Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑршласа (тĕпĕ: шӑршла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Витязь хуйха ӳкрӗ, унталла та кунталла шӑршласа пӑхрӗ.

Витязь приуныл, потерянно тыкался то в одну, то в другую сторону.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Витязь вӗсен хушшинче пӗртен-пӗр шӑрша, чикӗ урлӑ каҫнӑ ҫынсен шӑршине, уйӑрса илет, ӑна вӑл служба йӑрӑмӗ ҫинчех шӑршласа пӑхнӑ.

Витязь различал среди них тот единственный запах следов нарушителей, который учуял на исходном рубеже.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Йытӑ пӗлекен шӑршӑсен ҫӗр пайӗнчен пӗр пайне те этем шӑршласа пӗлме пултараймасть.

Человек не улавливает и сотой доли того, что доступно собаке.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Каҫ сӗм тӗттӗм пулни уншӑн ниме те пӗлтермест: вӑл тӑшмана тӗтре сӗмлӗхӗ витӗрех шӑршласа тупма пултарать.

Для него не имело ровно никакого значения то обстоятельство, что ночь была непроглядная: он был способен учуять нарушителя и сквозь толщу тумана.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Эсӗ шӑршласа пӑх, мӗнешкел шӑршӑ кӗрет! — тесе кӑшкӑратӑп ӑна хирӗҫ.

— Да ты понюхай, как пахнет! — кричу я.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫук, эпӗ шӑршласа пӗлеймерӗм-ха.

— Нет еще, не разнюхал.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Очер какая шӑршласа пӑхрӗ, анчах ҫимерӗ.

Очер обнюхал мясо, но есть не стал.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой ҫак вырӑнта икерчӗсен тутлӑ шӑршине шӑршласа мӗн чухлӗ ларнине те пӗлмерӗ.

Чочой не знал, как долго сидел он на одном месте, с жадностью вдыхая вкусный запах оладий.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗлетӗн вӗт колхоз мулӗ-пуянлӑхӗ ҫывӑхӗнчеҫӗрле шӑршласа ҫӳремелле марине.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл, Ильсеяр йӗрӗсене шӑршласа, малалла шуса кайрӗ, анчах чӗреслетсе ҫунӑ ҫумӑр шывӗ йӗр шӑршине юхтарса кайнӑ, вара унӑн ирӗксӗрех каялла таврӑнма тиврӗ.

Он пополз вперед, принюхиваясь к следам Ильсеяр, но следы смыло ливнем, и ему пришлось повернуть обратно.

IX // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеярӑн сивӗ, тӗксӗм тӗрмерен, унӑн чее, ултавҫӑ начальникӗнчен, кичем хулан урамӗсем тӑрӑх шӑршласа ҫӳрекен утлӑ казаксенчен аяккарах та аяккарах каяс килет.

Она хочет скорей уйти от холодной, мрачной тюрьмы с ее коварным начальником, от конных казаков, рыскающих по улицам неприютного города.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Пистолет пуҫне ҫӗклерӗ те сывлӑша шӑршласа пӑхрӗ.

Пистолет поднял голову и нюхнул воздух.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Исправник шӗвӗр пӳрнине сӑмси тӗлне ҫӗклерӗ, ун ҫине пӑхса илчӗ, темшӗн шӑршласа пӑхрӗ те, ҫамкине кӑмӑлсӑррӑн пӗрӗнтерчӗ.

Исправник поднял к носу указательный палец, посмотрел на него, понюхал зачем-то и недовольно наморщил лоб.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ватӑлас ҫулсенче вӑл шӑннипе тата пилӗкӗ ыратнипе аптракан, эрех ӗҫсе тата табак шӑршласа ҫеҫ савӑнакан йӑваш, лӑпкӑ тискер кайӑк пулса тӑнӑ; эрехпе табакне ӑна кӳршӗри лавкка хуҫи унӑн лавкки умӗнчи урама шӑлнӑшӑн парса тӑнӑ.

К старости он сделался кротким, тихим зверем, страдавшим от холода и от боли в пояснице, веселившимся от сивухи и нюхательного табаку, который ему поставлял соседний лавочник за то, чтоб он мел улицу перед лавочкой.

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

«Мӗн шӑршласа пӗлнӗ-ха вӑл? — шухӑшланӑ Филипп, — папӑна вӑл мӗн каласа парӗ?»

«Что он пронюхал? — думал Филипп, — Что он расскажет папе?»

Саккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӗсем кӗҫ-вӗҫ Ленина шӑршласа тупма пултарнӑ.

Вот-вот выследят Ленина.

Каллех ют ҫӗрте // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Бельги полицийӗ ахаль ларман иккен, кунта пуҫтарӑннӑ вырӑс революционерӗсене шӑршласа тупнӑ та, вӗсене сыхлама тесе, темӗн чухлӗ шпик янӑ.

Оказывается, бельгийская полиция распознала, что съехались русские революционеры, целую толпу шпиков подослала следить.

Большевиксем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Мюнхенри полици «Искрӑна» шӑршласа тупсан, ирӗксӗрех вӗсен унта куҫма тивнӗ.

Мюнхенская полиция пронюхала про «Искру», пришлось уезжать.

Большевиксем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Саша кружкине тытнӑ кӑначчӗ, куҫне хӗссе шӑршласа пӑхрӗ, унтан тӗлӗннӗ пек куҫне чарса пӑхрӗ: Лелюков ун кружкине аллинчен ярса тытрӗ те илсе лартрӗ.

Саша взял кружку, зажмурившись, понюхал и удивленно открыл глаза: Лелюков отнял кружку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ерипен, рельсӑсене шӑршласа пынӑ пек, бронепоезд шуса пырать.

Медленно, будто обнюхивая рельсы, ползет бронепоезд.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех