Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑсӗ (тĕпĕ: ӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑватӑ ача пур, часах акӑ пиллӗкмӗш пулать, ӑсӗ вара пӗр пуслӑх та хутшӑнмасть.

Четырех детей заимел, скоро пятый прибавится, а самостоятельности не прибавляется ни на грош.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Юрать-ха, унӑн пире тытса чарма ӑсӗ ҫитрӗ.

Хорошо, что у этого парня хватило ума удержать нас.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ун пек ача ӑсӗ ҫине витӗм кӳме вӑйӗ сахал чӗлхен.

У языка в таком случае очень мало рычагов влияния на ум ребенка.

«Ӗнер патшалӑхри паянхи лару-тӑрупа килӗшмен ҫынсем...» // Константин Малышев. https://www.instagram.com/p/CKa-tUhg-Mt/

…Хӗр чӗри хӗр чӗриех ҫав, ӑсӗ мӗн хушсан та, чунӗ хӑйӗннех тӑвать.

…Сердце девушки это сердце девушки, и что бы ни говорил разум, душа делает по-своему.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мухтамашкӑн тытӑнсан, сан чирне, чинна-мӗнне, миҫе ҫул ӗҫленине, сан патварлӑхна, унтан санӑн ирсӗр шӗпӗнне — ӑсӗ ҫитнӗ таранах мухтаса тӑкать йӑлтах.

Все похвалит, впавши в раж, что фантазия позволит — ваш катар, и чин, и стаж, вашу доблесть и мозоли.

Йӑпӑлти // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 73–77 с.

Ученӑйсен ку ӗҫ час пулать тесе шухӑшлас килет, анчах вӗсен ӑсӗ ытти тӗнчесемпе паллашма пиншер ҫул вӗренме кирли ҫинчен аса илтерет.

Ученым хотелось думать, что это случится скоро, но ум говорил о тысячелетиях познания, нужных еще для великого расширения нашего мира.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Нимӗнрен те хӑраман этем ирӗкӗпе ӑсӗ ҫӑлтӑрсем хушшинчи хӑрушӑ уҫлӑхран та хӑраман.

Бесстрашная воля и ум человека не испугались даже грозных межзвездных пространств.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Енчен ун патне пӗр-пӗр ҫамрӑкки пархатарлӑ ӗмӗтпе туртӑнать пулсан, вӑл ӑна алӑ тӑсать, кирлӗ пулсан, ҫавӑтма тӑрӑшать; тӳрӗ ӗҫпе шӑпа ҫулне хӑпарасшӑн пулсан, ун валли пулӑшу чикмекӗ хурать — ан тив, ҫамрӑкки улӑхтӑр, ҫӗклентӗр, пурне те курас вырӑна ҫиттӗр, пиҫӗхсе тултӑр, ун малашнехи вӑйӗ сулӑмлӑрах пулмалла, халӑх хутне кӗрес ӑсӗ ҫивӗчрех туптанмалла.

Ежели, к примеру, тянется к нему молодой парень со своей мечтой, он непременно подаст ему руку помощи; или борется кто-то за справедливость в этой жизни — он тоже тут как тут: пусть набирается парень сил и терпения, они ему ох как пригодятся в борьбе за народное счастье.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫемьере йӗркелӗх тытма унӑн ҫирӗп ӑсӗ ҫитрӗ.

У нее хватало ума и сил поддерживать в семье порядок.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Макҫӑм пуҫне сулкаланӑ, темӗн мӑкӑртатнӑ, ун тавра уйрӑмах ҫӑра тӗтӗм мӑкӑрланнӑ, ку ӗнтӗ вӑл хытӑ шухӑшланине пӗлтернӗ; анчах вӑл хӑйӗнни ҫинче ҫирӗп тӑнӑ, хӑш чухне вара, тӳррӗнех никам ятне те асӑнмасӑр, хӗрарӑмӑн чикесӗр юратӑвӗпе ҫӳҫрен те кӗске ӑсӗ пирки йӗрӗнчӗклӗ сӑмахсем пӗркелесе янӑ; хӗрарӑм вӑл самантлӑх асаппа самантлӑх савӑнӑҫран инҫе курма пултараймасть имӗш.

Максим покачивал головой, бормотал что-то и окружал себя особенно густыми клубами дыма, что было признаком усиленной работы мысли; но он твердо стоял на своем и порой, ни к кому не обращаясь, отпускал презрительные сентенции насчет неразумной женской любви и короткого бабьего ума, который, как известно, гораздо короче волоса; поэтому женщина не может видеть дальше минутного страдания и минутной радости.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫав эпосра этемсен ӑсӗ ҫӗр айӗнче мӗн пытанса тӑнине пӗлесшӗн тӑрӑшать, — вӗсен шухӑшӗпе ҫӗр айӗнче этемсен уйрӑм пайӗ, ҫӗр пичӗ ҫинче пурӑнакансемшӗн тата турӑсемшӗн тӑрӑшса ӗҫлекен нибелунгсен ӑрӑвӗ пурӑнать имӗш.

В ней отражена попытка проникновения в тайну недр, где живет особая часть человечества, работающая на надземных обитателей и богов, — племя нибелунгов.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Эпӗ сиссех тӑратӑп, пирӗн ҫав тери хӑрушӑ катастрофа пулмалла, ҫавӑн пек хӑрушлӑха нимӗнле этем ӑсӗ те шухӑшласа илес ҫук.

Я чувствовал, что надвигается катастрофа, какой не могло бы представить самое смелое воображение.

XLII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫыннӑн — ӑс пур, чӗрчунӑн — ӑсӗ ҫук.

Человеку присущи сознание и интеллект, а у животного нет.

Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Нивушлӗ, пичче те хӑйӗн ӑсӗ мӗн каланине итлерӗ-ши? — тесе шухӑшлатӑп.

Неужели он внял голосу разума?

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Сӑмахри саспаллисене пӑтраштарас тесен, ман шухӑшпа, этем ӑсӗ сӑмахсене сылтӑмран сулахаялла горизонталлӗ линипе мар, ҫӳлтен пуҫласа аялалла ҫырса вертикаллӗ линипе аннине юратнӑ пек туйӑнать.

— При желании затемнить смысл фразы первое, что приходит на ум, как мне кажется, это написать слова в вертикальном направлении, а не в горизонтальном.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ ӑна ӑнлантарасшӑн тӑрӑшатӑп та ӗнтӗ, мӗншӗн тесен унӑн хӑйӗнсӗр пуҫне никам ҫине те шанмалли ҫук, хӑйӗн ӑсӗсӗр пуҫне никам ӑсӗ те ҫук.

Вот я и буду стараться, чтобы понял — нет у него надежды, кроме себя самого, нету разума, кроме своего.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн ӑсӗ вут пек, чӗлхи мӑлатук евӗр.

У него ум, как огонь, а язык, как молот.

IX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Нимле талант та ҫук, поэзи ҫук, питӗ нумай ӗҫлеме пултарать, асра тытасси пысӑк, ӑсӗ тӗрлӗ енӗпе аталанман, чылаях та мар, анчах тӑнлӑ та ҫивӗч; типчак та вӑй, тата хамӑр хушӑра каласан, сӑмах-юмах унӑн кичем Болгарийӗ ҫинчен хускалса, хӗрсе кайсан, калаҫма та пултарать.

Талантов никаких, поэзии нема, способностей к работе пропасть, память большая, ум не разнообразный и не глубокий, но здравый и живой; сушь и сила, и даже дар слова, когда речь идет об его, между нами сказать, скучнейшей Болгарии.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Гленарванӑн сивӗч ӑсӗ ҫакна тавҫӑрса илмесӗр юлма пултарайман.

Это соображение не ускользнуло от острого ума Гленарвана.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӑсӗ те ун шӗвилкке мар, пурнӑҫ ҫине тӗплӗ чӑнлӑхпа пӑхать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех