Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнер сăмах пирĕн базăра пур.
ӗнер (тĕпĕ: ӗнер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ паян ҫеҫ, кӗҫӗр ӑнланса илтӗм хамӑн урасем мӗнле хӑвӑрт шуса кайнине: хам ӳкме пуҫланӑ тӗпсӗр ҫырмана тарӑнрах пӑхса илме ӗнер ҫеҫ май килчӗ те эпӗ чарӑнса тӑма шут тытрӑм.

Я только сегодня, в эту ночь, понял, как быстро скользят ноги мои: вчера только удалось мне заглянуть поглубже в пропасть, куда я падаю, и я решился остановиться.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер ҫеҫ вӗт вӑл Ольгӑн чунне пӑхрӗ, унта ҫутӑ тӗнче, унӑн пурнӑҫне курчӗ, унӑнне те, хӑйӗнне те пулас шӑписене вуларӗ.

А, кажется, вчера еще он глядел в душу Ольги и видел там светлый мир и светлую судьбу, прочитал свой и ее гороскоп.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер ӗмӗтлентӗн, чӗререн, халтан кайичченех кӑмӑлу туртнине паян алла илетӗн, тепӗр кунне вара ҫавна ӗмӗтленнишӗн хӗрелетӗн, унтан мӗншӗн пурнӑҫланчӗ тесе, пурнӑҫа ылханатӑн, — акӑ мӗн пулса тухать вӗт пурнӑҫра ху тӗллӗн те чӑрсӑррӑн ярса пуснинчен, ху ирӗкӳпе ӗмӗтленнинчен; хыпашласа утас пулать, нумайӑшне курсан та, куҫа хупмалла тата телейпе суйланмалла мар, телей вӗҫерӗнес пулсан та, ӳпкелешмелле мар, — ку пурнӑҫ!

Вчера пожелал, сегодня достигаешь желаемого страстно, до изнеможения, а послезавтра краснеешь, что пожелал, потом клянешь жизнь, зачем исполнилось, — ведь вот что выходит от самостоятельного и дерзкого шагания в жизни, от своевольного хочу. Надо идти ощупью, на многое закрывать глаза и не бредить счастьем, не сметь роптать, что оно ускользнет, — вот жизнь!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл, ҫурӑмӗ ҫинче выртса, ӗнер Ольгӑпа курнӑҫнин юлашки йӗрӗсемпе киленчӗ.

Он лежал на спине и наслаждался последними следами вчерашнего свидания.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов та, Ольга та ҫав сасӑсене итленӗ, вӗсене ӑнкарса ыран урӑх сасӑсем, урӑх ҫулӑмсем пуласса пӗр-пӗрин умӗнче нимӗн шухӑшламасӑр тата тепӗр кунне ӗнер урӑх ҫутӑ пулнине манса, кашниех хӑй илтнине юрлама васканӑ.

И он и она прислушивались к этим звукам, уловляли их и спешили выпевать, что каждый слышит, друг перед другом, не подозревая, что завтра зазвучат другие звуки, явятся иные лучи, и забывая на другой день, что вчера было пение другое.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер хулара, япӑх хупахра ҫӗр каҫрӑм, саланмасӑр ҫывӑрнӑ, атӑсене ҫеҫ хывнӑ, Захар та пулмарӗ — ҫаксем йӑлтах Ольга хушнине тунипе пулнӑ вӗт!

Вчера ночевал в городе, в дрянном трактире, одетый, только сапоги снял, и Захара не было — все по милости ее поручений!

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл французсен спектакльне те ҫӳрерӗ, анчах пьесӑн пӗлтерӗшӗ унӑн пурнӑҫӗпе темле ҫыхӑнса тӑчӗ; кӗнекесем вуларӗ, вӗсенче те, тем тесен те, унӑн ӑсӗн хӗлхемлӗ йӗркисем пулчӗҫ, хӑшпӗр тӗлте унӑн туйӑмӗсем вӗлтлетсе иртрӗҫ, ӗнер каланӑ сӑмахсене ҫырнӑ вырӑнсем пулчӗҫ, халь унӑн чӗри мӗнле тапнине ҫав кӗнекен авторӗ вӑрттӑн итлесе тӑнӑ тейӗн.

Она ехала и во французский спектакль, но содержание пьесы получало какую-то связь с ее жизнью; читала книгу, и в книге непременно были строки с искрами ее ума, кое-где мелькал огонь ее чувств, записаны были сказанные вчера слова, как будто автор подслушивал, как теперь бьется у ней сердце.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Эсир ӗнер ӑҫта апатланнине ыйтса пӗлчӗ.

— Спрашивали, где вы обедали вчера.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсир ӗнер ыйтсаттӑр, — терӗ Анисья ӑна йӑпатас шутпа, вара кушак ҫурине ун чӗрҫи ҫине хучӗ.

Вы спрашивали вчера, — сказала Анисья, думая развлечь его, и положила ему котенка на колени.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер мана, ҫав Завадскисем патӗнче сан пата час-часах пыракан ҫамрӑк ҫын ҫинчен темскер, лайӑх мар истори каласа кӑтартрӗҫ.

— Про этого молодого человека, который к тебе часто подходит у Завадских, вчера мне что-то рассказывали, какую-то глупую историю.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Апла тӑвас тесен, малтанах, ман ҫине хальхи пек, ӗнер пӑхнӑ пек, ан пӑхӑр…

— Для этого, во-первых, не глядите на меня так, как теперь и как глядели намедни…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Мӗншӗн-ха вӑл ман ҫине ӗнер ҫав териех тинкерсе пӑхрӗ? — шухӑшларӗ Обломов — Андей ӑна чӑлхасемпе кӗпе ҫинчен каламан-ха тесе, турра асӑнать, хӑй манпа туслӑ пулни ҫинчен, эпир мӗнле ӳсни, вӗренни ҫинчен, пирӗн пурнӑҫра мӗн лайӑххи пулнӑ, ҫавсем ҫинчен йӑлтах каласа кӑтартнӑ, ҫав хушӑрах (акӑ ҫакна та каласа панӑ), Обломов мӗнле телейсӗр, ҫынсем ҫителӗксӗр пулӑшнипе унӑн мӗнпур ырӑ кӑмӑлӗ тӗп пулнине, пурнӑҫӗ епле япӑх иртсе пынине тата…»

«Что это она вчера смотрела так пристально на меня? — думал Обломов. — Андрей божится, что о чулках и о рубашке еще не говорил, а говорил о дружбе своей ко мне, о том, как мы росли, учились, — все, что было хорошего, и между тем (и это рассказал), как несчастлив Обломов, как гибнет все доброе от недостатка участия, деятельности, как слабо мерцает жизнь и как…»

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

«Мана ӗнер хӑрахшар чӑлха тӑхӑнтарнине е кӗпене тӳнтерле тӑхӑнтарнине Андрей каласа панӑ пулас ӑна, чӑнах та!» — тесе шухӑшларӗ те вӑл, ҫапла шутланипе, тата хӑйне апата чӗнсен, вӑл пуҫ тайса тав тунинчен Обломов ытларах кӑмӑлне хуҫса килне таврӑнчӗ, пуҫ тайрӗ пулсан — апата кайма килӗшрӗ-ҫке вӑл.

«Верно, Андрей рассказал, что на мне были вчера надеты чулки разные или рубашка наизнанку!» — заключил он и поехал домой не в духе и от этого предположения, и еще более от приглашения обедать, на которое отвечал поклоном: значит, принял.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер калаҫса пӗтермен сӑмаха тытӑнатпӑр; шӳтлӗ калаҫу е кӑмӑла тултаракан шӑплӑх пуҫланать, пурте шухӑша каяҫҫӗ — ӗҫлекен вырӑна ҫухатнӑран мар, сенатри ӗҫсем пирки мар, ӗмӗтсем туллин пурнӑҫланнипе, киленӳллӗ шухӑшсемпе…

Начнем вчерашний, неконченый разговор; пойдут шутки или наступит красноречивое молчание, задумчивость — не от потери места, не от сенатского дела, а от полноты удовлетворенных желаний, раздумье наслаждения…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер хутӑм эпӗ…

Вчера я положил…

III сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнер каҫхине сирӗн патран хӑнасем тухса кайрӗҫ те, эпӗ темӗнле ултавҫӑсем пухӑнман-ши кунта, тесе шухӑшларӑм: пӑхма именмелле.

Вчера гости-то вышли от вас вечером, так я подумал, не мошенники ли какие забрались в дом: жалость смотреть!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Пурччӗ: ӗнер мана разносчик хам алла пачӗ.

— Были: вчера мне разносчик самому в руки дал.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Манӑн акӑ яланах леш тӑлӑх арӑм патне ҫӳреме пуҫларӗ, — шӑппӑн хӑрӑлтатать вӑл, ӗнентересшӗн пулса, — ӗнер ун патне ҫыру та ҫырчӗ.

— Мой-то повадился вон все к той вдове ходить, — хрипел он тихо, по доверенности, — вчера писал записку к ней.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл темиҫе ҫул хушши, ывӑна пӗлмесӗр план тӑвать, шухӑшлать, утса ҫӳренӗ чухне те, выртнӑ чухне те, ҫынсен хушшинче те уйлать; е хушса хурать, е тӗрлӗ статьясене улӑштарать, е ӗнер шухӑшласа тупса ҫӗрле манса кайнине астуса илет; тепӗр чухне тата сасартӑк, ҫиҫӗм ҫиҫнӗ пек, кӗтмен ҫӗртен ҫӗнӗ шухӑш килсе тухать те, ун пуҫӗнче шухӑшсем вӗреме тытӑнаҫҫӗ, вара — ӗҫ каять!

Он несколько лет неутомимо работает над планом, думает, размышляет и ходя, и лежа, и в людях; то дополняет, то изменяет разные статьи, то возобновляет в памяти придуманное вчера и забытое ночью; а иногда вдруг, как молния, сверкнет новая, неожиданная мысль и закипит в голове — и пойдет работа.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫитменнине тата, ӗнер пирӗн пата департамента пычӗ.

Мало того, вчера к нам в департамент пришел:

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех