Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳретӗп (тĕпĕ: ҫӳрет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хам ҫинче мӗнле йывӑрлӑх йӑтса ҫӳретӗп иккен те!
Груз же какой несу на себе!

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аташса ҫӳретӗп ав, ӑҫталла каймалла — чухласа илейместӗп.
Вот и блужу, а куда идти, не соображу головой.

XVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Аташса ҫӳретӗп, акӑ мӗн, — терӗ Ярцев, хурлӑхан тӗми ҫумне ларса.
— Блужу, вот что, — ответил Ярцев, опускаясь у куста смородины.

Тепле ҫӗр ҫинче уткаласа ҫӳретӗп, хам та пӗлместӗп.
Не знаю, чем и держусь на земле.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ пӗр сехет чупса ҫӳретӗп — командира е комиссара курасшӑнччӗ.
Я уже целый час везде бегаю — командира или комиссара найти хотел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Эпӗ унпа юри ҫӳретӗп, — Светланӑна шанса каларӗ Володя.
— Я с ним нарочно хожу, понимаешь? — уже доверчиво сказал Володя.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пурте курччӑр тесе, пӳрне ҫинчи чернила кӑтартса ҫӳретӗп: ак куратӑр-и, ҫырма пӗлетӗп, хут пӗлетӗп…
Хожу да напоказ всем кляксы на пальцах выставляю: вот, дескать, поглядите, грамотный, писать умею…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эпӗ ача садне ҫӳретӗп…
Раз я в детском саду…

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫаксем ҫинчен пӗтӗмпех шухӑшлатӑп та, тепӗр чух, пулкалать, сасартӑк ют савнӑҫа, е ют хуйха, о мӗнле те пулин ӗҫӗн вилӗмсӗр илемне, хам витӗр кӑларса, хӗрӳн туйса илетӗп, ҫӳретӗп те ҫӳретӗп вара ҫакнашкал акӑ, пӗр-пӗччен… унтан тата йӗретӗп, — вӗрин, хастаррӑн йеретӗп…
Думаю я обо всем об этом, и случается, так вдруг иногда горячо прочувствую чужую радость, или чужую скорбь, или бессмертную красоту какого-нибудь поступка, что хожу вот так, один… и плачу, — страстно, жарко плачу…

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Пӑртак ҫӳретӗп те, унтан вара килелле…
— Похожу немного, а потом домой…

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ утравӑн леш енне сайра ҫӳретӗп, ҫавӑнпа тискер этемсенчен хӑраса пурӑнма манӑн нимӗнле сӑлтав та ҫук, анчах хамӑн ҫуртӑма хӑрушлӑхран сыхласси ҫинчен шухӑшласа пӑхмаллах, — вӗсем утрав ҫине каллех килсе кӗрсен, манӑн вӗсенчен хӳтӗленмелле пулӗ.
А так как я очень редко хожу туда, у меня нет причины особенно бояться дикарей, хотя, конечно, следует все-таки подумать о безопасном убежище, где я мог бы укрыться, если они снова появятся на острове.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Дача патне ҫитсен, эпӗ ӑна хӳме ӑшне хупса хӑвартӑм, хам малалла кайрӑм: манӑн хӑвӑртрах киле ҫитес килчӗ, мӗншӗн тесен эпӗ ӗнтӗ пӗр уйӑх ытла ҫул ҫӳретӗп.
Добравшись до своей дачи, я оставил его в ограде, сам же пошел дальше: мне хотелось поскорее очутиться дома, так как я путешествовал больше месяца.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫакӑнпа пӗрлех эпӗ кашни кунах ҫанталӑк лайӑх тӑнӑ чух, кайӑк-кӗшӗк тытас тесе, утрав тӑрӑх ҫӳретӗп.
Вместе с тем я продолжал между делом ежедневно бродить по острову, отыскивая дичь, если, конечно, погода была не слишком плоха.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ир ҫинче, ҫумӑр ҫумасть пулсан, ик-виҫ сехет хушши утрав тӑрӑх пӑшалпа ҫӳретӗп, ҫакӑн хыҫҫӑн вунпӗр сехетчен ӗҫлетӗп, вунпӗр сехетре ирхи апат ҫиетӗп, вуникӗ сехетрен пуҫласа икӗ сехетчен канатӑп (мӗншӗн тесен ку вӑхӑтра питӗ шӑрӑх тӑрать), икӗ сехетре каллех ӗҫе тытӑнатӑп.
С утра, если нет дождя, часа два-три брожу по острову с ружьем, затем до одиннадцати работаю, в одиннадцать завтракаю, с двенадцати до двух отдыхаю (так как это самая жаркая пора дня), с двух опять принимаюсь за работу.

Халь акӑ, чакак хӑраххи, амӑшӗ патне кайрӗ, эпӗ ҫеҫенхирте унсӑр сулланса ҫӳретӗп.
Поехала теперь, сорока, к матери, а я вот без нее по степу.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кӑнтӑрлахи апатранах ҫӳретӗп, хӑть кӑравул кӑшкӑр.
С самого обеда хожу, хоть караул кричи.

Унпа чухне манӑн пуҫ хутӑр пек ҫаврӑнать, унсӑрӑн ак, тем ҫухатнӑ ҫынла, ҫеҫенхир тӑрах сулланса ҫӳретӗп.
При ней голова ходором ходит, а без нее вот словно потерял что, как дурак по степу хожу.

Килте ларса турра кӗлтӑвас вырӑнне, фараон евӗр, урапа ҫинче тӗрлеттерсе ҫӳретӗп…
Теперь бы дома сидеть да богу молиться, а я скачу, аки фараон на колеснице…

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫемьем пур, ачасем, хул пуҫҫи урлӑ хутаҫ ҫакатӑп та ялтан яла ҫитсе ӗҫ шыраса ҫӳретӗп…
У меня семья, дети, я торбу на плечи и айда по селам, работу искать…

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эп тӗрмесем тӑрӑх сӗтӗрӗнсе ҫӳретӗп, ҫӗрсерен мана конакран конака ерте-ерте ҫитереҫҫӗ, вӗсем пур, канӑҫ паман пек калаҫаҫҫӗ!
Я валялся по тюрьмам, меня таскали ночью из конака в конак, а у них это называется «беспокойство»!

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика