Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗклеме (тĕпĕ: ҫӗклем) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Грицько сулахай кӗсменне ҫӗклеме те ӗлкӗреймерӗ, кимӗ пӗтӗрӗнме пуҫларӗ.

Грицько не успел поднять левое весло, и она закружилась.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Атаманов лаша ӗрчетес ӗҫре Кубанӗн ӗлӗкрен пыракан чапне ҫӗнӗрен ҫӗклеме чӗнсе, канашлури ҫынсен кӑмӑлне хӑй майлӑ ҫавӑрчӗ.

Атаманов побеждал участников совещания тем, что призывал устьневинцев возродить былую славу кубанского коневодства.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫӗнтерӳпе ҫӗкленнӗ халӑх вӑй-хӑватне пухса тӑшман аркатнӑ хуҫалӑха юсама, ҫӗклеме, аманнӑ сурансенчен сипленме тытӑннӑ.

Одержав победу, народ собрав силы начал восстанавливать и поднимать разрушенное врагом хозяйство, также лечить раненых.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

Вӑл ӑна халӗ чавсине хутлатмасӑр, ҫӑмӑллӑнах ҫӗклеме пултарать.

Мог поднимать ее, не сгибая в локте.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий вӑлта аврине пӗтем вӑйӗпе ҫӗклеме пӑхрӗ, анчах ҫӗклеймерӗ.

Григорий силился поднять удилище и не мог.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аппӑшӗ хӑйне аллисем ҫинче ҫӗклеме тӑрсан, Иван Федорович: ку хӑй ватӑлни тата халсӑрланни ҫинчен ҫыракан аппах-ши, тесе, ӗненмен пек пулса, тӗлӗнсе тӑчӗ.

И Иван Федорович изумился, когда она почти подняла его на руках, как бы не доверяя, та ли это тетушка, которая писала к нему о своей дряхлости и болезни.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Пулӑш-ха, ырӑ ҫыннӑм, ҫак михӗсене ҫӗклеме! тахӑшӗ раштав ячӗпе пуҫтарса ҫӳренӗ те ҫул ҫинех пӑрахса хӑварнӑ.

— Помоги, человек добрый, мешки снесть! кто-то колядовал, да и кинул посереди дороги.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Шӑп ҫакӑнта кӳпкемелле те ӗнтӗ нимӗҫ захватчикӗсене, вӗсем хӑйсен лапӑрчӑк аллисене Ленин ҫӗршывӗ ҫине ҫӗклеме хӑйнӑшӑн ним хӗрхенмесӗр кӳпкес пулать!

— Как раз тут и надо побить немецких захватчиков, побить, чтоб они не жалели, что решили поднять свои грязные руки на страну Ленина!

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унтан вӗсем сасартӑк пӗрлешрӗҫ те, кӗрешекенсем пекех, пӗр-пӗрне ярса тытрӗҫ, ҫуна патӗнче ҫаврӑнкалама, пӗр-пӗрне ҫӳлелле ҫӗклеме тытӑнчӗҫ, — ҫамрӑк чухне вӗсем кӗрешме юратнӑ пулас.

Потом они вдруг сошлись, как борцы, схватили друг друга, и стали кружить у саней, начали поднимать друг друга вверх, — видимо, в молодости они любили бороться.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пирӗн умра пит кӑткӑс задачӑсем тӑраҫҫӗ, вӗсене татса парасси эпир хамӑр активӑн ӗҫлес-кӗрешес кӑмӑл-туйӑмне, ҫакӑнпа пӗрлех тата колхозниксен ҫав кӑмӑл-туйӑмне епле ҫӗклеме пултарнинчен килет.

Перед нами стоят очень сложные задачи, и решение их будет зависеть от того, как мы сумеем поднять боевой дух у нашего актива, а с ним — вызвать этот же боевой дух у всех колхозников.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эсӗ Хохлаковӑн акӑ епле ҫывӑх тусӗ!» — шухӑшланӑ Евсей Нарыжный, ҫаплах пуҫне ҫӗклеме хӑраса тата тимлӗн итлесе.

Так вот ты какой закадычный дружок Хохлакова», — думал Евсей Нарыжный, все еще боясь поднять голову.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗнле айван эсӗ! — терӗ Ирина, пуҫне ҫӗклеме хӑраса.

— И какой же ты глупый! — сказала Ирина, боясь поднять голову.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ну, Соня, ну, Родниковскинче пултӑм эпӗ, — пуҫне ҫӗклеме хӑраса каларӗ Виктор.

— Ну, Соня, ну, был я в Родниковской, — боясь поднять голову, сказал Виктор.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗри пуҫне ҫӗклеме вӑй ҫитереймесӗр, вӑл сылтӑм аллипе шертӗрен яра-яра илсе хуллен ҫеҫ сӑмах хушрӗ:

Не в силах поднять горячей головы, он хватался правой рукой за жердь, слабо восклицал:

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь вӗсем кунта, нимӗҫсем килнӗ ҫӗрте ҫеҫ мар, тылра та, Атӑл тӑрӑхӗпе Ҫӗпӗрте те, пуҫ ҫӗклеме пуҫлаҫҫӗ.

Они не только здесь, где немцы, пошли в рост, они и там теперь, в тылу, на Волге и в Сибири, поднимаются.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫинҫе хӗр кӗлеткине авӑнтарса, улӑма тата тепӗр хут ҫӗклеме хӑтланчӗ, каллех вӑйӗ ҫитеймерӗ.

Изгибая тонкий девичий стан, еще раз попыталась поднять солому, и опять не хватило сил.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сенӗкне улӑм купи ӑшнелле чикрӗ те ҫӗклеме хӑтланчӗ — анчах ҫӗклеймерӗ.

Воткнула вилы в охапку соломы, попыталась поднять — и не смогла.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗнпур вӑйне пухса пуҫне ҫӗклеме хӑтланчӗ, типӗ курӑксем ӑна, ӗнсерен те, ҫурӑмран та ҫатлаттарса илеҫҫӗ, урисем унӑн, ҫӗре перӗне-перӗне, ҫапкаланса пыраҫҫӗ.

Собрав все силы, он попробовал поднять голову, сухая трава била его и спереди, и сзади, ноги болтались.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл курӑк ҫине хӑрах чӗркуҫҫипе чӗркуҫленсе ларнӑ та тем кӑшкӑрса, граната ҫыххине сулахай аллипе ҫӳлелле ҫӗклеме хӑтланать.

Стоит в траве на одном колене и, крича, обессиленно поднимает в левой руке связку гранат.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Володя кулса ячӗ те амӑшӗ ҫумне хытӑрах лӑпчӑнса выртрӗ, ҫамкипе амӑшӗн янаххине ҫӗклеме хӑтланса, пуҫӗпе мӑйӗнчен тӗртме пуҫларӗ.

Он засмеялся, еще крепче прижался к матери, стал бодать ее головой в шею, норовя лбом поддеть под подбородок.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех