкӑрав сасси янӑравлӑн илтӗнсе юлчӗ…

Куҫарса пулӑш

Шкула Иван Яковлевич килсе кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Урам кукӑрне ҫитсен ҫеҫ шӑпланнӑ урамра уйрӑмӑнах янӑравлӑн вылянакан купӑс сасси ҫывӑрса кайнӑ ҫынсене те чылайӑшне вӑратса хаварчӗ.

Куҫарса пулӑш

VI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Вӑл чӑн-чӑн ӳпкев те, хӑйӗн тӗлӗшпе уйрӑм кӑсӑклав та кӗтмест, ҫавӑнпа та Ева янӑравлӑн та хыпаланса калаҫма пуҫласан тӳрех сис-чӳленчӗ:

Он не ждал ни искренних сожалений, ни особого интереса к себе, а потому сразу насторожился, когда Ева громко и поспешно сказала:

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Манӑн хуравӑм уншӑн питех те киленӗҫлӗн илтӗнчӗ ахӑр, мӗншӗн тесен вӑл чӑнласах тата янӑравлӑн ахӑлтатса кулма пуҫларӗ.

Должно быть, мой ответ был для нее очень забавен, так как теперь она уже искренно и звонко расхохоталась.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ лаша чӗрнисем янӑравлӑн та ҫирӗппӗн чӑнклатнине, ҫулҫӑсем пиҫҫӗн ҫатӑртатнине, кайӑк таса та харсӑр сасӑпа кӑшкӑрнине илтетӗп.

Я слышал, что копыто стучит звонко и крепко, что ветви трещат упруго, что птица кричит чистым, задорным голосом.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Чулсенчен янӑравлӑн ҫапӑна-ҫапӑна, татӑкӑн-татӑкӑн чӑнклата-чӑнклата е пуҫ ҫийӗн шӑхӑра-шӑхӑра вӗҫсе — пульӑсем вилӗм пирки аса илтереҫҫӗ, анчах вӗсен хивре ҫак хӑрушлӑхӗнче эпӗ ҫапла тилӗрӳллӗн, хаяррӑн тӗрӗсленекен ӑраскалӑм умӗнче тӗлӗнмеллерех киленӳ тата кӑштах хӑпартлану туятӑп.

Пули, разбиваясь о камни звонкими, отрывистыми ударами или свистя над головой, напоминали о смерти, но в жестокой жуткости их я ловил звуки очарования и немого восторга перед лицом судьбы, подвергнутой столь гневному испытанию.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Пурнӑҫран тӑпӑлтарса кӑларнӑскерсем, — вӗсем кашни утӑмсерен янӑравлӑн чӑнкӑртатакан сӑнчӑрлӑччӗ, тӗнче тулашӗнчи пӗлтерӗшсӗр ӗҫ патне танккатчӗҫ.

Вырванные из жизни, в цепях, глухо звеневших при каждом шаге, шли они, вне мира, к бессмысленному труду.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Хӑлхисенче сывлӑш шӑхӑрать, ыткӑнса-ӑнтӑлса пынӑран ӳчӗ нӑйкӑшать-сурать, мӗн пурри пӗтӗмпех — сывлӑш ҫитменнипе антӑха-антӑха, чӑнкӑ ҫӗртен шыва сикнӗ хыҫҫӑн хӑлхара шав кӗрленӗн янӑравлӑн — хусканусӑрлӑхне ҫухатрӗ те унпа пӗрле ҫӗмрен пек вирхӗнсе чупма тытӑнчӗ.

В ушах засвистел воздух, от быстрых движений разом заныло тело, все потеряло неподвижность и стремглав бросилось бежать вместе с ним, задыхающееся, оглушительно звонкое, как вода в ушах человека, нырнувшего с высоты.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Стомадор янӑравлӑн, кӑштах хӑрӑлтатса, сӑмахсене тупа тунӑн вӗҫлесе калаҫать, вӗсене пӑтраштармасть.

Стомадор говорил громко, чуть хрипловато, договаривая фразу до конца, как заклятие, и не путал слов.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ҫавӑнпа… — пуҫларӗ Сногден, халӗ унӑн сасси малтанхи пекех, сӑмахӗсем янӑравлӑн, хӑвӑрттӑн тата витӗмлӗн илтӗнеҫҫӗ, — сирӗн аҫӑр хатӗрленсе ҫитнӗ.

— Поэтому, — начал Сногден, овладевая прежним тоном, уже начавшим звучать в быстрых, внушительных словах его, — ваш отец подготовлен.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӑшал вуллине ҫӳлелле тытса Энниок икӗ кӗпҫинчен те печӗ; икӗ хутчен янӑравлӑн шартлатрӗ — уҫӑмсӑр ахрӑма куҫса сасӑ вӑрманта ҫухалчӗ.

Подняв дуло вверх, Энниок разрядил оба ствола; гулкий треск повторился дважды и смутным отголоском пропал в лесу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл тӗмсен йӗпе сӗмлӗхнелле вунӑ утӑм пек чупса кайрӗ те чарӑнчӗ; мӗн пулса иртнине пӗтӗм чун-чӗрипе итлет: йытӑ тилӗрсе вӗрет; пенӗ сасӑ, тепре, тата тепре… икӗ ҫын кӑшкӑрашать; Гелли чӗри хӗрсе кайса ӗҫлекен ҫӗвӗ машини евӗр шаккать; вырӑнтан вырӑна хӑвӑрттӑн куҫа-куҫа, авкаланса-хуҫкаланса мӗлкесем ҫурма уҫӑ алӑк еннелле ыткӑнаҫҫӗ; темиҫе ҫеккунтран чӳрече кантӑкӗ тулалла янӑравлӑн тухса сирпӗнчӗ те — тавралӑх иккӗленӳсӗр, анчах ҫак самантшӑн тӗлӗнмелле шӑплӑха путрӗ.

Она отбежала шагов десять в мокрую тьму кустов и остановилась, слушая всем своим существом: неистовый лай, выстрел, второй, третий; два крика; сердце Гелли стучало, как швейная машина в полном ходу; в полуоткрытую дверь выбрасывались тени, быстро меняющие место и очертания; спустя несколько секунд звонко вылетело наружу оконное стекло и наступила несомненная, но удивительная в такой момент тишина.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Кун пирки эпӗ калаҫмастӑп та, — янӑравлӑн хуравларӗ Гелли, — эпӗ кунашкал япаласене хак параймастӑп.

— Об этом я говорить не буду, — звонко сказала Гелли, — я не судья в этом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Епле тӗлӗнмелле ир! — терӗ янӑравлӑн.

Она громко сказала: — Какое дивное утро!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.