Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чула сăмах пирĕн базăра пур.
чула (тĕпĕ: чула) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шыв тӗпӗнчи чула пурпӗрех кӑлармалла пулать унӑн.

Но камень остался за ним.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Атте, сана суйса панӑ ку чула.

Тебе, папа, подсунули ненастоящий камень.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл сав чула нимрен те хакла хурать, ҫавӑнпа та ӑна тӗкӗнмелле мар тесе пире темиҫе хут та асӑрхаттарнӑ.

Отец очень ценит этот камень и строго-настрого запретил нам к нему прикасаться.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Чула кам кӑларса кайнӑ тата?

— А камень кто вытащил?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Сеткӑри чула кам кӑларса кайнӑ-ши?

А кто же тогда вытащил камень из сетки?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Васкама юратсах кайман ҫын, бетон хатӗрлекен Петрыгин, участока ремесленнӑй училищӗрен вӗренсе тухнӑ ачасен ушкӑнӗпе килнӗскер, автомашинӑсемпе тиесе пынӑ цемент пичкисене, чула, хӑйӑра йышӑнса тӑрать.

Степенный и неторопливый в движениях бетонщик Петрыгин, приехавший на участок с большим выводком учеников-юношей из ремесленного училища, принимал подвозимые на автомашинах бочки с цементом, бутовый камень и песок.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Аслӑ Артамонов, аллипе сулса, картишне тухрӗ, унта ҫӗр ҫине сарнӑ чула хӗвел ҫав тери хӗртсе янӑ-мӗн, унӑн ӑшши бархатран ҫӗленӗ ҫемҫе атӑ патуши витӗрех ҫапнӑ.

Артамонов старший, махнув рукою, пошёл на двор, там солнце до того накалило булыжник, что тепло его проникало сквозь мягкие подошвы бархатных сапогов.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Эпӗ кунта… кашни чула… юлашки сывлӑш тухичченех хӳтӗлеме тивӗҫ.

— Я тут обязан… защищать каждый камень… до последнего вздоха.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Автомобильсем юсакан мастерскойӗнчи ачасем, шлифовка тӑвакан чула ватса, коленчатӑй валсене якатакан, Америкӑран илсе килнӗ хаклӑ станока юрӑхсӑра кӑларнӑ.

В авторемонтной мастерской ребята разбили шлифовальный камень и привели в негодность ценный американский станок для шлифовки коленчатых валов.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Пирӗн ҫырма тарӑн мар, Ил ун тӗпӗнчи чула.

У нас речка неглубока: Можно камешки достать.

Пулӑшакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Сасартӑк вӗсен умӗнче лаша таплаттарни илтӗнет, лаши таканӗсемпе чула перӗнтерет.

Вдруг слышат, впереди топает лошадь; слышно — подковами за камни цепляется.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Костылин упаленсе туха пуҫланӑ, анчах урине чула лектернӗ, каскипе кемсӗр-кӗмсӗр тутарнӑ.

Полез и Костылин, да зацепил камень ногой, загремел.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Ҫак чула тупакан ҫын вӑрман витӗр хӗвелтухӑҫ енне тӳрех кайтӑр.

«Кто найдет этот камень, тот пускай идет прямо в лес на восход солнца.

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл чула Магнис ячӗпе магнит тенӗ.

И прозвали его магнитом.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав чула унччен никам та пӗлмен, ӑна ҫавӑнтан вара тин пӗле пуҫланӑ.

С тех пор узнали этот камень.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑнта пӗр ахаль ҫынах пынӑ та каланӑ: «Парӑр мана 100 тенкӗ, эпӗ сире ку чула куҫарса парӑп», — тенӗ.

А один мужик сказал: «А я уберу камень и возьму за это 100 рублей».

Пӗр ҫын чул куҫарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр вӗреннӗ ҫын каланӑ: «Ку чула тарпа салатас пулать те ваккӑн-ваккӑн турттарас пулать. Вӑл ӗҫ 8000 тенке ӳкӗ», — тенӗ.

Один инженер сказал, что камень надо разбивать на куски порохом и потом по частям свезти его, и что это будет стоить 8000 рублей.

Пӗр ҫын чул куҫарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хула ҫыннисем вӗреннӗ ҫынсене чӗнсе килнӗ те: «Ку чула мӗнле те пулин пӗр-пӗр ҫӗре куҫарса хума пулӗ-ши, ӑна куҫарасси мӗне ӳкӗ-ши?» — тесе ыйтнӑ.

Призвали инженеров и спросили их, как убрать этот камень и сколько это будет стоить.

Пӗр ҫын чул куҫарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ирӗке тухасса ӗмӗтленнӗ, тутӑхнӑ решетке таврашӗнчи чула тӳсӗмлӗн, асӑрханса, ҫине тӑрса пӗрехмай катнӑ.

Он готовился к этому и терпеливо, осторожно, настойчиво долбил камень около ржавой решетки.

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Ҫамрӑк капитан самантран саманта карап тӗпӗ шыв айӗнчи мӗнле те пулин чула пырса ҫапӑнасса кӗтрӗ.

Молодой капитан ждал, что с секунды на секунду киль судна ударится о какую-нибудь подводную скалу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех