Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чочой (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шуҫлак чулсенчен тыта-тыта, анакан Чочой хӑйӗн тусӗсем калаҫнине кулкаласа итлет.

Чочой, цепко хватаясь за скользкие камни, с улыбкой слушал своих друзей.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Петя, Кэукай, Эттай тата Чочой кайӑк йӑви шырама тухса кайрӗҫ.

Петя, Кэукай, Эттай и Чочой ушли из поселка на поиски птичьих гнезд.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӑйӗн сӑмахне ҫынсем хапӑл туса, хыттӑн шавласа йышӑннине курсан, Чочой чӗтресе кайрӗ.

Когда Чочой услыхал, как громко и дружно отозвались на его слова люди, он вздрогнул.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Тӗрӗс, Кэмби халӗ те пурӑнать-ха! — терӗ Чочой хыттӑн, халӗ ӗнтӗ унӑн именни йӑлтах иртсе кайрӗ.

— Да, этот Кэмби живой еще! — громко сказал Чочой, теперь страх у него прошел.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой тӳрленсе тӑчӗ.

Чочой выпрямился.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Трибуна ҫинче Чочой нимӗнле мар пулса кайрӗ: хӑй пек шкулта вӗренекен пӗчӗк ачасене мӗн ҫинчен те пулин каласа парасси темех мар-ха вӑл, анчах ҫак аслӑ уявра ҫитӗннӗ ҫынсем умне тухса сӑмах каламалла вӗт-ха унӑн, ҫитӗннӗ ҫынсене итлеттермелле.

На трибуне Чочой растерялся: одно дело — рассказывать о чем-нибудь школьникам, таким же, как он сам, но заставить слушать себя взрослых на великом первомайском празднике.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой, калас сӑмахӗсене асрах тытас тесе, хушӑран хучӗ ҫине пӑхкаласа илет.

Чочой нет-нет да и заглядывал в бумажку, стараясь запомнить слова своего выступления.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пионерсен отрячӗ трибуна умӗнче стройпа тӑрать, Чочой халӑх умӗнче сӑмах тухса каласса ачасем пурте пӗлеҫҫӗ ӗнтӗ.

Пионерский отряд стоял у трибуны строем, все ребята знали, что перед народом должен выступить Чочой.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой куҫне хупрӗ те чаплӑ тупа сӑмахӗсене, кашни сӑмахне чун-чӗрипе ӑнланса, хӑй ӑшӗнче калама пуҫларӗ.

Чочой закрыл глаза и опять принялся мысленно читать торжественное обещание, где-то в глубине души прислушиваясь к каждому его слову.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Соня сӗтел хушшинче юмах вуласа ларни куҫ умне тухса тӑнӑ пек пулсан, Чочой ҫӑмӑллӑн сывласа илчӗ те юлташӗсемпе пӗрле юр чавма тытӑнчӗ.

Представив себе, как Соня сидит за столом и читает сказки, Чочой облегченно вздохнул и принялся помогать раскапывать снег.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халӗ вара Чочой Соньӑна илсе тухманшӑн пит хӗпӗртет: «Соня халь ӑшӑ пӳртре пианино калать пулӗ-ха, юмахсем вуласа ларать пуль…»

И как радовался теперь Чочой за Соню: «Тепло сейчас ей. Наверное, на пианино играет, а может, сказки читает».

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой ӑна ҫав тери хӗрхенчӗ: «Нина Ивановна, атьӑр Соньӑна та хамӑрпа илсе каяр», — теме ҫӑварне те уҫсаччӗ вӑл, анчах Соня нумай пулмасть кӑна сывалнине аса илчӗ те калас сӑмахне каламарӗ.

Чочою стало нестерпимо жаль девочку, и он уже открыл было рот, чтобы упросить Нину Ивановну взять с собой Соню, но голос здравого рассудка победил его колебание.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой, ӑна хирӗҫ ним калама аптраса, пӗр вырӑнта тӑпӑртаткаласа тӑчӗ.

Смущенный Чочой потоптался на одном месте, не зная, что ответить.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Чочой, каласам ӗнтӗ вӗсене мӗн те пулин!

«Ну скажи им что-нибудь, Чочой!

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лешсем килӗшмерӗҫ, Соня вара Чочой ҫинелле пӑхрӗ.

И, когда просьбу ее отклонили, Соня с мольбой подняла глаза на Чочоя.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой виҫ-тӑватӑ кун маларах кӑна чиртен сывалнӑ Соня ачасемпе пӗрле капкӑн пӑхма илсе кайма тархасланине аса илчӗ.

А Чочой вдруг вспомнил, как просилась пойти с ними на капканы Соня, выздоровевшая всего лишь несколько дней назад.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нина Ивановна ҫумӗнче тӑракан Чочой учительница ҫумне сӗртӗнчӗ:

Чочой, стоявший рядом с Ниной Ивановной, дотронулся до нее рукой и спросил:

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл мӗн тума шӳт тытнине чухласа илнӗ Тавыльпе Чочой тата Эттай ӑна пулӑшма тытӑнчӗҫ.

Поняв его мысль, Тавыль, Чочой и Эттай принялись ему помогать…

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой та тӗрӗс каларӗ, нартӑпа усал ҫын иртсе кайнӑ, терӗ.

А потом, Чочой правильно сказал, что злой человек на нарте ехал.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нина Ивановна Чочой ҫине ытараймасӑр пӑхать.

Нина Ивановна с восхищением смотрела на Чочоя.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех