Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эпе сăмах пирĕн базăра пур.
эпе (тĕпĕ: эпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман шутпа, халӗ запискӑна хӑйне ҫунтарса яма та юрать, вара эпе хама мӗн хушнине туса пӗтеретӗп ӗнтӗ.

А теперь, я полагаю, уже можно сжечь оригинал, и тогда мое поручение будет кончено.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпе унран вӑтанаттӑм: вӑл кӗрет те курах каять, мӗн ӗнтӗ вара?

А его я совестилась: ну, как он зайдет да увидит.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Акӑ вӑл мана: «сирӗн кӗлетке ҫине пӑхсан, эпе мӗн курнине пӗлетӗр-и эсир: ӗҫме юрамасть сирӗн; ӗҫнине пула кӑкӑр та кӑштах пӗтмен вӗт сирӗн. Пӑхам-ха эпӗ сире» — терӗ.

Вот он и говорит: «А знаете, что я по вашему сложению вижу: что вам вредно пить; у вас от этого чуть ли грудь-то уж не расстроена. Дайте-ка я вас осмотрю».

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫак сӑмахсене илтнӗ хыҫҫӑн Марья Алексевна: «Эпе ӑна, путсӗре, ылханатӑп!» тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Марья Алексевна на этом слове закричала: «Я прокляну ее, негодницу!»

XXIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпе халӗ сирӗн умма лартакан ыйту ытларах хӗрарӑмсене тивет.

Вопрос, который сейчас поставлю перед вами, больше касается женщин.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах кунта эпӗ йӑнӑш каларӑм, эпе сулахай, малти, пӗр сӑмахпа каласан, сулахай урине кутӑн пӑрса лартрӗҫ, тесшӗнччӗ, вӑл вара ҫаплах, кутӑн утсах кайрӗ, тахӑш еннелле утать хӑй — ниепле те ӑнланмастӑн.

Но я тут ошибку понес, я хотел сказать: левую, переднюю, словом, левую ногу вывернули напрочь, так и пошел он задом наперед, и не поймешь, в какую сторону он шагает.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпе ӑна хирӗҫ ҫапла калатӑп: «Ытларах эсӗ кая юлнӑ, Сӗмушка, мӗншӗн тесен эпӗ санран хӗрӗх ҫул маларах ҫуралнӑ, ку тӗлӗшпе эсӗ кая юлнӑ», тетӗп.

Я ему и говорю на это: «Скорее всего ты отсталый, Семушка, потому что я на сорок лет раньше тебя родился, а ты тут приотстал».

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпе кайса пытанатӑп, Давыдов юлташ.

— Я схоронюсь, товарищ Давыдов.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анне чупса пырса пӑхать, эпе ҫӗрте, йытӑ ҫурипе юнашар, кӳме урапа лартакан лупас патӗнче урасемпе тапкаланса выртатӑп иккен…

Мать прибежала, а я рядом со щенком лежу возле каретника на земле и ногами сучу…

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унӑн лӑпкӑ та витӗр куҫӗсем мӗнле пӑхнине каласа пама май ҫук, — эпе ҫав тӗлӗнмелле этемӗнни евӗрлӗ мар куҫсене хирӗҫ аран ҫеҫ пӑхатӑп.

Неописуемо выражение его глаз — внимательных и спокойных, — я с трудом выносил этот странный, нечеловечий взгляд.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Эпе ӑна хӳме ҫумне сӗвентерсе тӑратрӑм та хӑй ӑҫта пурӑннине ыйтрӑм.

Приставив ее к забору, я спросил — где она живет.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

— Ҫын калаҫтармасан, чулсем — чӗлхесӗр, — ан тив ман ҫинчен тусем калаҫчӑр, эпе ҫавна илтесшӗн!

— Камни — немы, если человек не заставит их говорить, — пусть горы заговорят обо мне, вот чего я хочу!

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Эпе ҫывӑхри тӗмсем хыҫнелле пӑрӑнтӑм.

Отошел недалеко в кусты.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Эпе тӳрех кунта, сан патна…

— А я прямо сюда, к тебе…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Иккӗн пулсан, эпе кирек ӑҫта та хатӗр, тӗнче хӗррине те…

— Да вдвоем я куда угодно, хоть на край света…

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ санӑн ӑна хӑвӑн ҫур пурнӑҫна парас пулать; ун ячӗпе вексель ҫырса пар: эсӗ халь ӳсӗр мар, тӑнлӑ, пар, тетӗп сана, унсӑр эпе каймастӑп…

Ты должен теперь отдать ему половину состояния; давай вексель на его имя; ты теперь не пьян, в своем уме, давай, говорю тебе, я без того не выйду…

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпе сирӗнпе мӗн пулса иртнине те, мӗн пулассине те каларӑм, Ольга Сергеевна, — каласа пӗтерчӗ Штольц.

— Я вам сказал, что с вами было и даже что будет, Ольга Сергевна, — заключил он.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпе чунӑма хытаратӑп, — терӗ вӑл юлашкинчен.

— Я собираюсь с духом, — сказала она наконец.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мана юрататӑн пулсан, ан асаплантар мана, ан асӑн ун ҫинчен: эпе ӑна тахҫанах хӑй йӑнӑшнине кӑтартрӑм, вӑл ӗненесшӗн пулмарӗ… чӑнах, эпӗ ытла айӑплах мар…

Если ты любишь меня, не мучь, не поминай о ней: я давно указывал ей ошибку, она не хотела верить… право, я не очень виноват…

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Апла пирӗн уйрӑлма вӑхӑт, — терӗ Ольга, — унсӑрӑн сана та курма пултараҫҫӗ, эпе пӑлханса ӳкнине те сисӗҫ.

— Так нам пора расстаться, — решила она, — пока не застали тебя и не видали, как я расстроена!

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех